Κυριακή 26 Σεπτεμβρίου 2010

Candy: Heaven. Earth. Hell....

Έχω ένα θέμα βασικό απ'οτι έχω προσέξει.  Όλο σκέφτομαι μια ταινία να βάλω το blogaki και όλο καταλήγω να ανεβάζω κάποια άλλη.  Έτσι και σήμερα.  Είχα αποφασίσει να βάλω άλλη ταινιούλα, αλλά χτές που έμεινα σπιτάκι (τι προτότυπο!), έκατσα και είδα το Candy και οφείλω να πω οτι είναι μια πολυ καλή ταινία και οφείλω επίσης να πω οτι όλοι εμείς που προσέξαμε τον Ledger κυρίως με τον ρόλο του Joker στον Batman, απλά ντροπή μας, μιας που και σε αυτή τη ταινία είναι εξαιρετικός.  Φτου μου...!



Επίσης ήμουν προτατειλημένη και μόνο εξαιτίας του εξώφυλλου της ταινίας, καθώς νόμιζα οτι η κοπελιά είναι η Sienna Miller, με την οποία βεβαίως δεν έχω τίποτα προσωπικό, απλά σαν ηθοποιός δε μου γεμίζει και πολυ το μάτι.  Αντίθετα συνειδητοποίησα οτι η συμπρωταγωνίστρια του Ledger είναι μια άλλη ηθοποιός που λέγεται Abbie Cornish και η οποία είναι παρα πολυ καλή, αν και προσωπικά δε θυμάμαι να την έχω δει σε άλλη ταινία.  Δε πρέπει να παραλέιψω να ανφέρω και τον πάντα εκπληκτικό Jeoffrey Rush, που συμπληρώνει το cast των ηθοποίων που κρατούν τους πρωταγωνιστικούς ρόλους.  Αξίζει να πω επίσης οτι όλοι τους είναι Αυστραλοί και φυσικά και η ταινία αυστραλέζικης παραγωγής (α ρε πατρίδα!).  Στο ψητό τώρα....
Η ταινία γενικά έχει να κάνει με τον απατηλό κόσμο των ναρκωτικών.  Ο Dan (Ledger) και η Candy (Cornish) είναι δυο νέα παιδιά, τρελά ερωτευμένα μεταξύ τους.  Αγαπιούνται μέχρι θανάτου, αλλά ανάμεσα του υπάρχει και ένας 'τρίτος', πολυ χειρότερος απο οποιοδήποτε κρυφό εραστή και δεν είναι άλλος απο την πρέζα.  Η ιστορία βασικά έχει να κάνει με τα τρια βασικά στάδια όπως λέγεται, οτι βιώνει κάποιος όταν μπλέκεται με τα ναρκωτικά και πως ουσιαστικά την αντιμετωπίζουν ου δυο τους, με μονο στήριγμα να έχουν ο ένας τον άλλο.  Η σχέση τους θα ξεκινήσει χτισμένη μέσα στην ευφορία και την ονειρική πλάνη, στην οποία βυθίζονται απο την ηρωίνη (παράδεισος).  Στη συνέχεια θα ακολουθήσει η ανώμαλη προσγείωση στην ωμή και σκληρή πραγματικότητά τους (γη) και θα κορυφωθεί με την απόλυτη κατάντια και την πτώση τους στην ίδια την κόλαση....
Όπως και να το κάνουμε η ταινία πραγματεύεται ενα ζήτημα που δυστυχώς είναι πάντα επίκαιρο.  Είναι σκληρή ταινία και υπάρχουν στιγμές που η σκληρότητα με την δυστυχία και την ισσοπέδωση του έρχεται στη ζωή τους, έιναι τόσο απόλυτα και τόσο άρρηκτα συνδεδεμένα μεταξύ τους, που βλέποντας το ραγίζει η καρδιά σου.  Στη ταινία και οι δυο τους μοιάζουν σαν μοιραίοι ήρωες και δε θεωρώ και καθόλου τυχαία την επιλογή των επαγγελμάτων - ιδιοτήτων που τους χαρακτηρίζουν, καθώς ο Dan είναι ποιητής και η Candy ζωγράφος.  Δε ξέρω γιατί, αλλά νομίζω οτι αυτές τους οι ιδιότητες ταιριάζουν απόλυτα με την εξάρτηση τους απο τα ναρκωτικά.  Τώρα που το σκέφτομαι μάλιστα νομίζω οτι ταιριάζουν τόσο, επειδή προκειμένου να είσαι κάτι το τοσο δημιουργικό, σίγουρα είσαι περισσότερο ευαίσθητος και ιδιαίτερος σε σχέση με τουσ υπόλοιπους ανθρώπους.  Είναι κάτι που βρίσκεται στην φύση σου και συνεπώς η ηθική πτώση και η 'κατάβαση' του ίδιου σου του εαυτού στις πιο σκοτεινές σου σκέψεις, είναι κάτι το απόλυτα συμβατό με εσένα.  Όταν όμως ένας χαρακτήρας τέτοιας ευαισθησίας όπως αυτοί που υποδύονται στη ταινία, συνειδητοποιήσει σε τι κατάσταση έχει φτάσει δυο τινά υπάρχουν: είτε να δώσει μια κλωτσιά και να ανέβει πάλι στην επιφάνεια, είτε να χαθεί μια για πάντα σε ενα απύθμενο σκοτάδι.
Από την άλλη και ο Casper (Rush) ενώ θα έπρεπε να λειτουργεί σαν σανίδα σωτηρίας για τα παιδιά, κάνει το ακριβώς ανίθετο.  Ως πιστός φίλος κάνει αυτό που ξέρει καλύτερα: αποτελεί τον μέντορα τους στον κόσμο των ναρκωτικών και εκέινοι τον ακολουθούν πιστά.
Έχει πολυ δράμα σαν ταινία, αλλά είναι και τοσο αληθινή που είναι και λογικό.  Οι ερμηνείες θα κατλάβατε οτι είναι φοβερές, πραγματικά συγκλονιστικές.  Ο Ledger τόοοσο κρίμα, μα τόσο που πέθανε, γιατί φαινόταν οτι είχε να δώσει πολλά ακόμα, πολλά και καλά πράγματα.  Γενικά μια δύσκολη, αλλά σχεδόν ποιητική ταινία.
Επίσης τώρα μου ήρθε και αυτο (έμπνευση νομίζω λέγεται :P), έχω την αίσθηση οτι ο τίτλος δε παραπέμπει μονο στο όνομα της κοπέλας, αλλά και στο γεγονός οτι για αυτούς η ηρωίνη ήταν η candy τους.  Μπορούσαν να ξεγελάσουν τον εαυτό τους οτι δε την ήθελαν, αλλά στο τέλος υπέκυπταν...

Trailer:
http://www.youtube.com/watch?v=ZrudC0STJ0U

Υπέροχη....
Bye bye for now!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου