O Bobby Platt (Christian Bale) είναι ένας νεαρός με διανοητικά προβλήματα, ο οποίος είναι αναγκασμένος να δέχεται καθημερινά την καταχρηστική και βάναυση συμπεριφορά του πατριού του Bernard de Winter (Daniel Benzali), ιδιαίτερα μετά τον θάνατο της μητέρας του. Ο κακός πατριός φτάνει στο ζενίθ της evilness του από τη στιγμή που αρχίζει να εξολοθρεύει ένα ένα τα κατοικίδια του Bobby, στα οποία ο προβληματικός νέος βρίσκει συντροφιά. Με αποκορύφωμα τον θάνατο του μικρού, λευκού ποντικιού από τα χέρια του 'The Fat'-το παρατσούκλι του πατριού στην ταινία- ο Bobby θα το σκάσει από το σπίτι και θα αρχίσει να περιπλανιέται μόνος του στους δρόμους και τους αγρούς. Όλα αυτά μέχρι την στιγμή που θα συναντήσει στον δρόμο του έναν περίεργο άνδρα, τον Mr. Summers (John Hurt). Ο κ. Καλοκαίρης έχει ένα ιδιαίτερο χόμπι: μαζεύει τα κουφάρια των ζώων που έχουν σκοτωθεί από αυτοκίνητα (τα λεγόμενα "road kills") και τα θάβει, φέρνοντας έτσι την άνοιξη στην ζωή του Bobby, ο οποίος γίνεται 'βοηθός' του και βρίσκει έναν τρόπο να φροντίζει τα αγαπημένα του ζώα, ακόμα και μετά τον οδυνηρό τους θάνατο. Η περιπέτεια στο πλευρό του Mr. Summers όμως θα τεθεί σε κίνδυνο, όταν ο πατριός του αρχίσει να τον αναζητά...
Το "All the Little Animals" αποτελεί την πρώτη και μοναδική σκηνοθετική δημιουργία του παραγωγού Jeremy Thomas. Μπορεί το όνομά από μόνο του να μη σας θυμίζει κάτι, οι ταινίες όμως στις οποίες έχει ασκήσει χρέη producer/executive producer είναι μάλλον λίγο πολύ γνωστές σε όλους μας. "The Last Emperor" (1987, για την οποία κέρδισε και το Oscaraki for Best Picture), "Taboo" (1999, με σκηνοθέτη τον Ιάπωνα Nagisa Oshima του προκλητικού και αμφιλεγόμενου Η Αυτοκρατορία των Αισθήσεων), "The Dreamers" (2003, το σύγχρονο ερωτικό μανιφέστο του Bernardo Bertolucci), και το πολυαναμενόμενο "A Dangerous Method" (2011), είναι μόνο μερικές από τις ταινίες στις οποίες ο Thomas έχει βάλει την προσωπική του σφραγίδα από πλευράς παραγωγής. Αν και τελικά το "All the Little Animals" αποτελεί την μόνη σκηνοθετική του απόπειρα, εντούτοις το αποτέλεσμα είναι ένα δραματικό, κοινωνικό φιλμ με πολύ καλές ερμηνείες. Not bad...
Είναι γεγονός οτι οι ταινίες στις οποίες οι πρωταγωνιστές χαρακτηρίζονται από τέτοιου είδους διανοητικά ας πούμε προβλήματα, αποτελούν πολλές φορές την καλύτερη ευκαιρία, προκειμένου ο θεατής να απολαύσει μια αυθεντική και πολλές φορές αρκετά δραματική ερμηνεία. O Edward Norton είναι ένα από τα κλασικότερα παραδείγματα που μου έρχονται στο μυαλό. Στο "Primal Fear" (1996) παίζει τον Dr. Jekyll και τον Mr. Hyde με περίσσιο ταλέντο, ενώ και στο "Τhe Score" (2001) υποδύθηκε τον πνευματικά καθυστερημένο προκειμένου να κερδίσει την εύνοια των υπευθύνων του τελωνείου που επρόκειτο να ληστέψει με την ομάδα του, και έτσι να δράσει ανενόχλητος. Ήταν όμως εκπληκτικά πειστικός στον ρόλο του.
Ο κινηματογράφος έχει μέχρι στιγμής παράγει πολλές τέτοιου είδους ερμηνείες, οι οποίες μάλιστα τις περισσότερες φορές είναι υποψήφιες για Oscar (αν οχι να το κερδίζουν κιόλας). O Dustin Hoffman έδωσε μια σπαραξικάρδια ερμηνεία στο "Rain Man" του Levinson τσιμπώντας και το βραβειάκι. Λίγα χρόνια μετά το 1993 ο Leonardo di Caprio έλαβε την δική του υποψηφιότητα στα 13 του, ερμηνεύοντας τον προβληματικό αδελφό του Johnny Depp, στο δραματικό "What's Eating Gilbert Grape?". Τον επόμενο χρόνο ένα ακόμη Oscar ήρθε και προσγειώθηκε αυτή τη φορά στα χέρια του Tom Hanks για τον ρόλο του "Forrest Gump" στην ομώνυμη ταινία, ενώ για την δεκαετία των '00s έχουμε τον Sean Penn στο "I Am Sam" (2001) οπού ήταν πραγματικά εκπληκτικός και φυσικά πρώτος στις υποψηφιότητες των Οscar για Καλύτερη Ανδρική Ερμηνεία. Συνεπώς αυτό που γίνεται παραπάνω από κατανοητό, είναι πως τις περισσότερες φορές αυτού του είδους οι ήρωες, ή μάλλον οι αντιήρωες είναι μια συνταγή που οδηγεί στην επιτυχία. Αν και ο ρόλος του Bale στην σημερινή μας ταινία, δεν είναι αναγνωρισμένος όπως των παραπάνω συναδέλφων του, εντούτοις δεν παύει να είναι μαι πολύ καλή preformance η οποία αποδυκνείει απλά οτι είναι ένας εξαίρετος ηθοποιός...
Η σκηνοθεσία του Thomas είναι φυσική, όπως ακριβώς και τα τοπία τα οποία αιχμαλωτίζει με την κάμερά του. Καταπράσινα δάση, χρυσαφένιοι αγροί, ακόμα και η έντονη αντίθεση του πολιτισμένου, γκρίζου δρόμου, όλα παίρνουν μια σχεδόν ονειρική διάσταση στην ταινία, την ίδια στιγμή που οι ήρωές μας βιώνουν μια καθαρά πραγματική ιστορία, μια απτή κατάσταση. Η εξοχική Αγγλία (σε αντίθεση με την αστική, σκοτεινή της πλευρά, όπως είδαμε στην χθεσινή μας ταινία) προσφέρει μιας πρώτης τάξεως background ώστε να μπορέσει μέσα σε αυτό να χτιστεί η ιστορία μιας φιλίας, που συνενώνει την παλιά γενιά, με την καινούρια. Φυσικά δεν είναι τυχαία η τοποθέτηση του story αυτού στα αχανή, γραφικά τοπία , καθώς φαίνεται πως σε ένα γενικότερο επίπεδο αντικατοπτρίζουν την εσωτερική φύση του ήρωά μας: τόσο full από αγνή και αδάμαστη ομορφιά, αλλά και τόσο έρημος και μόνος. Στην ουσία ακόμα και μετά από την μοιραία συνάντηση με τον Mr. Summers...
Οι χαρακτήρες της ταινίας, είναι τρεις όλοι κι όλοι και ο καθένας από αυτούς απόλυτα προσηλωμένος στο συναίσθημα που θέλει να περάσει στον θεατή. O Benzali είναι ένας απόλυτα μισητός και κακός άνθρωπος, ο οποίος θέτει ως βασικό στόχο της ζωής του, τον 'βασανισμό' του Bobby. Ο Ηurt-πάντα καλός στις ταινίες του- είναι ένας καλόκαρδος ηλικιωμένος, με σοφία ζωής και αγάπη για την χλωρίδα και την πανίδα. Δίνει μια αξιοπρεπέστατη ερμηνεία η οποία απογειώνεται από το σετάρισμα του με τον Christian Bale, ο οποίος αποτελεί το αδιαμφισβήτα καλό χαρτί της ταινίας. Συνεσταλμένος, φοβισμένος και με χαρακτηριστικό πρόβλημα που φαίνεται από την ομιλία του, μέχρι και την γενικότερη παρουσία του, νομίζω οτι αυτός ο ρόλος είναι ένας από τους καλύτερους της καριέρας του.
Το "All the Little Animals" είναι τελικά ένα ταξίδι προς την ενηλικίωση και παρουσιάζει με τρόπο κατανοητό και γλυκόπικρο την δύναμη ψυχής που κρύβει ο καθένας μας μέσα του και η οποία μπορεί να αλλάξει την ζωή μας ολοκληρωτικά. Ένα ταξίδι ζωής...
Τι έμαθα από την ταινία: Οτι τελικά ένα και μόνο τοσο δα ζωάκι μπορεί να αλλάξει την ζωή σου, οτι ο Bale το'χει (τέλος) και οτι ο Bale το'χει.
No trivia
H TV ΣΗΜΕΡΑ....
ΝET: 00:30, There Will Be Blood, με τον Daniel Day Lewis.
Cya!!
Φαίνεται όμορφη ταινιούλα και χαμηλών τόνων (όπως άλλωστε αρμόζει σε τέτοιου είδους ιστορίες).
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Bale είναι εκπληκτικός ηθοποιός. Από τότε που ήταν παιδί και το ντεπούτο του στο σινεμά με το “Empire of the Sun“, μου είχε κάνει εντύπωση. Έχει την ικανότητα να μεταμορφώνεται ανάλογα με τις απαιτήσεις των ρόλων που ερμηνεύει. Ένας σύγχρονος Ντε Νίρο δηλαδή. Η ερμηνεία αλλά και η μεταμόρφωσή του στο εκπληκτικό “The Machinist” είναι στοιχειωτική όπου ως γνωστών έχασε περίπου 20-30 κιλά για τις ανάγκες του ρόλου. Επίσης ποιος μπορεί να ξεχάσει την παρανοϊκή ερμηνεία του στο επίσης παρανοϊκό “American Psycho”.
Αστα να πάνε! Ο Bale είναι χρόοοονια λατρεία! Σε λίγο καιρό θα βαλώ ψηφοφορία για best transformation ηθοποιού σε ταινία, και νομίζω οτι θα παίξει πολύ ψηλά για την ερμηνεία του στο Machinist ;)
ΑπάντησηΔιαγραφήΑαα, ωραία! Θα είναι πολύ ενδιαφέρουσα ψηφοφορία. Σίγουρα θα παίξει πολύ ψηλά αλλά εγώ στο λέω από τώρα ότι ψηφίζω Ρόμπερτ Ντε Νίρο στο “Οργισμένο είδωλο”. ;)
ΑπάντησηΔιαγραφήΝομίζω το best transformation θα είναι πολύ ωραία (και πρωτότυπη)ψηφοφορία! Χαμός θα γίνει. Θα έχει πολύ ψωμί. Hanks στο Cast away, Fassbender στο Hunger...
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα γίνει θα γίνει! Θα μπουν όλοι οι παραπάνω κι άλλοι τόσοι ;)
ΑπάντησηΔιαγραφή