Τρίτη 7 Σεπτεμβρίου 2010

The Fountain: Η αγάπη μεσα στους αιώνες....

Θα ήθελα πολυ να σας πω οτι η σημερινή ταινία είναι μια ταινία για την αγάπη, οπου άντρας αγαπάει γυναίκα, γυναίκα αγαπάει άντρα, συμβαίνουν πολλά, έρχεται το τέλος και αυτο είναι ολο.  Αλλά θέλω ακόμα περισσότερο να σας πω οτι η ταινία δεν έχει καμία σχέση με όσες αισθηματικές- ρομαντικές- και εγω δε ξέρω τι αλλο, έχετε δει μέχρι τώρα.  Το 'The Fountain' είναι μια ιστορία αγάπης, ναι.  Είναι μια ιστορία αγάπης ανάμεσα σε δυο ανθρώπους.  Είναι ομως μια αγάπη που ζει μεσα στους αιώνες, απο την εποχή των Μάγια και των Ίνκας, μέχρι και την υπέρτατη ένωση του ανθρώπου με το σύμπαν, σε ενα πολυ πολυ μακρινό μέλλον.  Ειλικρινά ο τρόπος με τον οποίο παρουσιάζεται η αιώνια αγάπη, απο τον σκηνοθέτη Darren Aronofsky, είναι μοναδικός και απίστευτος.  Δε ξέρω με τι λόγια να το περιγράψω.


Η ιστορία ξεκινάει με τον Tom (Hugh Jackman) ο οποίος υποδύεται έναν γιατρό που ειδικεύεται σε πειράματα μαζί με την ομάδα του, σε μια προσπάθεια να βρουν θεραπεία για τον καρκίνο.  Η γυναίκα του Izzi (Rachel Weisz), είναι σοβαρά άρρωστη και έτσι ο Tom αγωνίζεται να βρει την θεραπεία οσο πιο σύντομα μπορεί, προκειμένου να καταφέρει να την σώσει.  Πέρα απο το κομμάτι του παρόντος και της δύσκολης κατάστασης που αντιμετωπίζει το ζευγάρι, ο Aronofsky επέλεξε να παρουσιάσει το θέμα της βαθιάς και απόλυτης αγάπης τους, εναλλάσοντας τρεις διαφορετικές χρονικές περιόδους, που περιλαμάνουν το παρελθόν, το παροόν και το μέλλον.  Η σκηνοθεσία είναι εκπληκτική και οι σκηνές εκθαμβωτικής ομορφιάς.  Ο πόλεμος, ο αποχωρισμός, ο πόνος, ακόμα και ο ίδιος ο θάνατος, δεν είναι ικανά να δώσουν τέλος στο μεγαλείο της αγάπης.  Χωρίς περιτούς συναισθηματισμούς και μελοδραματικές ερμηνείες, η ταινία είναι τοσο βαθειά συναισθηματική, δυνατή και όμορφη, που η 'χτυπάει' κατευθείαν στην καρδιά.  Μη περιμένετε να δείτε συνηθισμένα πράγματα, με χαζές αγάπες και λουλούδια.  Επίσης να είστε προετοιμασμένοι, γιατι η ταινία απαιτεί ανοιχτό μυαλό.  Εαν κάτσετε να την δείτε σαν μια ακόμα ταινία αγάπης, έχετε χάσει το παιχνίδι.  Εαν όμως σκεφτείτε εστω και λίγο πιο διαφορετικά, τοτε η μαγεία της θα σας συνεπάρει.  Εικόνα και μουσική τα πολυ δυνατά της χαρτιά, με τις ερμηνείες της να είναι όπως πρέπει να είναι, σε απόλυτη ισορροπία.
Όμορφη ταινία, πολυ όμορφη....
Παω για καφεδάκι παιδάκια, cu tommorowzz πάλι :)

P.S: Πλάνταξα στο κλάμα!  Ενημερώστε με παρακαλώ σε περίπτωση παρόμοιας αντίδρασης, διαφορετικά να αρχίσω να ανησυχώ!  Thanx!!

1 σχόλιο:

  1. νομίζω την είχα δει πρώτη φορά με σένα..
    φυσικά κι εγώ με τη σειρά μου πήγα πλανταχτή:P
    φοβερή ιστορία αγάπης, τελείως διαφορετική από αυτό που έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή