Στο σύγχρονο πολυπολιτισμικό ψηφιδωτό του Λονδίνου, όλοι διεκδικούν μια θέση στη ζωή. Νοσοκόμες, Ρώσοι μαφιόζοι, εγκυμονούσες πιτσιρίκες, νέοι και ηλικιωμένοι, όλοι αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινής ρουτίνας αυτής της μεγαλούπολης. Ανάμεσα στις καθημερινές ιστορίες που λαμβάνουν χώρα, είναι και αυτή της νεαρής νοσοκόμας Anna (Naomi Watts) η οποία αναλαμβάνει τη φροντίδα ενός νεογέννητου μωρού, για το οποίο αρχίζει να αναπτύσσει μια ιδιαίτερη αγάπη όταν αυτό μένει ορφανό. Όταν μάλιστα πέσει στα χέρια της το ημερολόγιο της νεκρής, ανήλικης μητέρας, η Anna θα προσπαθήσει να βρει μια άκρη σε αυτή την ιστορία, καθώς και τους πιθανούς, εναπομείναντες συγγενείς του παιδιού. Όταν η ίδια ανακαλύψει οτι η ανήλικη Tatiana ενδεχομένως να είχει πέσει θύμα βιασμού από κάποιο μέλος της ρώσικης μαφίας, τότε θα καταλάβει οτι τα έχει βάλει με τους λάθος ανθρώπους. Μεταξύ αυτών βρίσκεται και ο Nikolai (Viggo Mortensen), ένας μυστηριώδης άνδρας ο οποίος εργάζεται πρωτίστως ως ο 'οδηγός' του Kirill (Vincent Cassel), γιο του αρχηγού της μαφίας. Η Anna μοιάζει να εμπλέκεται όλο και πιο πολύ σε ένα επικίνδυνο και θανάσιμο παιχνίδι και η μόνη βοήθεια που φαίνεται να διαθέτει, προέρχεται από τον Nikolai. Πόση όμως εμπιστοσύνη μπορεί να δείξει στο πρόσωπο του τύπου που αναλαμβάνει τις παντός τύπου 'εξαφανίσεις' που του αναθέτει η μαφία;
O Cronenberg επέστρεψε και πάλι στα κινηματογραφικά πράγματα φέτος με το "Α Dangerous Method" (2011) και απουσία τεσσάρων ετών, μιας που το "Eastern Promises" αποτελούσε μέχρι πρότινος την τελευταία του ταινία.
Με την Επικίνδυνή του Μέθοδο, καταφέρνει και δημιουργεί για ακόμα μια φορά ένα νέο και εξαιρετικά ενδιαφέρον υποκριτικό πορτραίτο του ταλαντούχου απ'οτι φαίνεται πια Viggo Mortensen. Για την ιστορία αυτός είναι και ο τρίτος πρωταγωνιστικός ρόλος του Mortensen σε ταινία του Cronenberg, καθώς η παρθενική του εμφάνιση έγινε με το "A History of Violence" (2005).
Αν και η παρουσία του στη τριλογία του Άρχοντα ήταν αυτή που τον έκανε διάσημο στα πέρατα της Μέσης Γης-και οχι μόνο-και το αγριευτικό του παρουσιαστικό δημιουργούσε επικίνδυνες ορέξεις στα απανταχού θηλυκά, εντούτοις είναι εντυπωσιακό το πόσο μοιάζει να έχει ωριμάσει ερμηνευτικά από τότε μέχρι και σήμερα. Μακριά από τα χνάρια του μακρυμάλλη και άπλυτου Aragorn, ο Mortensen έχει καταφέρει να ξεφύγει από μανιερίστικα ηθοποιϊκά καλούπια, και να δίνει κάθε φορά στο κοινό μια διαφορετική εικόνα που συνήθως μένει στο μυαλό των θεατών για πολύ καιρό.
Εάν εξαιρέσουμε κάποιες ανεκδιήγητα κακές επιλογές, όπως τη συμμετοχή του στην καρέ καρέ επανεκτέλεση του "Psycho" του Hitchcock, από τον εξίσου ανεκδιήγητο Gas Van Sant που αποφάσισε να κάνει κάτι τέτοιο, καθώς και κάποιες κομπαρσιλίστικες καοϋμποιδιές όπως το "Hidalgo" (2004) και το "Alatriste" (2006), μμμ ίσως και το "Appalloosa" (2008), τότε οι περισσότερες από τις υπόλοιπες επιλογές του είναι κάτι παραπάνω από ενδιαφέρουσες. Και δεν είναι λίγες.
Είτε ως φιλήσυχος άνδρας που αποφασίζει να πάρει τη δικαιοσύνη στα χέρια του στο "A History of Violence", είτε ως πατέρας που προσπαθεί να κρατήσει το γιο του ζωντανό με κάθε τρόπο στο post-apocalyptic ταινιάκι "The Road" (2009), είτε ως τίγκα στα τατουάζ, κακός Ρώσος στο "Eastern Promises", o Mortensen κατορθώνει κάτι που μοιάζει σε πολλές περιπτώσεις πλέον ακατόρθωτο: να μπει στο πετσί του ρόλου και να μείνει εκεί μέχρι τέλους.
Αν και η καριέρα του έχει εκτοξευθεί τα τελευταία χρόνια, εντούτοις η παρουσία του στον κινηματογράφο μετράει αρκετά χρονάκια και συγκεκριμένα από το 1985 οπού και κέρδισε ένα καλό ρολάκι στη βραβευμένη με Oscars ταινία "Wittness", του σκηνοθέτη των "Dead Poets Society" (1989) και "The Truman Show" (1998), Peter Weir. Ακολούθησαν εμφανίσεις σε πασίγνωστες ταινίες όπως το "Carlito's Way" (1993) και "A Perfect Murder" (1998) οπού και πρωταγωνίστησε στο πλευρό του Michael Douglas. Από εκεί και πέρα η μεγάλη αναγνώρισή του με τον Άρχοντα τέσσερα χρόνια αργότερα, ήταν απλά θέμα χρόνου.
Στο "Eastern Promises" είναι απλά το αλατοπίπερο της ταινίας. Αν και στην ουσία μιλάμε για ένα σαφέστατα ενδιαφέρον, αλλά παρόλα αυτά λίγο πολύ γνωστό μαφιόζικο σενάριο, ο Mortensen είναι αυτός που απογειώνει τη ταινία με το άψογο στυλ, το ύφος πολλών Ρώσων καρδιναλίων και τη σκληράδα στο βλέμμα, που σε κάνει να λουφάζεις στην γωνία και να περιμένεις το μοιραίο. Εάν δε τον έχεις απολαύσει σε πιο normal ρόλους και δε ξέρεις οτι πρόκειται για βέρο Αμερικάνο (με ολίγον από δανέζικο αίμα η αλήθεια είναι) τότε μπορεί να τον περάσεις εύκολα για Ρώσο gangsta καθώς η προφορά του είναι τέλεια. Η δε ερμηνευτική του απόδοση αυτή ακριβώς που πρέπει: δυναμική, πληθωρική και dangerously smooth.
Όταν έχεις συνηθίσει σε σεξουαλικές ανωμαλίες και περίεργα σενάρια, η αλήθεια είναι οτι το "Eastern Promises" μπορεί και να σε εκπλήξει μιας που αποτελεί τελικά μια από τις πιο normal ταινίες του Cronenberg, αν και όπως είπαμε ο βασικός του πρωταγωνιστής κάθε άλλο παρά αυτό είναι. Βέβαια στη προκειμένη περίπτωση ο τρόπος με τον οποίο αντιδρά σε κάθε περίσταση, συνδέεται άρρηκτα με τον κόσμο των mobsters και των ποικίλων καθαρμάτων που απαρτίζουν τη μαφία. Σε αντίθεση με άλλα έργα του στα οποία οι πρωταγωνιστές διακατέχονται από περίεργες, εσωτερικές, σεξουαλικές ορμές (βλ. Crash) ή από-εξίσου σεξουαλικές-φαντασιακές καταστάσεις όπως στο "Videodrome", εδώ η γυναίκα ηρωίδα καλείται να αντιμετωπίσει μια πολύ απτή και επικίνδυνη κατάσταση, με πραγματικούς κακοποιούς και πραγματικά ρεαλιστικές καταστάσεις, όπως αυτές προκύπτουν από τη δράση των ατόμων αυτών.
Αν και όπως ανέφερα και παραπάνω το σενάριο δεν χαρακτηρίζεται από κάποια φοβερή πρωτοτυπία ή κάποια ιδιοφυή σκηνοθεσία, εντούτοις ο κόσμος του Cronenberg είναι ρεαλιστικά απειλητικός και ίσως τελικά αυτό να είναι χειρότερο και από την πιο εντυπωσιακή ταινία με ανθρωποφάγους εξωγήινους. Το μήνυμα δε που κρύβεται πίσω από τον τίτλο της και στο οποίο καταλήγω (παραδέχομαι οτι μου το είπαν και οτι δε το σκέφτηκα μόνη μου, αλλά έτσι κι αλλιώς συμφωνώ απόλυτα) είναι πως αν και η νεαρή Tatiana είναι οπτικά απούσα από την ταινία, εντούτοις όλη η πλοκή περιστρέφεται γύρω από αυτή και τις eastern promises για μια καλύτερη ζωή και ένα καλύτερο μέλλον που κάποιοι της υποσχέθηκαν. Μέχρι τη στιγμή βέβαια που οι ίδιοι κάποιοι την εκμεταλλεύτηκαν και την πέταξαν σα στημένη λεμονόκουπα.
Είναι πολύ ενδιαφέρον το πόσα άτομα τελικά αναζητούν τη δική τους Γη της Επαγγελίας, με την ελπίδα μιας αξιοπρεπούς ζωής, μόνο για να την πατήσουν τελικά πολύ άσχημα. Όχι πως δεν υπάρχει και η αντίθετη πλευρά, αυτή που έχει σταθεί τυχερή, αλλά μάλλον αποτελεί και τη μειοψηφία. Δεν είναι τυχαίο εξάλου οτι αυτές οι eastern promises θα μπορούσαν να είχαν προοριστεί και για τον Kirill, ο οποίος όντας γιος του αρχηγού, φαίνεται να διαβλέπει ένα ήδη προδιαγεγραμμένο μέλλον για τον εαυτό του. Τι γίνεται όμως στη περίπτωση που ο ίδιος είναι κάπως...διαφορετικός; Μήπως τελικά όλοι βράζουμε στο ίδιο καζάνι;
Εκτός από την εξαίρετη ερμηνεία του Mortensen για την οποία ήταν και υποψήφιος για Oscar 'A Ανδρικού Ρόλου, και ο Vincent Cassel αποτελεί αγαπημένη επιλογή του Cronenberg (τον είδαμε και στο "A Dangerous Method") και δικαιολογημένα θα μπορούσα να προσθέσω, καθώς ο αγαπημένος της Bellucci έχει αναδειχθεί σε ταλαντούχο ηθοποιό με το χαρακτηριστικό του physic που ενδείκνυται για τέτοιου είδους bad asses ταινίες. Όσον αφορά τη Naomi Watts αν και είναι μετρημένη και σοβαρή στο ρόλο της, παρόλα αυτά δε με πείθει οτι ο χαρακτήρας της δε θα μπορούσε να ερμηνευτεί από καμιά δεκαριά ακόμα ηθοποιούς, οπότε θα αρκεστώ στο να πω οτι ήταν αρκετά καλή και με τη πρέπουσα φυσικότητα που απαιτούνταν από το ρόλο της.
Ώς προς τη σκηνοθεσία, το urban σκηνικό, η βαριά ρώσικη γλώσσα, τα μαφιοζιλίκια και η απαραίτητα εσάνς trafficking, κάνουν τη ταινία του Cronenberg μια πιστή αντιγραφή της ζοφερής πραγματικότητας, η οποία διανθίζεται από στιλιζαρισμένες εξάρσεις βίας και μερικούς σεναριακούς άσσους τους οποίους δε θα σας αποκαλύψω βεβαίως βεβαίως, αλλά θα σας αφήσω να τους απολαύσετε alone.
Σκληρή και ωμή ταινία, με βαριά ατμόσφαιρα, 'κακή' (με τη καλή την έννοια) σκηνοθεσία και έναν Mortensen ψηλά ψηλά στη κορυφή. Δείτε την.
Τι έμαθα από τη ταινία: Οτι το όνομα της μαφίας "Vory v Zakone" είναι τόσο τέλειο να το λες με τη σωστή ρώσικη προφορά, οτι η σάουνα είναι επικίνδυνη, και οτι το σωστό παίξιμο βιολιού πρέπει να κάνει 'το ξύλο να κλαίει'. Εμ βέβαια...
TRIVIA
- O Mortensen είχε επισκεφθεί κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων μια pub, χωρίς να έχει βγάλει τα τατουάζ ή ακόμα και το κοστούμι από πάνω του. Αργότερα παραδέχθηκε οτι πολλοί από τους θαμώνες φαίνοντας τρομοκρατημένοι καθώς υπέθεσαν οτι ήταν πραγματικό μέλος της Vory v Zakone.
- Το τατουάζ γύρω από τον ένα αστράγαλο του Mortensen μεταφραζόταν ως 'Where are you going?' ενώ στον άλλο αστράγαλο ως 'What the fuck do you care?'. Λέγεται οτι ο Mortensen έβρισκε ξεκαρδιστικό το γεγονός οτι το 'ένα πόδι αυθαδίαζε στο άλλο'!
- Στη ταινία τα μέλη της μαφίας δε κρατούν όπλα καθώς σε μια αναζήτησή περισσότερων πληροφοριών ο Cronenberg είδε οτι τα μέλη προτιμούν να χειρίζονται μαχαίρια. Η λογική αυτού ήταν πως σε περίπτωση που κάποιο μέλος συλλαμβάνονταν από την αστυνομία και ερωτόνταν για ποιό λόγο έχει πάνω του αυτά τα όπλα, θα μπορούσε απλά να απαντήσει πως τα χρησιμοποιεί για να σχεδιάζει πάνω στην επιφάνεια του...μουσαμά!
(Πηγή IMDB)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου