The 'burbs: Life in the suburbs is 'deadly' interesting

Γεια σας γεια σας και πάλι!  Πω πω τι παγετός είναι αυτός που επικρατεί από χθες;  Το καλύτερό μου, δε το συζητώ!  Ιδανικός καιρός για σπίτι, ζεστές σοκολάτες, καφέδες και φυσικά απανωτές ταινίες!  Γι' αυτό λοιπόν ετοιμαστείτε για μια ταινιούλα η οποία αποτελεί ιδανική επιλογή εάν επιλέξετε να μείνετε μέσα σήμερα (και βασικά καλά θα κάνετε!).  Σήμερα λοιπόν και μετά από τέρατα, serial killers και αίμα με το τσουβάλι, θα περάσουμε σε κάτι απενοχοποιημένο και light από το μακρινό ΄80.  To "The 'burbs" είναι μια κλασική 80ίλα από αυτές που τα κανάλια βάζουν κάτι βρυκολακίστικες ώρες, προκειμένου να γεμίσουν το πρόγραμμά τους από τη μια, ενώ από την άλλη μπορεί να τη δεις να παίζει και κάνα ξεκάρφωτο απογευματάκι στα ίδια κανάλια (ιδιαίτερα όταν βρισκόμαστε κοντά σε απόκριες κ.λ.π) από την άλλη.  Όποια ώρα όμως κι αν τη δεις, το "The 'burbs" έχει αυτή τη τρελιάρα αισθητική των '80s που είναι τόσο μα τόσο καλή!  Ξεκινάμε...

Ο Ray Peterson (Tom Hanks) είναι ένας κλασικός μεσοαστός που ζει στα προάστια με την οικογένειά του.  Η καθημερινότητά του μετά την άδεια από τη δουλειά, περιορίζεται στο να περιφέρεται με τις πυτζάμες και τη ρόμπα μέσα στο σπίτι και να παρακολουθεί αφηρημένος από τα παράθυρά τις καθημερινές ασχολίες των γειτόνων.  Το σκυλί του ηλικιωμένου Walter που χέζει το γρασίδι του παραδίπλα γείτονα, τον παραδίπλα γείτονα lt. Mark Rumsfield (Bruce Dern), πρώην βετεράνο του Βιετνάμ που βαράει προσοχή στην αμερικάνικη σημαία που κυματίζει στην αυλή του, την ελαφρώς ενδεδυμένη, ξανθιά γυναίκα του Bonnie (Wendy Scaal), καθώς και το ταραχοποιό πανκιό της γειτονιάς Ricky Butler (Corey Feldman), που αρέσκεται να μπανίζει τους γλουτούς της κυρίας Rumsfield.
Όταν μια μέρα στη γειτονιά καταφτάσουν οι νέοι γείτονες, τότε τα πράγματα θα αρχίσουν να γίνονται περίεργα.  Οι επίμονοι θόρυβοι από το σπίτι τους, το γεγονός οτι ποτέ κανείς δε τους βλέπει να μπαινοβγαίνουν σε αυτό και το οτι το σπίτι μοιάζει παρατημένο, σαν έρημη παράγκα, βάζει τον Ray σε υποψίες οτι κάτι πολύ περίεργο συμβαίνει στο σπίτι των Klopeks.  Τα πράγματα θα γίνουν ακόμα χειρότερα μετά την μυστηριώδη εξαφάνιση του Walter.  O Ray θα αποφασίσει να λύσει αυτό το αίνιγμα και με τη βοήθεια του Mark και του χοντρούλιακα φίλου του Art (Rick Ducommun) θα ξεκινήσουν την επιχείρηση 'φάε το γείτονά σου, πριν σε φάει αυτός'.  Και τα πράγματα όλο και περιπλέκονται, καθώς οι τρεις τους νομίζουν οτι οι Klopeks αποτελούν μέλη μιας σατανικής αίρεσης, και πως ο Walter είναι το πρώτο, ανάμεσα στα πολλά ακόμη που θα'ρθουν, θύμα...

Από τον σκηνοθέτη του cult "Piranha" (1978), του all time favorite "The Howling" (1981) και φυσικά των αξιαγάπητων "Gremlins" (1984) Joe Dante, έρχεται και αυτό το fun ταινιάκι με τον Tom Hanks να πρωταγωνιστεί, έχοντας ήδη χτίσει μια καριέρα στο Χόλιγουντ που βασιζόταν σε comedy roles, αναλόγου ύφους ταινιών.
Το 1984 πρωταγωνίστησε στη ρομαντική κωμωδία "Splash" στο πλευρό της Daryl Hannah η οποία υποδυόταν μια ξανθομαλλούσα γοργόνα.  Την ίδια χρονιά ο Hanks προσέφερε το υποκριτικό του ταλέντο στο απόλυτα fun ταινιάκι, "Bachelor Party" στο οποίο μαζί με την αντροπαρέα του τα κάνουν όλα ρημαδιό και μπλέκουν σε κωμικές καταστάσεις, 25 χρόνια πριν ο Todd Phillips επαναπροσδιορίσει τα bachelor parties από μια νέα κάφρικη οπτική, στο "The Hangover".
Ανάμεσα στις υπόλοιπες επιλογές του τη δεκαετία του ΄80 ξεχωρίζουν λόγω διαχρονικότητας (αλλά και γιατί έχουν καταφέρει να κερδίσουν μια θέση σε διάφορες λίστες σχετικά με τις καλύτερες ταινίες των ΄80s), το "The Money Pit" (1986) με το χαρακτηριστικό σπίτι α λα γεφύρι της Άρτας, που ολημερίς το έχτιζαν, κι έπειτα γκρεμιζόταν, καθώς και το "Big" (1988) στο οποίο υποδύεται ένα αγόρι που εύχεται να ήταν μεγάλος, μόνο για να ξυπνήσει το επόμενο πρωί και να διαπιστώσει οτι η ευχή του έχει πραγματοποιηθεί.
Αν και στις μέρες μας το όνομα του Hanks αποτελεί τις περισσότερες φορές εγγύηση για κάποια καλή ταινία, εντούτοις δε γίνεται να ξεχάσει κανείς τους φοβερούς του ρόλους την εποχή του '80, τότε που όλα έμοιαζαν πιο αγνά και αθώα (ακόμα και όταν ήταν φόρα παρτίδα).  Δεν είναι εξάλλου τυχαίο οτι από εκείνη την εποχή υπάρχει μια πληθώρα καλών ταινιών κάθε είδους, από κωμωδία και δράμα, μέχρι sci fi (ποιος μπορεί να ξεχάσει το "Back to the Future" που έχει αποτελέσει ορόσημο αυτής της κινηματογραφικής δεκαετίας;) και επιτυχημένες ταινίες τρόμου.  Απ'ολα είχε ο μπαχτσές.

Αναμφίβολα το όνομα που βρισκόταν πίσω από την κάμερα καθόριζε σε ένα μεγάλο ποσοστό την αποδοχή και την επιτυχία της ταινίας, όπως γίνεται και σήμερα.  Ονόματα όπως ο Steven Spielberg, o Robert Zemeckis και ο Joe Dante, αποτελούσαν ταυτόσημο της επιτυχίας καθώς οι οικογενειακές τους ταινίες ήταν η αμβροσία του κοινού εκείνη την εποχή. "Back to the Future", E.T: The Extra-Terrestrial" (1982), "Honey, Ι Shrunk the Kids" (1989) και "Goonies" (1985), ήταν μόνο μερικές από τις ταινίες που έκαναν πάταγο και τους πρωταγωνιστές τους, αστέρια πρώτης γραμμής.
Σίγουρα δε θα μπορούσαμε να πούμε οτι η δεκαετία του ΄80 χαρακτηριζόταν μόνο από αυτού του είδους τον κινηματογράφο, καθώς εκείνη την εποχή είχαμε και σπουδαία διαμάντια όπως το "Raging Bull" (1980) και το "Blade Runner" (1982).  Παρόλα αυτά στο σύνολό της χαρακτηριζόταν από μια ανάλαφρη και διασκεδαστική πλευρά, που ήταν έκδηλη σε ταινίες που προορίζονταν για όλη την οικογένεια ή...και οχι.
Ένα από τα συστατικά της επιτυχίας πολλών από τις ταινίες εκείνης της εποχής, ήταν ο τρόπος με τον οποίο πλασαριζόταν το σεξουαλικό/ερωτικό στοιχείο.  Ημίγυμνες καλλονές, λάγνα βλέμματα και ατάκες όλο υπονοούμενο, αποτελούσαν μια μανιέρα για την υπόθεση πολλών φιλμ, τα οποία ήταν την ίδια στιγμή διασκεδαστικά και 'άτακτα'.  Το γεγονός οτι αυτός ο περιρρέοντας σεξουαλισμός με τα στήθη έξω και τα καυτά σορτσάκια να μην αφήνουν τίποτα στη φαντασία, αντιμετωπιζόταν ως κάτι το σύνηθες και το φυσιολογικό, ήταν κάτι εντυπωσιακό.  Οι γυναίκες αποτελούσαν αντικείμενα για την ικανοποίηση των σεξουαλικών ορμών των αρσενικών πρωταγωνιστών (που ήταν εμφανέστατες κάθε φορά) και η συμπεριφορά τους κυμαινόταν από ναζιάρικη γατούλα, μέχρι άγριο αιλουροειδές, συγκινώντας τα πλήθη εξίσου.  Φαντάζομαι όλοι θα θυμάστε την Sgt. Callahan από τη 'Μεγάλη των Μπάτσων Σχολή' με τα τεράστια στήθη και τα κολλητά ρούχα.  Ακόμα και στο "The 'burbs" η Bonnie αποτελεί αυτό το κλασικό, γυναικείο παράδειγμα των '80s.  Η ακραιφνής σεξουαλικότητα της εποχής, ήταν διάχυτη σε πολλές, πολλές ταινίες και στις περισσότερες από αυτές ήταν αυτονόητο ότι θα υπήρχε τουλάχιστον μια τέτοια γυναίκα.

Βέβαια μόνο η σεξουαλικότητα, τι να σου κάνει;  Από μόνη της είναι απλά αυτό.  Όταν όμως συνδυαστεί με κωμική δράση, καρικατουρίστικους χαρακτήρες και μια υπόθεση που έδωσε έμπνευση σε μετέπειτα εργάκια, τότε σίγουρα αποτελεί εγγύηση για ένα απολαυστικό βράδυ.
Το "The 'burbs" δεν επικεντρώνεται στην προκλητική παρουσία της Bonnie (βρισκόμαστε εξάλλου και στο τέλος του 1980), αλλά στην υπόθεση η οποία αποτελεί το δυνατό της χαρτί.
Οι ταινίες με περίεργους γείτονες, πάντα εξάπτουν τη φαντασία και αποτελούν εγγύηση για κωμικές ή θριλερικές στιγμές.  Στο χιτσκοκικό "Rare Window" (1954), ο James Stewart είναι καθηλωμένος σε ένα καροτσάκι λόγο σπασμένου ποδιού και παρατηρεί τους γείτονές του, μέχρι που γίνεται μάρτυρας σε κάτι που για το καλό του δε θα έπρεπε.  Στο "Rosemary's Baby" (1968) η καημένη η Rosemary γνωρίζει το ηλικιωμένο ανδρόγυνο των Castevets, που αποδεικνύεται το εντελώς αντίθετο αυτό που φαίνεται, ενώ στο πιο πρόσφατο μας "Duplex" (2003) o Ben Stiller και η Drew Barrymore, τραβούν τα πάνδεινα από την φαινομενικά καλόκαρδη γιαγιάκα, που τους κάνει το βίο αβίωτο.
Όποιος έχει ήδη δει τη ταινία (και εγώ πρόσφατα την είδα), φαντάζομαι οτι θα συμφωνήσει στο γεγονός οτι θυμίζει αρκετά το πολύ καλό animation "Monster House" (2006), στο οποία τρία πιτσιρίκια τα βάζουν με τον μυστήριο γείτονα και το εξίσου μυστήριο σπίτι του.  Το ενδιαφέρον είναι οτι τόσο η ταινία, όσο και το animation βασίζονται από κοινού σε μια κωμική μεν, μαύρη δε βάση, καθώς περιλαμβάνουν οχι μόνο διασκεδαστικούς χαρακτήρες, αλλά και ένα δεύτερο επίπεδο ανάγνωσης που εάν λειτουργούσε μεμονωμένα σε μια ταινία τρόμου, θα ήταν αναμφίβολα τρομακτικό!

Το καλό με αυτή τη ταινία είναι πως εκτός από ένα 'ψαρωτικός' story που κρατάει το ενδιαφέρον και το ερώτημά σου (τι στο καλό συμβαίνει με αυτούς τους γείτονες;) αμείωτο, έχει τη τύχη να απαρτίζεται από ένα cast που είχε τεράστια απήχηση τότε.  Εκτός από τον Hanks, η ηθοποιός που υποδυόταν τη γυναίκα του Carol (Carrie Fisher) είχε υποδυθεί τον ρόλο της Princess Leia στο "Star Wars" και έμεινε στην ιστορία για το χρυσό της μπικίνι.  Ο Bruce Dern αποτελεί έναν low profile ηθοποιό που παραμένει ενεργός μέχρι και σήμερα με συμμετοχή σε διάφορες ταινίες (και μια υποψηφιότητα για Oscar) ενώ φυσικά δε θα μπορούσε να λείπει και ο Feldman που όπως έχω πει αποτελεί μια δική μου, ένοχη αδυναμία.
Το "The 'burbs" είναι μια απολαυστική ταινία για όλη την οικογένεια και οτι πρέπει όταν ο καιρός μας τα χαλάει.  Έχει γέλιο, ωραίες ατάκες, τρελούς χαρακτήρες και bonus κάτι επικές φάτσες κακών που παραπέμπουν σε διαβολικούς hillbillies.  80s for evah! Δείτε την ; )

Τι έμαθα από τη ταινία: οτι το σιρόπι σφενδάμου που χρησιμοποιείται για τις τηγανίτες, ταιριάζει ιδανικά με το μπριζολίδι που έχει ξεμείνει στο ψυγείο, οτι ο Corey Feldman είναι cool με οποιοδήποτε χτένισμα και οτι όταν έχεις απύθμενα ηλίθιους φίλους, κάποια στιγμή θα τη πατήσεις και εσύ!

TRIVIA

• Στο υπόγειο των Klopeks υπάρχει ένα έκληθρο που λέγεται Rosebud.  Μια αναφορά στη ταινία, "Citizen Kane"
• Επειδή οι ηθοποιοί έκαναν παράπονα οτι δεν ήθελαν να πατήσουν μέσα στις...σκατούλες του σκύλου όταν αυτό απαιτούνταν, ο υπεύθυνος για τα props Mark Jameson ανέλαβε να τα κατασκευάσει.  Δημιούργησε έτσι ένα μείγμα από σκυλοτροφή, σάλτσα φασολιών κ.α, και στη συνέχεια το τοποθέτησε σε σωληνάρια, προκειμένου όποτε χρειαζόταν να είναι έτοιμο!
• Ο δρόμος στον οποίο έγιναν τα γυρίσματα χρησιμοποιήθηκε και για τη σειρά "Desperate Housewives".  Απ'ολα τα σπίτια μόνο του Walter έχει μείνει μέχρι και σήμερα το ίδιο.

(Πηγή IMDB)

 H TV ΣΗΜΕΡΑ....

ΕT1, 23:00:  Le premier jour du reste de ta vie.  Νεανικό δράμα γαλλικής παραγωγής.