Τρίτη 28 Φεβρουαρίου 2012

The Walking Dead:...are everywhere

Γεια σας και πάλι μετά από κριτική απουσία μιας εβδομάδας και κάτι ημερών.  Τέλειωσαν και τα Blogoscars, τέλειωσαν και τα Oscars με...φοβερές ανατροπές και επιστρέφουμε και πάλι στους φυσιολογικούς ρυθμούς της καθημερινότητάς μας (αν δηλαδή υπάρχει κάτι τέτοιο πια).  Πάντως όσοι από εσάς συμμετείχατε, είμαι σίγουρη πως θα συμφωνήσετε πως τα φετινά Blogoscars ήταν απείρως καλύτερα και φυσικά πιο ενδιαφέροντα από τη τελετή στο Kodak Theatre.  Με πολύ φαντασία, χιούμορ και γενναίες δόσεις χρόνου, οι cine-bloggers δημιούργησαν υπέροχες λίστες για τη κάθε κατηγορία και σχολίασαν με τον δικό τους, καυστικό τρόπο τα αποτελέσματα.  Για περισσότερη δράση θα μαζευτούμε όλοι την Πέμτη στο BIOS για ανακοίνωση του top 20 ταινιών και για να το τσούξουμε και λιγάκι βρε αδερφέ!
Περνώντας στα δικά μας αν και σας είπα οτι σήμερα θα έχουμε ταινία στο blogaki, εντούτοις θα έχουμε σειρά.  Η αλήθεια είναι πως δε βλέπω πολλές, γιατί θέλουν τον χρόνο τους, όταν όμως δω συνήθως πωρώνομαι σε υπερβολικό βαθμό.  Κάπως έτσι έγινε και με το "The Walking Dead".  Το είχα και καθόταν για αρκετό καιρό στον υπολογιστή μου, έχοντας δει μόνο τα δυο πρώτα επεισόδια, όταν αποφάσισα ένα από εκείνα τα βράδια που η βαρεμάρα χτυπάει ταβάνι, να το ξαναπιάσω και να το...επαναπροσδιορίσω.  Και το επαναπροσδιόρισα καλά.


O Rick Grimes (Andrew Lincoln) είναι ένας σερίφης ο οποίος είχε την ατυχία (όπως αποδείχθηκε τελικά) να πυροβοληθεί ενώ βρισκόταν σε υπηρεσία, να πέσει σε κώμα και τελικά να ξυπνήσει μετά από καιρό, μόνο για να έρθει αντιμέτωπος με τη φρικτή πραγματικότητα που όλοι μας περιμένουμε αργά ή γρήγορα: ο κόσμος έχει καταληφθεί από zombies, και προς το παρόν φαίνεται πως ο Rick είναι ο μοναδικός επιζών.  Χωρίς να έχει ιδέα τι έχουν απογίνει η γυναίκα και ο γιος του, ο Rick θα ξεκινήσει ένα επικίνδυνο ταξίδι μέσα στην ερειπωμένη πόλη, προκειμένου να καταφέρει να εντοπίσει τα ίχνη της οικογένειάς του, καθώς πιστεύει ακράδαντα πως βρίσκονται κάπου ασφαλείς.  Όταν καταφέρει τελικά να συναντήσει στον δρόμο τους διάφορους ακόμα ζωντανούς και υγιείς ανθρώπους, θα κάνει team up μαζί τους και θα προσπαθήσουν όλοι μαζί να κρατηθούν ζωντανοί όσο το δυνατόν περισσότερο γίνεται.  Τα πράγματα όμως δεν είναι καθόλου εύκολα.  Οι walkers όπως χαρακτηριστικά τους λένε, βρίσκονται παντού και κατασπαράζουν όποιον δε καταφέρει να ξεφύγει από τα αιματηρά τους σαγόνια, σε χρόνο ντε τε.  Και σαν να μην έφταναν αυτά, η ομάδα των επιζώντων καλείται να αντιμετωπίσει και τις μεταξύ τους έριδες που αρχίζουν να ξεσπούν, τις αντιζηλίες και την παράνοια που αρχίζει να ελοχεύει, έτοιμη να τους αρπάξει και να τους οδηγήσει σε ακόμα χειρότερο θάνατο από αυτόν που τους περιμένει μέσα στις πόλεις, τους μπλοκαρισμένους αυτοκινητοδρόμους, τα δάση και εν ολίγοις, παντού.  Για πόσο ακόμα η ομάδα του Rick θα καταφέρνει να προχωράει μπροστά μέσα σε αυτόν τον εφιάλτη;


Η σειρά βασίζεται στην ομώνυμη, επιτυχημένη σειρά graphic novels των Robert Kirkman, Tony Moore και Charlie Aldard και οχι μόνο έχει τη τύχη να είναι...αυτό που είναι, αλλά παράλληλα να σκηνοθετείται από τον μετρ του light horror είδους, Frank Darabont.
O Darabont είναι γνωστός για τη μεταφορά των βιβλίων του Stephen King στη μεγάλη οθόνη, και μάλιστα με μεγάλη επιτυχία.  Το "The Shawshank Redemption", "The Green Mile" και "The Mist", αποτελούν το βασικό υλικό πάνω στο οποίο έχει δουλέψει ο διάσημος σκηνοθέτης.  Έτσι λοιπόν ήταν μόνο ταιριαστό να τον δούμε να αναλαμβάνει να φέρει εις πέρας μια τέτοια διόλου εύκολη, αλλά μάλλον μεγαλεπήβολη δουλειά.  Εξάλλου δεν είναι τυχαίο και το γεγονός οτι η σειρά η οποία διανύει αυτή τη περίοδο τη δεύτερη σεζόν της, έχει ήδη πάρει παράταση και για μια τρίτη σεζόν, καθώς αν κρίνουμε από τα ρεκόρ τηλεθέασης τα οποία έσπασε (5,3 εκατομμύρια τηλεθεατές στο pilot επεισόδιο της πρώτης σεζόν, και 7,3 στην έναρξη της δεύτερης) μάλλον φαίνεται πως έχει κερδίσει το κοινό, χάρη στην εις βάθος ανάπτυξη του κάθε χαρακτήρα, του εκπληκτικού μακιγιάζ που έχει γίνει στα zombies, της όλης υπόθεσης η οποία ρέει ιδανικά μέσα από το κάθε επεισόδιο, ωθώντας την ιστορία ακόμα παραπέρα, και τέλος πάντων όλης της ρεαλιστικής τη διάθεσης που σε προϊδεάζει οτι ένα ενδεχόμενο zombies apocalypse, ίσως και να μην είναι τόσο μακριά.  Γι' αυτό πάρτε ιδέες όσο είναι καιρός...


Αν και ο Darabont έκανε τη σειρά αυτό που είναι (τουλάχιστον λίγο πριν από τη δεύτερη σεζόν) εντούτοις κάποιες διαδιακαστικές διαφωνίες τον οδήγησαν εκτός σειράς, αφήνοντας τη θέση του ανοιχτή για τον Glen Mazzara, ο οποίος έχει ασχοληθεί με πολλές σειρές, τις οποίες βέβαια δε τις λες και ακριβώς επιτυχημένες.  Ας ελπίσουμε μόνο οτι δε θα τα θαλασσώσει στην προκειμένη περίπτωση, αν και τα πράγματα μέχρι τώρα δείχνουν πολύ καλά, και αυτό μάλλον βασίζεται στον τρόπο με τον οποίο όλοι φαίνεται να έχουν δουλέψει για να πετύχει αυτή η σειρά.  Και το έχουν κάνει καλά.
Σίγουρα η αρχή της ταινίας θα θυμίζει σε πολλούς την αρχή του "28 Days Later", τότε που και ο Cillian Murphy ξυπνώντας από το κώμα είδε πως ο κόσμος είχε πάει κατά διαόλου, αφήνοντας πίσω του ένα εγκαταλειμμένο Λονδίνο, ορδές από zombies και μερικούς λαλημένους στρατιωτικούς που διψούσαν για γυναικεία κορμιά.  Έτσι και εδώ ο Rick ξυπνάει, μόνο για να ευχηθεί αργότερα να μη το είχε κάνει ποτέ.  Η αλήθεια είναι πως και εγώ ξεκίνησα να βλέπω τη σειρά αρκετά διστακτικά, διερωτώμενη τι το καινούριο θα μπορούσε να μου προσφέρει και κυρίως, με ποιόν τρόπο.  Τελικά τα πάντα σε αυτή τη σειρά είναι καλοδουλεμένα μέχρι αηδίας.
Αρχικά αν και το story δεν είναι κάτι το πρωτότυπο, καταφέρνει πολύ εύκολα να σε κρατήσει κολλημένο στην οθόνη σου, χάρη στη ράθυμη (με τη καλή έννοια) εξέλιξη του πράγματος, αφού τίποτα δε γίνεται βιαστικά και επιπόλαια.  Τα πάντα κοσκινίζονται μέχρι και τη παραμικρή λεπτομέρεια, και η ομάδα των επιζώντων έχει να ζυγίσει πολλά πράγματα πριν από το κάθε της βήμα: από τις προμήθειες και τα όπλα που διαθέτει, μέχρι την επικινδυνότητα του κάθε δρόμου, κάθε μονοπατιού και κάθε προορισμού τον οποίο επιλέγει.  Πολλές φορές αναγκάζεται να βασιστεί στη τύχη ή σε πρωτόγονες πατέντες, προκειμένου να γλυτώσει από ένα και μόνο δάγκωμα το οποίο αποβαίνει αυτομάτως μοιραίο.  Εξίσου εντυπωσιακή είναι και η ισορροπία ανάμεσα στο hardcore/splatter/περιπετειώδες κομμάτι και το δράμα, μιας που η σειρά σου προσφέρει πλούσια και τις δυο πλευρές.  Και το κάνει υπέροχα.  Όταν θέλει να σου πασάρει το συναίσθημα και την έννοια της ομάδας το κάνει ιδανικά, ενώ όταν θέλει να οδηγήσει την αγωνία και τον τρόμο σου στα άκρα το κάνει ακόμα καλύτερα.  Πιστέψτε με ένα από τα πρώτα επεισόδια της δεύτερης σεζόν με κράτησαν σε τέτοια κοκαλωμένη στάση, και με τα μάτια μου γουρλωμένα από την ένταση, που έπιασα τον εαυτό μου να έχει χαθεί ολοκληρωτικά σε αυτόν τον 'κόσμο μετά'.  Οτι καλύτερο, trust me.


Εκτός από τις πολύ καλές ισορροπίες όσον αφορά την υπόθεση, εξίσου καλοστημένη είναι και η σκηνοθεσία της σειράς.  Μέσα σε αχανείς αγροτικές εκτάσεις, μπαζωμένες πόλεις, έρημους αυτοκινητοδρόμους και εγκαταλελειμμένες παράγκες, οι ήρωες αγωνίζονται για την επιβίωσή τους με κάθε πιθανό τρόπο.  Έρχονται διαρκώς αντιμέτωποι με τον κίνδυνο, χάνουν, κερδίζουν, έχουν απώλειες, αλλά πάνω απ' όλα συνεχίζουν.  Η σκηνοθεσία βοηθάει πολύ στην προβολή αυτού του δύσκολου και γεμάτου ανατροπές ταξιδιού της πρωταγωνιστικής ομάδας, γεγονός που δημιουργεί ακόμη καλύτερα αποτελέσματα, επεισόδιο με επεισόδιο.  Όσοι για όλους αυτούς τους αμέτρητους κομπάρσους οι οποίοι υποδύονται τα zombies, είναι απλά τρομακτικοί, σάπιοι και απόλυτα ρεαλιστικοί (ναι, ναι!).  Το μακιγιάζ τους είναι από τα καλύτερα του είδους, και έχει αποφέρει στη σειρά αρκετά βραβεία μέχρι τώρα.  Εντυπωσιακά και πειστικά, είναι σίγουρα από τα καλύτερα zombies που μπορεί να δει κανείς στον κινηματογράφο ή τη τηλεόραση τα τελευταία χρόνια.


Όσον αφορά τους χαρακτήρες και το υποκριτικό ταλέντο των ηθοποιών, μπορώ να πω πως και πάλι εξεπλάγην ευχάριστα καθώς όλοι τους είναι ένας κι ένας.  Έχουμε τον σερίφη-αρχηγό που προσπαθεί να λειτουργεί βάση το κοινό καλό, τον κολλητό του αστυνομικό Shane (Jon Brethal) έναν σκληροπυρηνικό άντρα ο οποίος πατάει επί πτωμάτων (κυριολεκτικά) προκειμένου να φροντίσει για το καλό της ομάδας με τον δικό του τρόπο, τη γυναίκα του σερίφη που τη λες και βασίλισσα του μελισσοχωριού και γενικά μια πληθώρα χαρακτήρων οπού ο καθένας επιτελεί τον δικό του ρόλο, με τον δικό του τρόπο και τα...ανάλογα αποτελέσματα.  Η αλήθεια είναι οτι όλοι είναι καλοί ηθοποιοί στους ρόλους τους και μάλιστα πολλούς από αυτούς σίγουρα θα τους έχετε ξαναδεί σε διάφορες ταινίες, όπως τον Jeffrey DeMunn ο οποίος πρωταγωνιστούσε στο "The Green Mile", "The Shawshank Redemption", καθώς και το "The Mist".  Διόλου τυχαίο το γεγονός οτι ο Darabont ο οποίος σκηνοθέτησε τις παραπάνω ταινίες 'διάλεξε' τον DeMunn, ο οποίος κακά τα ψέματα είναι εξαιρετικός.  Το ίδιο και ο Norman Reedus, γνωστός από τη ταινία "The Boondock Saints" (1999), καθώς και η κακότοιχη αστυνομικός του "Sillent Hill" (2006) Lauren Holden, η οποία είχε επίσης πρωταγωνιστήσει στο "Τhe Mist".
To "The Walking Dead" είναι μια από εκείνες της σειρές, που ειδικά άμα αρέσκεσαι στα zombies σε κρατάει σε ενγρήγορση μέχρι το τέλος του κάθε επεισοδίου.  Γρήγορο, έξυπνο, με πλοκή που δε βαλτώνει αλλά διαρκώς εξελλίσεται, καλοφτιαγμένους χαρακτήρες και εξαιρετική σκηνοθεσία, είναι σίγουρα μια σειρά που πρέπει να δείτε.  Αν μη τι άλλο για να πάρετε ιδέες σχετικά με το ενδεχόμενο zombies apocalypse που βρίσκεται...προ των πυλών μας...

Τι έμαθα από τη σειρά (μέχρι τώρα): Οτι κάθε ομάδα που σέβεται τον εαυτό της έχει σίγουρα έναν ευκίνητο και εύστροφο, νεαρό Ασιάτη, καθώς και έναν τούμπανο έγχρωμο με όνομα που παραπέμπει σε αστέρι της r'n'b.  Στη προκειμένη περίπτωση, T-Dog.  Yeah!  Οτι το shotgun κάνει δουλειά ρε φίλε, και οτι οι γυναίκες είναι για τη μπουγάδα.  Λογικό.  Να έρθει τώρα ο ζόμπιας και εσύ να είσαι με ρούχα από προχθές;  Τρε μπανάλ.





TRIVIA

  • Οι ηθοποιοί που έπαιξαν τα zombies, πέρασαν από ειδικό...σχολείο προκειμένου να μάθουν να περπατάνε, να κινούνται και γενικά να αντιδρούν ως zombies!
  • Κατά τη διάρκεια των διαλειμάτων οι 'άνθρωποι' έτρωγαν όλοι μαζί ξεχωριστά από τους ηθοποιούς που υποδύονταν τα zombies οι οποίοι έτρωγαν κι εκείνοι μόνοι τους σε ξεχωριστή ομάδα!
(Πηγή IMDB)


















Cu tomorrow!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου