Tucker and Dale vs. Evil: You had it coming!

Καλημέρα καλημέρα σε όλους και σήμερα!  Μας ξέφυγε το χθεσινό ταινιάκι, αλλά δε πειράζει είμαστε και πάλι εδώ σήμερα για να ανπληρώσουμε το κενό.  Λοιπόν καταρχάς να πω και ένα καλό μήνα μιας που δε βρεθήκαμε χθες και ένα welcome στα καινούρια μέλη όπως συνηθίζεται!  Σήμερα Πέμπτη λοιπόν και νέες ταινιούλες θα παίζονται στις αίθουσες, από τις οποίες ξεχωρίζουν το "Carnage" του Roman Polanski με τους Jodie Foster, Kate Winslet και Christoph Waltz, αλλά και μια δική μας ελληνική, και συγκεκριμένα το "Άδικος Κόσμος" του Φίλιππου Τσίτου με πρωταγωνιστή τον Αντώνη Καφετζόπουλο (βραβεύτηκαν και οι δυο στο φεστιβάλ του San Sebastian για τη ταινία αυτή).  Έπειτα υπάρχουν και τα "The Muppets" για όσους αισθάνονται ακόμη παιδιά, καθώς και το "Chronicle" μια ενδιαφέρουσα περιπέτεια επιστημονικής φαντασίας, αλλιώτικη λίγο από τις άλλες.  Αυτά και από τα κινηματογραφικά και είναι νομίζω ώρα να περάσουμε στην δική μας ταινιούλα για σήμερα.  Το μενού έχει καφροκωμωδία σήμερα, αλλά πολύ πολύ καλή και έξυπνη.  Παρακαλώ, ξεκινάμε!

O Tucker (Alan Tudyk) και ο Dale (Tyler Labine) είναι δυο hillbillie κολλητάρια που αποφασίζουν να περάσουν τις διακοπές τους στο μισογκρεμισμένο και απόλυτα σάπιο σπίτι που αποκτά ο Tucker.  Εκείνους όμως δε τους νοιάζει καθώς θα έχουν τη δυνατότητα να ασχοληθούν με ένα σωρό πράγματα, από εξωτερικές δουλειές, μέχρι...επιτραπέζια και ψάρεμα στη κοντινή λίμνη.  Όταν μια παρέα κολλεγιόπαιδων αποφασίσουν να πάνε για camping στο δάσος οπού βρίσκονται οι δυο φίλοι, θα καταλήξουν στο συμπέρασμα (λόγω της εξωτερικής τους εμφάνισης πρωτίστως, αλλά και τις αλλόκοτης συμπεριφοράς τους μπροστά σε ξένο κόσμο) οτι πρόκειται για δυο μανιακούς χωριάτες, οι οποίοι αρέσκονται να σκοτώνουν κολεγιακά τρυφερούδια, με κάθε πιθανό, φρικιαστικό τρόπο.  Όταν μάλιστα προσπαθήσουν να σώσουν και μια φίλη των παιδιών την Allison (Katrina Bowden) μεταφέροντάς την για περίθαλψη στη ξύλινη καλύβα τους, τότε οι υποψίες των παιδιών θα γίνουν βεβαιότητα.  Οι δυο κατά τα άλλα φυσιολογικοί και καλόκαρδοι φίλοι, θα βρεθούν αντιμέτωποι με το μένος των φοιτητών και κυρίως του νεαρού Chad (Jesse Moss) ο οποίος αυτοβαφτιζόμενος αρχηγός, φέρνει την καταστροφή, μέσα από ευφάνταστες, θανατηφόρες καταστάσεις.  Ο Tucker και ο Dale θα πρέπει να παλέψουν για τη ζωή τους πριν να είναι αργά.  Ποιος θα φανταζόταν οτι οι ρόλοι του θύτη και του θύματος θα αντιστρέφονταν με τόσο απρόσμενο τρόπο;

Η ταινία αποτελεί το πρώτο κινηματογραφικό επίτευγμα του γιου της ηθοποιού Sally Field, Eli Graig.  Μέχρι πρότινος ο ίδιος δε μετρούσε στο ενεργητικό του κάποια άλλη δουλειά, αλλά φαίνεται πως είχε κρυμμένο στο μανίκι του τον άσσο που ακούει στο όνομα "Tucker and Dale vs. Evil" πολύ καιρό τώρα.

Αν σκεφτεί κανείς οτι αυτό το φιλμ αποτελεί την πρώτη δουλειά του σκηνοθέτη, ο οποίος κακά τα ψέματα, έσκασε από το πουθενά, τότε η συνέχειά του θα μπορούσε να είναι αξιόλογη, μιας που εδώ κατάφερε κάτι που λίγοι (μπορεί και κανένας) έχουν πετύχει μέχρι τώρα.  Στην ουσία ανέτρεψε όλη την ιδέα των horror movies, βάζοντας στη θέση του δολοφόνου το θύμα και τούμπαλιν.

Ο κορεσμός που έχει επέλθει στο συγκεκριμένο μοτίβο ταινιών τρόμου, μπορεί να μην έχει ακόμα γίνει αντιληπτός λόγω των εισπρακτικών επιτυχιών που συνεχίζουν να κάνουν, αλλά κάποια στιγμή θα χτυπήσει την πόρτα και τότε τα μεγάλα στούντιο θα πρέπει να είναι έτοιμα, προκειμένου να προσφέρουν στους θεατές κάτι νέο και φρέσκο.  Βέβαια φταίμε και εμείς σε ένα πολύ μεγάλο βαθμό καθώς όσο βλέπουμε το "Saw 135" ή το "Final Destination 3.057" τόσο εκεί στο μακρινό Hollywood θα τρίβουν τα χέρια τους και τα μάτια θα γυρνούν ανάποδα, για να πάρει θέση τους το δολάριο (ναι ναι ακριβώς όπως στα cartoon).

Πόσες και πόσες φορές έχουμε παρακολουθήσει την ίδια ιστορία;  Παρέα παιδιών που πάνε για camping σε ένα έρημο δάσος (η οποία συνήθως απαρτίζεται από έναν έγχρωμο, μια τσούλα ξανθιά που παίρνεται με όλους, μια καστανή συνήθως γκόμενα, τέρας λογικής η οποία τις περισσότερες φορές τελικά επιζεί, έναν χαζοβιόλη αθλητή συνήθως που πεθαίνει από τους πρώτους και τον αντικειμενικά ωραίο που είναι και γκόμενος της καστανής, και πεθαίνει με έναν τραγικό τρόπο την στιγμή που ψελλίζει ένα "i tried...", "i love you" και πάει λέγοντας) οπού ξαφνικά τους την πέφτει ένας μανιακός δολοφόνος (χωριάτης κατά προτίμηση), ο οποίος τους παίρνει στη καλύβα του και αρχίζει να τους κομματιάζει έναν έναν.  Φοβερή πρωτοτυπία.  Ευτυχώς που υπάρχει δηλαδή ο Tucker και ο Dale.

Σε αυτό το καναδέζικο splatter/comedy οι παρεξηγήσεις διαδέχονται η μια την άλλη, και το νόημα της κάθε πράξης αλλοιώνεται, προκειμένου να εξυπηρετήσει την κωμική πορεία της ιστορίας.  Ενδιαφέρον επίσης είναι και το στοιχείο οτι η ομάδα των παιδιών μοιάζει να συμπεριφέρεται όπως ο καθένας από εμάς που έχει εκτεθεί σε άπειρες ώρες τρομοκρατικών ταινιών, οπού ο δράστης κραδαίνοντας ένα τσεκούρι, ένα ηλεκτρικό πριόνι ή ένα μεγάλο μαχαίρι βρε αδελφέ, κυνηγάει μέσα στο σκοτάδι κάποιον άτυχο νεαρό.  Όπως λοιπόν ο καθένας μας θα αντιδρούσε κάπως επιφυλακτικά (εντάξει ίσως οχι τόοοσο υπερβολικά όσο η πρωταγωνιστική παρέα), και θα φρόντιζε να κρατήσει κάποια απόσταση ασφαλείας, έτσι και εδώ οι νεαροί αντιδρούν με ακριβώς αυτόν τον τρόπο.  Ως μια γενιά που έχει δει πολύ κινηματογραφικό αίμα, και συνειδητοποιεί οτι ίσως τελικά αυτά να μη συμβαίνουν μόνο στις ταινίες...

Βέβαια το γεγονός οτι 'τα φαινόμενα απατούν' λειτουργεί εδώ καταλυτικά για την προώθηση της θεότρελης υπόθεσης.  Η αλήθεια είναι οτι τον τροφαντούλη μουσάτο Dale δε τον λες ακριβώς γλυκούλη και έναν φόβο θα στον προκαλέσει στην αρχή.  Το ίδιο ισχύει και για τον λιγομίλητο Tucker με το τρελό βλέμμα.  Δεν είναι το δίδυμο που θα σε κάνουν να αισθανθείς ασφάλεια με την πρώτη συνάντηση, αποτελούν όμως τρανό παράδειγμα οτι η πρώτη εντύπωση, δεν είναι πάντα η σωστή.

Το δίδυμο των υποτιθέμενων δολοφόνων, αποδίδεται ιδανικά από τον Tudyk και τον Labine καθώς εμφανίζονται με όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά που συναντάμε στις original ταινίες τρόμου.  Ένα σαραβαλιασμένο φορτηγάκι, έναν σκύλο-φονιά (που κάθε άλλο παρά αυτό είναι), βρώμικη και ατημέλητη εμφάνιση, καθώς και το κλασικό μισοπεσμένο ξύλινο καλύβι στη μέση του πουθενά.  Οι δυο τους δένουν τέλεια μεταξύ τους, μιλώντας με την κλασική, βλαχο-προφορά και κερδίζοντας extra πόντους στην προσπάθεια να σώσουν τα...'απομεινάρια' των φοιτητών.  

Η σκηνοθεσία του Craig είναι γρήγορη και εξελίσσει το story από την πρώτη κιόλας στιγμή.  Τα ξεντεριάσματα, το ψεύτικο αίμα (που όμως φαίνεται αρκετά αληθοφανές) και οι ευφάνταστοι τρόποι θανάτου, αποτελούν τα δυνατά χαρτιά της ταινίας η οποία καταφέρνει να αποτελέσει μια φρέσκια επιλογή ανάμεσα στη πληθώρα ίδιων ταινιών που εξακολουθούν να παράγονται.

Ίσως κάποιοι να βρείτε το χιούμορ της χοντροκομμένο, αλλά πρέπει να σας πω οτι στις περισσότερες στιγμές του είναι και έξυπνο και πραγματικά αστείο, οπότε είμαι σίγουρη οτι ιδιαίτερα οι fan του είδους θα την απολαύσουν στο μέγιστο.

"The Texas Chainsaw Massacre", "The Hills have Eyes", "Wrong Turn", "House of Wax" είναι μόνο μερικές από τις ταινίας από τις οποίες ο σκηνοθέτης παίρνει εμφανέστατα δάνεια, προκειμένου να δημιουργήσει αυτό το splatter κωμωδιάκι καταστάσεων και χοντρών παρεξηγήσεων.  Και το κάνει με έναν απόλυτα επιτυχημένο και έξυπνο τρόπο.

Το "Tucker and Dale vs. Evil" αναμένεται να αποτελέσει πολύ σύντομα cult επιλογή και δικαιολογημένα, αφού κρατάει τα fell good στοιχεία ενός horror movie, ανανεώνοντας παράλληλα την υπόθεση.  Δείτε την με μεγάλη και καλή παρέα και να είστε σίγουροι οτι θα περάσετε μια πολύ διασκεδαστική βραδιά.

Τι έμαθα από τη ταινία:  Οτι δεν είναι και τόσο έξυπνο να τρέχεις με φόρα προς ένα wood chipping machine, οτι τα κόκκινα, βαμμένα νύχια πάνε στους ξανθούς και οτι εάν θες μια γκόμενα και εκείνη στου αντιστέκεται, απλά χτύπησε την, άστη αναίσθητη και μετά σύρε την μέχρι το αμάξι σου.  Do it like a boss.

Δε βάζω  traileraki καθότι ωραίο, δείχνει όλη τη ταινία.

No trivia

Αύριο έχουμε poll με favorite evil child in a movie!! Be here!!