Soul Kitchen: Γιατι ο Έλληνας είναι σαν τη τσίχλα....κολλάει παντού!

Μιας που το έχω ακόμα φρέσκο το πράγμα, today θα αναφερθώ σε μια πραγματική κωμωδία, την οποία και απόλαυσα χτες το βράδι.  Καθόμουν λοιπον στο μπαλκόνι μου ωραία και καλά και κατα τις 12, αποφάσισα να δω καμιά ταινιούλα να περάσει η ώρα (τωρα τι ώρα να περάσει που ήταν ηδη 12, αυτό είναι άλλο!).  Βάζω την ταινία να παίξει και απο την πρώτη στριγμή λέω, 'ωπα, εδω είμαστεεεε!'.  Αυτό γιατί απο τα πρώτα κιόλας δέκα λεπτά, σου δημιουργεί μια απόλυτα εύφορη κατάσταση και πιάνεις τον εαυτό σου το λιγότερο να χαμογελάει ή να έχει ήδη ξεκαρδιστεί στα γέλια!.  Ότι ακριβώς χρειζόμουν αυτές τις ηλίθιες μέρες δηλαδη.

Η ταινία είναι γερμανική, αλλά ενος Τούρκου σκηνοθέτη απ'οτι κατάλαβα, του Fatih Akin (πολυ δύσκολο!).  Το Soul Kitchen στην ταινία είναι ενα εστιατόριο (χαχαχα ο θεός πραγματικά να το κάνει!), ιδιοκτήτης του οποίου είναι ενα Έλληνας ονόματι Ζίνος Καζαντάκης.  Όλο το story περιστρέφεται γύρω απο τα διάφορα ευτράπελα που συμβαίνουν εκεί, απο την ανάγκη του Ζίνου για έναν καινούργιο σεφ, επειδή ο ίδιος παθαίνει κήλη(!), μέχρι τα προβλήματα που δημιουργεί ο αδελφός του Ζίνου, Ηλίας που αποφασίζει να πιάσει δουλειά στην επιχείρηση του αδελφού του, προκειμένου να μπορεί να βγαίνει συχνότερα απο την φυλακή.
Πιστεύω πραγματικά οτι το Soul Kitchen αποτελέι μια ειλικρινή κωμωδία, που έχει παράλληλα συναίσθημα και αυθεντικότητα.  Εκεί που πρέπει να γελάσεις, θα γελάσεις σίγουρα γιατί οι ατάκες είναι θανατηφόρες και οι χαρακτήρες απλά τέλειοι.  Όπως και εκεί που θα πρέπει να στεναχωρηθείς ή να τσαντιστείς, πάλι θα το κάνεις.  Η ταινία νομίζω θυμίζει χαλαρά τον τρόπο και την ζωή πολλών Ελλήνων του εξωτερικού, το πως προσπαθούν να τα βγάλουν πέρα, αλλά και το τι μπορούν να πετύχουν όπου και αν βρίσκονται (εκτός απο την ίδια την Ελλάδα εννοείται!!).  Η ιστορία κυλάει πολύ ωραία και σίγουρα δε καταλαβαίνεις πότε περνάει η ωρα, καθώς συνέχεια εξελλίσεται και σου δείχνει κάτι διαφορετικό.
Στα μεγάλα ατου της ταινία βάζω άαααανετα τις ερμηνείες των ηθοποιών και ουσιαστικά τους χαρακτήρες που ερμηνεύουν.  Ο Ζίνος είναι τυπικός Έλληνας, με τις λαμογιές του, αλλά και την μεγάλη του καρδιά και φιλότιμο.  Απο την άλλη εγω αγάπησα - αγάπησα όμως- τον καινούργιο σεφ που προσλαμβάνει στο μαγαζί, αφού είναι για τα σίδερα και απλά θεος!.  Σίγουρα θα αγαπήσετε και τον Σωκράτη, ο οποίος θα μπορούσε να είναι ο κλασικός παππούς του καθενός μας, απο αυτούς που είναι ψαράδες στα νησιά, με τη κλασσική γενειάδα τους και τον τραχύ χαρακτήρα.  Όλοι ένας και ένας!.
Αν σε αυτά προσθέσετε και την ελληνική λέξη που ακούγεται κατά κόρον στην Ελλάδα (δε λέω, δε λέω, ξέρετε εσείς!), αλλά και το αξέχαστο, ελληνικό άσμα 'Μια φούντωση, μια φλόγα', που ακούγεται σε διάφορες στιγμές της ταινίας, ε τοτε σίγουρα έχετε πολλούς καλούς λόγους να της αφιερώσετε μιαμιση ώρα απο την ζωή σας και δε θα χάσετε!
Cyaaaa!!!