Battle Royale: Εσυ μέχρι που θα έφτανες για να μείνεις ζωντανός;

Νωρίς νωρίς σήμερα η ταινιούλα μας, διοτί έχω και έξοδο παρακαλώ (για οποιοδήποτε ορθογραφικό,δείξτε επιείκια, γιατί έχω βάψει τα νύχια μου και δε μπορώ να πατάω τα πλήκτρα πολυ άνετα :P ).
Oooookkkk λοιπόν japanese το εργάκι που θα προτίνω σήμερα και όταν λέμε japanese, εννοούμε σε ολα του, γιατί όποιος παρακολουθεί γενικά τέτοιες ασιατικές ταινίες- ιαπωνέζικες, κορεάτικες κλπ- ξέρει οτι συνήθως δεν είναι και πολυ φυσιολογικές, ούτε και πάνε με το 'ρεύμα' των υπόλοιπων, εμπορικών.  Επιλέγουν βασικά να ξεχωρίσουν και νομίζω οτι το πετυχαίνουν (είτε με την καλή, είτε με την κακή έννοια).  Προσωπική μου άποψη είναι και δε θα σταματήσω νομίζω να τη λέω, είναι οτι επειδή σαν λαοί είναι ολοι λίγο-πολυ καταπιεσμένοι, επιλέγουν τον κινηματογράφο προκειμένου να βγάλουν όποια ανωμαλία (ναι ανωμαλία!) έχουν στο μυαλό.  Εμμμ και έχουν αρκετές, trust me.  Βέβαια μπορεί να κάνουμε λόγο και για μια κατα κάποιο τρόπο, δημιουργική ανωμαλία  Όπως και να έχει είναι σίγουρο, οτι ξέρουν πως να γυρνούν ιδιαίτερες, περίεργες και μοναδικές ταινίες.  Και βέβαια το Battle Royale, γιατί να αποτελεί εξαίρεση;

Το story είναι φοβερά απλό, αλλά αυτη ακριβώς η απλότητα του κάνει και την ταινία τόσο παρανοϊκή και πιθανή ακόμα και στις μέρες μας.
Η ιαπωνική κυβέρνηση αποφασίζει να στείλει μια τάξη μαθητών σε ενα απομονωμένο νησί.  Στη συνέχεια και αφού τα παιδιά φτάσουν εκεί, μοιράζεται στον καθένα τους απο μια τσάντα και έπειτα τους δίνεται η εντολή να σκορπιστούν στο νησί.  Ο λόγος είναι απλός: τα παιδιά πρέπει να αλληλοσκοτωθόυν μέσα σε τρείς μέρες, προκειμένου να υπάρξει στο τέλος μονο ενας που θα παραμείνει ζωντανός και θα στεφθεί νικητής.  Βοηθός στην αποστολή τους αυτή θα είναι μόνο η τσάντα που τους δόθηκε κατά τυχαία σειρά, η οποία περιλαμβάνει για τους πιο τυχερούς, όπλα, μαχαίρια, ακόμα και τόξο με βέλη, ενω για τους πιο άτυχους καπάκια κατσαρόλας, κουτάλια και γυαλία ηλίου(!).
Ουσιαστικά ο λόγος για τον οποίο πραγαμτοποιείται αυτή η αιματοχυσίας, δεν υπάρχει.  Και μάλλον αυτό είναι που κάνει και την όλη κατάσταση τόσο εξωφρενικά τρομακτική και τρελή.  Οι μαθητές ρίχνονται ουσιαστικά σε μια αρένα για να αλληλοσφαχθούν, ενώ μάλιστα εαν δεν καταφέρουν να το κάνουν εντός τριών ημερών, θα πεθάνουν όλοι έτσι κι αλλιώς.  Κατά τη διάρκεια της μάχης αυτής, βλέπουμε και τις διαφορετικές αντιδράσεις και προσωπικότητες των παιδιών.  Άλλοι επιλέγουν να παίξουν το παιχνίδι σε μια προσπάθεια να μείνουν οι ίδιοι ζωντανοί, άλλοι να προσπαθήσουν να επιζήσουν για να προστατέψουν αδέλφια, φίλους ή και τα άτομα με τα οποία είναι ερωτευμένοι.  Υπάρχουν όμως και εκείνοι που δοκιμάζουν τα πιο άγρια ένστικτά τους και φαίνεται να απολαμβάνουν τελικά τη τεράστια σφαγή που λαμβάνει χώρα στο νησί.  Απ' ολα έχει ο μπαξές!.
Σίγουρα έιναι σοκαριστικό το ολο σκηνικό και μονο σαν ιδέα, ποσο μάλλον να το βλέπεις να συμβαίνει κιόλας μπροστά στα μάτια σου.  Ίσως βαθύτερα να θέλει απλά να υποδείξει, το πως μπορεί ο άνθρωπος κάτω απο εξαιρετικές συνθήκες να μετατραπεί σε ζώο, που δεν ενδιαφέρεται για κανέναν άλλο πέρα απο τον εαυτό του.  Ίσως πάλι να θέλει να δείξει και την τεράστιο ποικιλία που τελικά διαρκίνει τα 'είδη' των ανθρώπων και πως γίνεται ακόμα και σε τέτοιες καταστάσεις κάποιοι να διατηρούν την αθρώπινη υπόσταστή τους και να προσπαθούν να σώσουν τους άλλους, παρά τους ίδιους.  Ίσως....
Όπως και να' χει το Battle Royale είναι μια ταινία αγωνίας, δράσης και διαστροφής (αγαπάμε Ιάπωνες :P) που δύσκολα θα αφήσει κάποιον ανεπιρέαστο.  Για εσάς πάντως που θα μείνετε ανεπιρέαστοι σκεφτείτε το εξής; να περνούσατε και εσείς ακριβώς τα ίδια, αλλά με αντίπαλο τα αδέλφια σας, τους κολλητούς σας και το κορίτσι/αγόρι σας.... .... ....
Ναι, το ήξερα οτι θα λυγίζατε στο τέλος! ;)

Τα λέμε πάλι αύριοοο!  Τσιουυυ....