The Conspirator: A historical drama with powerful performances

ΨΙΛΟNEW ARRIVAL


Καλημέρα καλημέρα!  Πω πω ο καιρός όσο πάει και πιο κρύος γίνεται, finally ένας καλός χειμώνας!  Και τι καλύτερο ειδικά αν είσαι επαγγελματίας άνεργος, να κάθεσαι στο σπιτάκι σου, με έναν ζεστό cappuccino, να ακούς και την μουσική σου και να γράφεις για τις ταινίες σου;  Για εμένα τίποτα.  Έτσι λοιπόν και σήμερα είμαι ready να σας προτείνω μια ακόμη ταινία που είδα πρόσφατα και βρήκα πολύ καλή.  Το "The Conspirator" το παρακολούθησα στις Μυστικές Πρεμιέρες του Δαναού, αν και είχα την δυνατότητα να την δω και στις Νύχτες Πρεμιέρας, αλλά τότε ήταν τόσες οι ταινίες που έπρεπε αναγκαστικά να αποκλείσω κάποιες.  So είπα να σας προτείνω κάτι καινούριο, μιας που τώρα τελευταία έχω επικεντρωθεί σε πιο παλιές ταινιούλες.  Δεν ξέρω αν θα βρει διανομή στην Ελλάδα η ταινία, καθώς έχω την εντύπωση οτι μπορεί να έχει ήδη βγει σε dvd (βλέπετε δε τα πήγε και πολύ καλά στο box-office, αλλά αυτά θα τα πούμε παρακάτω), οπότε ο τρόπος με τον οποίο θα την δείτε αφήνεται πάνω σας.  Πάντως αν την συναντήσετε, επιλέξτε την καθώς είναι πράγματι μια πολύ καλή προσπάθεια που βασίζεται μάλιστα και σε πραγματικά γεγονότα.  Let's start...

Βρισκόμαστε στο έτος 1865.  Λίγη μόλις ώρα μετά τη δολοφονία του Προέδρου Abraham Lincoln, οι συνωμότες συλλαμβάνονται, εκτός από έναν, τον John Surratt (Johnny Simmons).  Αντ'αυτού συλλαμβάνεται η μητέρα του Mary Surratt (Robin Wright) η οποία για κακή της τύχη ήταν η ιδιοκτήτρια της πανσιόν στην οποία ο γιος της και οι φίλοι του κανόνιζαν τα δολοπλόκα σχέδιά τους για την απαγωγή αρχικά και έπειτα για τη δολοφονία του 16ου Προέδρου των Η.Π.Α.  Σε μια χώρα με ευδιάκριτες ακόμα τις πληγές του Εμφυλίου και ένα δυσοίωνο κλίμα να απλώνεται παντού, οι υψηλά ιστάμενοι σοκαρισμένοι ακόμα από το γεγονός, ξεκίνησαν ένα ανελέητο κυνηγητό προκειμένου να φέρουν ενώπιον της δικαιοσύνης; όσους έβαλαν στο στόχαστρο τον Πρόεδρο, τον Αντιπρόεδρο καθώς και τον Υπουργό Εξωτερικών. Την ίδια στιγμή ανατίθεται στον Frederick Aiken (James McAvoy) ήρωα πολέμου και νέο στην πιάτσα δικηγόρο, η υπεράσπιση της Surratt.  Ο ίδιος θεωρώντας οτι είναι ένοχη, αναλαμβάνει με δυσκολία τα δικηγορικά του καθήκοντα, αισθανόμενος οτι προδίδει τα πατριωτικά του πιστεύω και φοβούμενος την οργισμένη αντίδραση του αμερικάνικου λαού.  Μόνο στην πορεία της στρατιωτικής δίκης θα ανακαλύψει στοιχεία τα οποία φανερώνουν την δυνητική αθωότητα της κατηγορουμένης και τότε ο Aiken θα βρεθεί αντιμέτωπος με όλη την ανθρώπινη σαπίλα που κρύβεται πίσω από τον πιο 'άμεμπτο κριτή': το αμερικανικό Σύνταγμα.

3 χρόνια μετά το "Lions for Lambs" το οποίο σκηνοθέτησε και πρωταγωνίστησε, ο Robert Redford επιστρέφει και πάλι, αυτή τη φορά μόνο στον ρόλο του σκηνοθέτη, σε ένα αγωνιώδες πολιτικό δράμα εποχής, με δυνατό cast και εξαιρετικές ερμηνείες.
Ο βραβευμένος με Oscar ηθοποιός υφαίνει μια μετεμφυλιακή Αμερική βουτηγμένη στον φόβο και το σκοτάδι, απογυμνωμένη από κάθε ηθική αναστολή, ακόμα και όταν διακυβεύεται η ζωή ενός ανθρώπου.  Είναι η Surratt αθώα ή ένοχη;  Αυτό είναι το μεγάλο ερώτημα που παίζει σε όλη τη διάρκεια της ταινίας και το οποίο κινητοποιεί ολόκληρη την υπόθεση.  Βέβαια αυτό που μοιάζει να έχει μεγαλύτερη σημασία για την πολιτική αφρόκρεμα που συνεχίζει να παραβρίσκεται με την ίδια ευκολία στα πάρτι με τσάι και τα πιανιστικά ρεσιτάλ, αλλά και στα καπνισμένα της γραφεία ακόμα και μετά τον θάνατο του Λίνκολν, είναι ο κατευνασμός της λαϊκής οργής και η επαναφορά της υποτιθέμενης ηρεμίας με οποιοδήποτε κόστος...

Ο Redford παλιά καραβάνα του κινηματογραφικού πανιού, και ένθερμος υποστηρικτής των φιλελεύθερων πολιτικών απόψεων, δημιούργησε μια ταινία που αποδεικνύει και τα δυο του αυτά στοιχεία.  Από την μια πλευρά η εμπειρία είναι κάτι που χτίζεται σταδιακά, και φαίνεται πως ο Καλιφορνέζος γόης έχει ταΐσει μέχρι σκασμού το σκηνοθετικό του μικρόβιο.  Αποδίδοντας με την πρέπουσα ρεαλιστικότητα την ιστορία της μετέπειτα εποχής της δολοφονίας του Λίνκολν και καταγράφοντας με γλαφυρότητα την απόδοση του κάθε χαρακτήρα, κατασκευάζει ένα όσο πρέπει δραματικό σενάριο που προκαλεί το ενδιαφέρον του θεατή μέσα από τα-πάντα- βρώμικα πολιτικά παιχνίδια.  Η πολιτική του τοποθέτηση μοιάζει αρκετά ξεκάθαρη αν αναλογιστεί κανείς οτι φιλμάρει την ταινία από την πλευρά του συνήγορου της Sarratt, Frederick Aiken, παρουσιάζοντας ταυτόχρονα την αντίπαλη πλευρά, αυτή του κατήγορου Joseph Holt (Danny Huston), των μελών του στρατιωτικού δικαστηρίου, καθώς και του Secretary of War, Edwin Stanton (Kevin Kline) ως πιόνια ενός πολιτικού παιχνιδιού με προκαθορισμένο από την αρχή τέλος.

Το γεγονός οτι η ταινία βασίζεται στα πραγματικά γεγονότα που οδήγησαν στην δολοφονία του Προέδρου, δίνει μια extra δόση σασπένς σε ένα έτσι κι αλλιώς καλογραμμένο σενάριο.  Τα κοστούμια, τα κτίρια, και γενικώς όλα τα σκηνικά έχουν μεταφερθεί με την κάθε λεπτομέρεια της εποχής, ενώ το ίδιο το story σε κερδίζει από την πρώτη στιγμή λόγω της καλής του σκηνοθεσίας.
Η προάσπιση των αμερικανικών συμφερόντων (ότι κι αν σημαίνει αυτό), το κρύψιμο των πραγματικών στοιχείων κάτω από το χαλάκι της Ιστορίας, ο ψυχολογικός εκβιασμός και το αίσθημα της ευθύνης που κουβαλάει ο McAvoy στις πλάτες του σε πείσμα όλων, αποτελούν χαρακτηριστικά μοτίβα του "The Conspirator" τα οποία δένονται όλα μεταξύ τους μέσα από την διαρκή αναζήτηση του κεντρικού ήρωας, της μιας και μοναδικής αλήθειας.  Φυσικά όπως γίνεται από αρχαιοτάτων χρόνων, από την εποχή για παράδειγμα της δολοφονίας του Καίσαρα (είχαμε και το πρόσφατο πολιτικό θρίλερ του Clooney που μας παρέπεμψε λόγο τίτλου στην προδοσία και τον φόνο του Ρωμαίου στρατηγού), μέχρι και την νεότερη ιστορία που βρίθει τέτοιων παραδειγμάτων, αυτοί που έχουν την δύναμη, αυτοί λύνουν και δένουν κινώντας τα νήματα αφελών αδυνάτων ή (ακόμα χειρότερα) νεαρών  πατριωτών που εξακολουθούν να πιστεύουν ρομαντικά στο Σύνταγμα.  Στην ταινία γίνεται νωρίς κατανοητό οτι το Σύνταγμα δεν είναι τίποτα άλλο πέρα από μερικούς νόμους γραμμένους σε χαρτί, νόμους τους οποίους οι 'μεγάλοι' puppet masters μπορούν να γράψουν στα παλιά τους τα παπούτσια ανα πάσα στιγμή.  Και αυτό ακριβώς κάνουν στο όνομα της 'καμίας δικαιοσύνης'.

'Οπως ανέφερα και παραπάνω μπορεί η ταινία να μην τα κατάφερε καλά στο box office (με budget $25 εκατομμυρίων, απέφερε μόλις $11 εκατομμύρια), αλλά αυτό δεν αποδεικνύει και τίποτα.  Το γεγονός οτι απαρτίζεται από ένα top notch cast είναι σίγουρο.  Η Robin Wright κλέβει την παράσταση με τον τίμιο, εύθραυστο και βαθιά μητρικό χαρακτήρα που υποδύεται, σε έναν από τους καλύτερους ρόλους της καριέρας της (αν οχι τον καλύτερο).  Μια ταλαιπωρημένη μαυροντυμένη φιγούρα που αποτελεί την ιδανική επιλογή για την ταινία του Redford.  Στο πλευρό της ο McAvoy που έτσι κι αλλιώς έχει αποδείξει οτι του ταιριάζουν οι ρόλοι εποχής, είναι πάρα πολύ καλός, με εκρηκτικές στιγμές, αγωνιώδη ερμηνεία και έναν μονόλογο εντός δικαστήριο που παραλίγο να με κάνει να σηκωθώ στην αίθουσα και να χειροκροτάω μόνη μου.  Στα τριγύρω του cast συναντάμε την Evan Rachel Wood ως την κόρη της Surratt (την είδαμε και στο "Ides of March" ως πέτρα του παρολίγον σκανδάλου), η οποία έχει δώσει δείγματα σταθερά καλής ηθοποιίας, καθώς και τον πάντα μετρημένο Kevin Kline σε ρόλο αντιπαθητικού μεγαλοεξουσιαστή και πρώτης τάξεως εντολοδότη.  Ας μην ξεχνάμε και τον Tom Wilkinson (Reverdy Johnson) στον ρόλο του δικηγορικού μέντορα του McAvoy ο οποίος γεμίζει με το ταλέντο του κάθε φορά της ερμηνευτικές χαραμάδες που μπορεί να έχουν ξεφύγει στον εκάστοτε σκηνοθέτη.  Εδώ όλοι η ομάδα των ηθοποιών δένει υπέροχα, προσφέροντας υποκριτικό οφθαλμόλουτρο (σε βαθμό που η Wright θα έπρεπε να είναι υποψήφια για κάνα Oscaraki).
Το "The Conspirator" είναι μια αξιόλογη ταινία, που δυστυχώς δεν έχει τύχει της αναγνώρισης που έπρεπε κατά την ταπεινή μου γνώμη.  Αναζητήστε την και περιμένω και την δική σας γνώμη επί του θέματος.  Πολύ καλή προσπάθεια αγαπητέ Robert : )

Τι έμαθα από την ταινία: Οτι οι πολιτικοί είναι τα ίδια σκατά παντού (είχα μια ιδέα βασικά και πριν δω την ταινία), οτι η Alexis Bledel δεν είναι και πολύ ταλαντούχα (αυτό να μείνει μεταξύ μας) και οτι τα φορέματα εκείνη την εποχή ήταν απλά divine!



No trivia available.

Η TV ΣΗΜΕΡΑ....

ΕΤ1: 23:00, Fish Tank, με τους Katie Jarvis, Michael Fassbender.  Ανεξάρτητο βρετανικό ταινιάκι που έχω ανεβάσει πριν καιρόοο και στο blog.  Η 15χρονη Katie αποβάλλεται από το σχολείο της και περνάει τις μέρες της δοκιμάζοντας χορευτικές φιγούρες για μια οντισιόν.  Όταν η μητέρα της φέρνει στο σπίτι τον καινούριο της γκόμενο (βλ. Fassbender) τότε η ζωή της Katie θα περιπλεχτεί.  Φαντάζομαι πως κι εγώ το ίδιο θα πάθαινα αν η μητέρα μου έφερνε σπίτι κάποιον σαν τον Fassbender.  Όπως και να' χει δείτε την αν μπορέσετε καθώς ο Michael θα μας απασχολήσει πολύ φέτος μιας που παίζει σε ουκ ολίγες ταινίες. ("X-Men: First Class", "Jane Eyre", "A Dangerous Method", "Shame", "Haywire")

Cu around...