Cell 211: Η πρώτη μέρα στη δουλειά, είναι πάντα η πιο δύσκολη....

Youuuhouuuuuu σας!!  Το καθυστέρησα λιγάκι σήμερα, αλλα να με συγχωρείτε είχα πάει για τον καθιερωμένο 4ωρο καφέ και φυσικά δε μπορούσα να φύγω πιο νωρίς!  Βλέπω και νέους αναγνώστες και νέα σχολιάκια και πολυ χαίρομαι, γιατί φαίνεται οτι σας αρέσουν οι ταινιούλες και μαζί με αυτές και το blogaki μου (οξωωωω!!).
Με την άλλη τρελή που πίναμε coffako οπως τον λεεί, κάτσαμε και σπάγαμε κεφαλάκια για να βρούμε ωραίες ταινιούλες να ανεβάσω.  Βρήκαμε πολλές πολλές και χάρηκα παλι (τι χαρά και αυτή σήμερις!), οπότε πολλά εύσημα παρακαλώ να πάνε και στην φίλτατη yoda για την πολύτιμη βοήθεια!....Παρ΄ολα αυτά να συνεχίσετε να προτιμάτε εμένα..huhu! (καλό θα ήταν κάποιος να με μαζέψει :) ).
Ώρα να περάσουμε στην αποψινή ταινιούυυλααα.  Η αλήθεια είναι πως εδω και αρκετό καιρό οι ισπανικές ταινίες που βγαίνουν, μου έχουν αφήσει τις καλύτερες εντυπώσεις.  Πως να ξεχάσεις το 'El Laburinto del Fauno', ή το ' El Orphanato', ακόμα και το ζομπιακό 'Rec' στο οποίο θα αναφερθώ τις επόμενες μέρες;  Έτσι λοιπόν και το 'Κελί 211' δε θα μπορούσε να αποτελεί εξαίρεση.

Το story είναι έξυπνο και καθηλωτικό.  O Juan, ένας νεαρός φύλακας ο οποίος πρόκειται να εργαστεί σε μια απο τις πιο επικίνδυνες φυλακές, γεμάτη με κάθε λογής 'καλά παιδιά', αποφασίζει να την επισκεπτεί μια μέρα νωρίτερα, σε μια προσπάθεια να δείξει ενα πιο υπεύθυνο πρόσωπο στους υψηλά ιστάμενους της φυλακής.  Εκεί ο Juan θα βρεθέι ξαφνικά στη μέση μιας άγριας εξέγερσης των φυλακισμένων, με υποκινητή τον Malamadre, έναν αδίστακτο και άκρως επικίνδυνο χαρακτήρα.  O Juan θα αναγκαστεί να υποδυθεί εναν απο τους φυλακισμένους, σε μια προσπάθεια να μείνει ζωντανός.  Απο εκεί και πέρα τα πράγματα θα πάρουν απίστευτη τροπή, καθώς o Juan δεν απειλείται μόνο απο την έκρυθμη κατάσταση στο εσωτερικό της φυλακής, αλλά και απο την ειδική ομάδα που ετοιμάζει η αστυνομία να στείλει, προκειμένου να δώσει τέλος στην βίαιη εξέγερση.
Η ταινία είναι γρήγορη.  Πολύ γρήγορη.  Τοσο που όσοι επιλέξετε να την δείτε κάποια στιγμη σίγουρα δε θα βαρεθείτε.  Η ιστορία σε κερδίζει απο την αρχή και σου δημιρουργεί διαφορετικά αισθήματα καθώς εξελίσσεται (θυμό, συμπάθεια, θλίψη και παει λέγοντας...).  Οι ερμηνείες όμως, είναι αυτές που κατά τη γνώμη μου κλέβουν την παράσταση.  Ειδικά αυτός ο Malamadre, απλά δεν υπάρχει!  Είναι τόσο καλός στον ρόλο του, τόσο άμεσος και 'ωμός', που αν με έβαζαν μαζί του οχι σε κελί, σε φυλακή ολόκληρη, θα προτιμούσα να εκτήσω την ποινή μου στην απομόνωση!. Καλός είναι και ο Juan (γενικά καλόοος :P), αλλά που σου δημιουργεί τελείως διαφορετική ψυχολογία (αν και δε φτάνει το μεγαλείο(!), του Malamadre).
Αν ενδιαφέρεστε λοιπον για μια πολυ καλή, γρήγορη περιπέτεια, με εξίσου πολυ καλές ερμηνείες, δεν έχετε παρά να δείτε το Cell 211 και σίγουρα θα αναζητήσετε και άλλες τοσο καλές ταινιούλες!

Ραντεβού παλι αύριο!  Νυχτούυυυλααα:)