Τετάρτη 6 Οκτωβρίου 2010

Basketball Diaries: Η αληθινή ιστορία του συγγραφέα Jim Carroll

Σήμερα καθόμουν και έβλεπα την βροχή που έπεφτε και μύριζα το υγρό χώμα που τοσο μ'αρέσει, με την ελπίδα να μη σταματήσει καθόλου (τουλάχιστον οσο βρισκόμουν σπίτι, γιατί αμα είσαι έξω είναι άλλο!), αλλά τελικά σταμάτησε και ξενέρωσα λίγο.  Βλέπετε ο βροχερός καιρός με εμπνέει και με βάζει να κάνω πράγματα που θέλω, επειδή ουσιαστικά το να βγώ έξω αποκλείεται.  Με την ελπίδα λοιπόν οτι θα ξαναπιάσει σε λίγο βροχούλα και πάλι, ξεκινάω να γράφω και τη σημερινή ταινιούλα μας και βλέπουμε...


Δραματική και αληθινή ιστορία η ταινία, με πρωταγωνιστή όπως βλέπετε τον Leonardo di Caprio όταν ήταν ακόμα πολυ πολυ νεαρός.  Η αλήθεια είναι οτι μέχρι πριν μερικά χρόνια νόμιζα οτι ο di Caprio ήταν ένας ηθοποιός που πρωτοεμφανίστηκε στον Tιτανικό.  Αργότερα έμαθα οτι η καριέρα του είχε ξεκινήσει απο όταν ήταν ακόμα παιδί και μάλιστα έτυχε να δω μια απο τις πρώτες του ταινίες, με συμπρωταγωνιστή του τον Johnny Depp παρακαλώ.  Στη ταινία εκείνη, το What's Eating Gilbert Grape, ο Leo σε ηλικία 13 ετών, υποδύεται ενα παιδί που πάσχει απο διανοητική υστέρηση, καταφέρνοντας μάλιστα να κερδίσει και την πρώτη του υποψηφιότητα για Oscar!.  Στη συνέχεια άρχισα να ψάχνω για παλιότερες ταινίες του και έτσι κάποια στιγμή βρήκα και την παραπάνω και την είδα.  Και ειλικρινά απο τότε κιόλας ήταν πολύ καλός και τρομερά ταλαντούχος.
Το Basketball Diaries διηγείται ουσιαστικά την αληθινή ιστορία ενος Αμερικανού συγγραφέα και ποιητή, του Jim Carrol.  Η παιδική και εφηβική του ζωή αν κρίνω απο την ταινία, ήταν πολυ δύσκολη και η χειρότερη δυνατή ζωή που θα μπορούσε να έχει κάποιος, οχι μονο σε μια τέτοια τρυφερή ηλικία, αλλά γενικά.  Ο di Caprio υποδύεται τον Jim Caroll και ολη η ταινία επικεντρώνεται στο πως σιγά σιγά άρχισε να ξεδιπλώνετε το ποιητικό ταλέντο του έφηβου Jim, μέσα απο μια σειρά δυσκολίες, μπλεξίματα και παρανομίες.  Η ταινία σαν ιστορία παρουσιάζει σκαμπανεβάσματα, οχι ως προς την ποιότητα και την αξία της σαν ταινία, αλλά ως προς τις διάφορες φάσεις που βιώνει ο Jim και η παρέα του μαζί.  Ξεκινάμε απο μια σχετική ακμή, πέφτουμε στην απόλυτη παρακμή και μετά επικεντρωνόμαστε στις προσπάθειες των χαρακτήρων για την επιστροφή τους στην επιφάνεια και την σωτηρία τους.
Ενα απο τα κυρίαρχα προβλήματα με το οποίο έρχεται αντιμέτωπος ο πρωταγωνιστής μας. είναι τα ναρκωτικά και συγκεκριμένα η ηρωίνη.  Απο τη στιγμή που μπλέκει με αυτή υπάρχουν δυο πράγματα που συμβαίνουν: απο τη μια το ταλέντο του Jim στο μπασκετ αρχίζει να φθίνει, αφού ο ίδιος αρχίζει να γίνεται αυτοκαταστροφικός και να χάνει τον ίδιο του τον εαυτό και απο την άλλη ολη αυτή η νέα εμπειρία του θολού κόσμου των ουσιών που βιώνει, αρχίζει να δρα καταλυτικά ως προς την ανακάλυψη του μεγάλου του ταλέντου στη ποίηση.  Δεν είναι τυχαίο εξάλλου το γεγονός όπως έχω ξαναπεί, οτι σε πολλές ταινίες τα ναρκωτικά με την ποίηση, τη ζωγραφική, τη μουσική και γενικότερα τις τέχνες, είναι άρρηκτα συνδεδεμένα, επειδή ακριβώς ξεδιπλώνεται ένας καινούριος κόσμος, οι αντιστάσεις χαλαρώνουν, το πνεύμα αφήνεται και ολα μοιάζουν διαφορετικά, πιο αιθέρια και το παραμικρό έχει πλέον σημασία για τον χρήστη.  Όλα αυτά ο καθένας τα διοχετεύει και με εναν διαφορετικό σε μια καλλιτεχνική σύνθεση, έχοντας όμως χάσει πλέον την επαφή με τον πραγματικό κόσμο, τις περισσότερες φορές επειδή επιδιώκει ακριβώς αυτό.
Στη ταινία πέρα απο τα ναρκωτικά ο νεαρός Jim και η παρέα του επιδίδονται και σε ενα σωρό άλλα πράγματα όπως βανδαλισμούς, κλοπές, ενώ δε λείπει και η σεξουαλική παρενόχληση κάποιων απο τα παιδιά και του ίδιου του Jim, απο τον προπονητή τους στο μπάσκετ.  Βέβαια και απο μόνος του ο επίδοξος ποιητής τολμάει να επιλέξει την πορνεία, ως εναν τρόπο εξασφάλισης χρημάτων.
Μεσα σε ολο αυτό το ζωφερό και επικίνδυνο κόσμο, η μητέρα του Jim προσπαθεί να σώσει τον γιο της, μη καταλαβαίνοντας αρχικά τι συμβαίνει και μη μπορώντας στη συνέχεια να κάνει τίποτε ακόμα και όταν μαθαίνει που είναι μπλεγμένος.  Όλοι είναι βυθισμένοι σε ενα τεράστιο βούρκο και το αξιοπερίεργο της υπόθεσης είναι, πως δε φαίνονται τελικά και τόσο διατεθημένοι να παλέψουν για να γλυτώσουν απο αυτή τη μοίρα....
Σκοτεινή, με την αίσθηση παρακμής να επικρατεί καθ'ολη της τη διάρκεια, αλλά με δυνατές ερμηνείες από όλους του πρωταγωνιστές- ακόμα και απο το Wahlberg που παίζει έναν απο τους φίλους της συμμορίας των παιδιών-, αλλά πρέπει να τονίσω και το γεγονός οτι ο Leo είναι φοβερός και οτι τελος πάντων απο μικρός (κυριολεκτικά) φαινόταν οτι θα πήγαινε πολυ ψηλά, αφού απλά 'το'χει'!...

http://www.youtube.com/watch?v=0vhpB6EF6l8
Λίγο παλαϊκό το traileraki που αδικεί (ή και οχι) την ταινία.  Πολυ καλή, να τη δείτε.

Χαιρετώ....

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου