I'm back again!. Χτες δε πρόλαβα να ανεβάσω ταινιούλα παιδιά, καθώς είχα επέτειο- 4 χρόνια παρακαλώ! huhu- οπότε είχα βγεί έξω με το boyfriend για να φάμε και τελικά καταλήξαμε να σκάσουμε στο φαϊ, αλλά γενικά περάσαμε όοομορφα. Στα δικά μας τώρα, σήμερα επέλεξα μια ταινία την οποία είχα δεί, αρκετά χρόνια πριν και καθώς συμπλήρωνα τη λίστα μου με τις ταινίες που πρέπει να ανεβάσω, μου ήρθε τελείως ξαφνικά, αφού την έιχα ξεχάσει (κακώς βέβαια γιατί δε ξεχνιέται εύκολα). Οπότε λοιπόν περνάω στο ζουμί και όσοι πιστοί....προσέλθετε!.
Απο την αρχή της ταινίας αρχίζουμε να παρακολουθούμε την καθημερινή ζωή των μαθητών ενός σχολείου, τους διάφορους και ξεχωριστούς χαρακτήρες που απαρτίζουν το σχολείο, τις συνήθειές τους, τις φιλίες, τα μαθήματα και τους καθηγητές, εν ολίγοις τα πάντα. Φυσικά ανάμεσα σε ολα αυτά τα παιδιά, θα υπάρξουν και κάποιοι χαρακτήρες που θα ξεχωρίσουν για διάφορους λόγους. Δυο απο αυτούς θα ξεχωρίσουν για έναν πολύ λάθος λόγο....
Η αλήθεια είναι οτι το φαινόμενο που πραγματεύεται η ταινία, είναι πλέον πολυ συνηθισμένο- ιδιαίτερα στην Αμερική, αν και πλέον συναντάται σε διάφορες χώρες- και αποτελεί κατά κάποιον τρόπο μια σύγχρονη μάστιγα στα σχολεία και τα Πανεπιστήμια κάθε ηπείρου. Σίγουρα όλοι θα έχετε ακούσει για τα συμβάντα οπού ένοπλοι μαθητές εισβάλουν στα σχολεία τους και αρχίζουν να σκοτώνουν όποιον βρεθεί μπορστά στους, ανεξαιρέτως. Μαθητές, καθηγητές, φίλους, όλους. Αυτό ακριβώς είναι και το story της ταινίας Εlephant. Πως μια φυσιολογική μέρα μπορεί να καταλήξει σε μια τεράστια τραγωδία, όταν δυο μαθητές ενός σχολείου αποφασίζουν να πάρουν στα χέρια τους τα όπλα, να ξεχυθούν στους διαδρόμους και τις αίθουσες του σχολείου και να σπείρουν τον πανικό και τον θάνατο.
Μια απο τις βασικές μου παρολα αυτα διαφωνίες ως προς την ταινία, είναι οτι άσχετα απο τους υπόλοιπους μαθητές, δεν εμβαθύνει ως προς τους ουσιαστικούς λόγους οι οποίοι τους οδήγησαν σε μια τέτοια πράξη, αλλά και ως προς τον χαρακτήρα και τις τυχόν ιδιαιτερότητες των προσωπικοτήτων τους. Βέβαια υπάρχει και το ενδεχόμενο να μην υπήρχε απολύτως κανένας λόγος για το χάος που δημιούργησαν και απλά να ήταν περίεργοι να δουν τι θα συνέβαινε, να ήθελαν μια αλλαγή στη βαρετή καθημερινότητα (με οποιοδήποτε κόστος) ή απλά να επιθυμούσαν να σκοτώσουν κάποιον, απλά και μόνο απο καθαρή περιέργεια. Τώρα μάλιστα που αρχίζω να την θυμάμαι κάπως καλύτερα, έχω την αίσθηση οτι πρέπει να είναι καάποιος απο αυτούς τους τρεις λόγους και ειλικρινά δε ξέρω πόσο χειρότερο μπορεί να γίνει το όλο πράγμα αν το κίνητρο για να κάνεις ένα τέτοιο έγκλημα είναι βασικά ανύπαρκτο...
Στη ταινία προβάλεται επίσης και το θέμα του Διαδικτύου και το πως μπορεί κάποιος να δρα μέσω αυτού, χωρίς απολύτως κανέναν έλεγχο και αυτό γιατί τα όπλα που χρησιμοποιούν οι δυο μαθητές, τα είχαν αγοράσει μέσω Internet χωρίς πολλά πολλά και χωρίς φυσικά κανείς να γνωρίζει κανέναν. Ίσως να είναι λίγο παρατραβηγμένο σαν ιδέα, αλλά και πάλι επειδή νομίζω οτι τέτοια γεγονότα έχουν συμβεί και στη πραγματικότητα, θα κρατήσω και τις αμφιβολίες μου.
Γενικά η συγκεκριμένη ταινία είναι ωμή και σκληρή, γιατί πολυ απλά βασίζεται σε αληθινά γεγονότα που έχουν συμβεί τόσες και τόσες φορές. Το στυλ της είναι αρκετά ντοκυμαντερίστικο και δε θυμίζει τόσο ταινία καθ'εαυτη, ακριβώς για να μπορέσει να δημιουργήσει αυτή την αίσθηση της αληθινής δράσης, ακόμα πιο έντονα. Οι πρωταγωνιστές είναι φυσικά νέα παιδιά και προσωπικά δεν αναγνώρισα κάποιον που να έχει παίξει και αλλού, αλλά έτσι επιστρέφουμε πάλι σε αυτο που έλεγα πριν λίγο, οτι δηλαδή ο σκηνοθέτης θέλει πορφανώς ( και το πετυχαίνει) να δώσει στη ταινία οσα περισσότερα μπορεί προκειμένου αυτή να μοιάζει οσο το δυνατόν περισσότερο με συμβάν της απτής, καθημερινής πραγματικότητας και οχι μιας απλής ταινίας.
Είναι απο αυτές τις ταινίες που δε ξεχνιούνται εύκολα (μη κοιτάτε εμένα, κουβαλάω και κάποια χρόνια στη πλάτη μου, η γιαγιάκα) και θα σας προκαλέσει και ενα κάποιο σοκ, αλλά επιβάλεται να την γνωρίσετε και να την δειτε.
http://www.youtube.com/watch?v=htlsOf3PnGY
Βye bye σας για τώρα! :))
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου