O Frank Abagnale Jr. (Leonardo di Caprio) έμεινε στην Ιστορία ως ο νεαρότερος άνθρωπος που κατάφερε να εξαπατήσει το αμερικανικό κράτος το 1960, ξαφρίζοντας ούτε λίγο ούτε πολύ $2,5 εκατομμύρια σε επιταγές, υποδυόμενος τον πιλότο, τον γιατρό και τον εισαγγελέα. Η ταινία επικεντρώνεται γύρω από την περιπέτεια του νεαρού Frank από τη στιγμή που αποφάσισε να ακολουθήσει τη δική του πορεία, έπειτα από τα οικονομικά προβλήματα του μέχρι τότε εύπορου πατέρα του Frank (Christopher Walken). Ο Jr. άρχισε να καταστρώνει ένα σωρό πατέντες προκειμένου να κερδίσει χρήματα, με όποιον παραβατικό τρόπο μπορούσε, χρησιμοποιώντας ως όπλα τη γοητεία και το εύστροφο μυαλό του. Όταν ένας πράκτορας του FBI ο Carl Hanratty (Tom Hanks) τον πάρει χαμπάρι, τότε θα ξεκινήσει μια προσωπική βεντέτα ανάμεσα στους δυο άνδρες και το κυνήγι γάτας-ποντικιού δεν θα έχει σταματημό.
Η ταινία βασίζεται στην αληθινή ιστορία του Frank Abagnale ο οποίος αποτελούσε τον πονοκέφαλο της Αμερικής το '60 καθώς είχε καταφέρει να αλλάξει τουλάχιστον...οκτώ ταυτότητες και να απομυζήσει τεράστια ποσά, πριν να καταλήξει στη φυλακή λίγο πριν γίνει 21 ετών. O Abagnale έχει περάσει στην ιστορία ως ένας από τους μεγαλύτερους απατεώνες που υπήρξαν ποτέ, μόνο για να εργάζεται σήμερα ως σύμβουλος του FBI! Η αλήθεια είναι οτι πέρασε λιγότερα από πέντε χρόνια στη φυλακή πριν ξεκινήσει να εργάζεται για την ομοσπονδιακή κυβέρνηση. Το ταλέντο του και η ευφυΐα του δε θα μπορούσαν φυσικά να πάνε στράφι, αλλά με τους απαραίτητους διακανονισμούς βγήκαν και οι δυο πλευρές κερδισμένες.
Φυσικά μια τόσο πολυτάραχη και περιπετειώδης ζωή δε θα μπορούσε παρά να αποτελέσει και το ιδανικό υλικό για βιβλίο. Και πράγματι ο Abagnale έγραψε τη βιογραφία του με τίτλο "Catch me if you Can: The Amazing True Story of the Youngest and Most Daring Con Man in the History of Fun and Profit". Ήταν απλά αναμενόμενο το γεγονός οτι το Χόλιγουντ δε θα άφηνε ανεκμετάλλευτο έναν τέτοιο 'θησαυρό'. Όταν μάλιστα το βιβλίο πέρασε στα χέρια του 'πολύ' Steven Spielberg, ήταν αναπόφευκτη και η τεράστια επιτυχία της ταινίας.
Πολλοί τον κατηγορούν για το υπερβολικά μπλοκμπαστερικό του ύφους, άλλοι υψώνουν το φρύδι ειρωνικά απορρίπτοντας την έννοια του εμπορικού κινηματογράφου του, ενώ άλλοι ορκίζονται φανατικοί οπαδοί του σε ότι κι αν κάνει. Με όποιους κι αν είστε, ένα είναι βέβαιο: ο Spielberg είναι μια από τις πιο πολυσχιδείς προσωπικότητες που έχουν περάσει ποτέ από τον Χολιγουντιανό κινηματογράφο.
Είτε ως παραγωγός, είτε ως σεναριογράφος, είτε ως σκηνοθέτης ο Spielberg έχει αφήσει ανεξίτηλο το σημάδι του, και εξακολουθεί να το κάνει, εάν κρίνουμε και από την φετινή του επίδοση.
Ήδη στις Χρυσές Σφαίρες ο Τέν Τέν του κατάφερε να κερδίσει το βραβείου του Best Animated Feature Film, με το "The Adventures of TinTin". Και δε τελειώνουμε εδώ. Φέτος ο διάσημος σκηνοθέτης μας παρουσίασε το επικό, πολεμικό του δράμα "War Horse" το οποίο εμείς εδώ στην Ελλάδα αναμένουμε από την Πέμπτη 19/01. Το "War Horse" ήταν επίσης υποψήφιο στις Σφαίρες για τις κατηγορίες Καλύτερης Δραματικής ταινίας και Μουσικού score. Κάτι μου λέει οτι θα έχει τη θεσούλα του και στα φετινά Oscars. Σε οκτώ μέρες από σήμερα όταν και θα ανακοινωθούν οι υποψηφιότητες, θα μάθουμε.
Ο Spielberg μπορεί να μεταπηδά με την ίδια ευκολία από το εφετζίδικο υπερθέαμα, στο δράμα και από την επιστημονική φαντασία, στο σύγχρονο animation. Και όταν αποφασίζει να το κάνει, το κάνει πολύ καλά. Μπορεί να ακολουθεί εδώ και χρόνια μια κλασικού τύπου, αφηγηματική διάσταση στις ταινίες του, το γεγονός αυτό όμως δε τον έχει εμποδίσει από το να δημιουργήσει μερικές από τις καλύτερες ταινίες. Ποιος μπορεί να ξεχάσει το "Jaws" (1975) με την cult διάστασή του, τον χαριτωμένο E.T τον εξωγήινο, τον Indiana Jones και τις αρχαιολογικές του περιπέτειες, το δακρύβρεχτο "Schindler's List" (1993) και τα 7(!) του Oscars; Φαντάζομαι κανείς. Τι λέτε τότε για το πολεμικό δράμα "Saving Private Ryan" (1998), το εξαιρετικής σύλληψης "Minority Report" (2002) (κι ας μη μου αρέσει ο Cruz) και το one man show "The Terminal" (2004); Ούτε κι αυτά ε; Το φαντάστηκα...
Ο di Caprio ήταν ανέκαθεν ένας ενδιαφέρον και πολυτάλαντος ηθοποιός, ο οποίος κατάφερνε να δίνει καλό αποτέλεσμα όποια κι αν ήταν η ταινία στην οποία πρωταγωνιστούσε. Στην ηλικία των 13 πήρε και την πρώτη του υποψηφιότητα για το Oscar 'Β Ανδρικού, υποδυόμενος τον διανοητικά προβληματικό, μικρότερο αδελφό του Johnny Depp στο "What's Eating Gilbert Grape" (1993). Στη συνέχεια ξεκινήσαμε να βλέπουμε τη baby φάτσα του σε διάφορες καλές ή λιγότερο καλές επιλογές, μιας που είναι δύσκολο να βρεις μια πραγματικά κακή ταινία στην οποία να έχει πρωταγωνιστήσει. Το "Basketball Diaries" (1995) αποτέλεσε γροθιά στο στομάχι για τους περισσότερους, χάρη στην ωμή και σκληρή ερμηνεία του di Caprio και τη κάθοδό του στο κόσμο των ναρκωτικών. Η στιγμή που έγινε πιο διάσημος και από τον Elvis, ήρθε δυο χρόνια αργότερα με τον μεγαθηριακό "Titanic" του James Cameron ο οποίος μάζεψε 11 Oscars και κοντά στα $2 δισεκατομμύρια στο παγκόσμιο box office! Έχοντας πλέον κάτι παραπάνω από μια απλή αναγνώριση του κοινού, o di Caprio άρχισε να παίζει σε ταινίες όπως το "The Man in the Iron Mask" (1998) και το "The Beach" (2000). Δυο χρόνια μετά η καριέρα του θα ακολουθούσε την ανιούσα και δε θα έπεφτε στο ελάχιστο, μέχρι και σήμερα.
Όταν το 2002 ο Martin Scorsese πρότεινε στον Leo να πρωταγωνιστήσει στη ταινία του "The Gangs of New York", κανείς δε φανταζόταν τη συνεργασιακή συνέχεια που θα προέκυπτε από τους δυο τους. "The Aviator" (2004), "The Departed" (2006) και "Shutter Island" (2010) ήταν οι επιλογές που δικαίωσαν αμφότερους τους δυο star, μιας που και ο Leo στάθηκε αντάξιος προσδοκιών, αλλά και ο Scorsese είχε δημιουργήσει μαεστρικά ταινιάκια που προσφέρονταν για πρωτοκλασάτες ερμηνείες, με αποκορύφωμα το χιτσκοκικό Shutter Island στο οποίο έκανε εξαιρετική δουλειά.
Όταν λοιπόν το 2002 ο di Caprio έκανε μια τεράστια στροφή στον εμπορικό, αλλά καλό κινηματογράφο, έκανε και μια συνεργασία με τον Spielberg η οποία γέννησε το "Catch Me If You Can", στο οποίο-ω τη πρωτοτυπία-είναι πολύ καλός. Ο Spielberg βρήκε στο πρόσωπό του τον ιδανικό Frank Abagnale τον νεότερο. Ο di Caprio διέθετε αυτή τη φλούφλικη και υπεράνω πάσης υποψίας γοητεία, που θα τον καθιστούσε ιδανικό για τον ρόλο του επαγγελματία ξαφριστή. Ο Leo έδωσε μια χιουμοριστική, δραματική και αρκούντως πειστική ερμηνεία, στο πλευρό του διώκτη του Tom Hanks, κερδίζοντας τις εντυπώσεις.
Από πλευράς σκηνοθεσίας η ταινία έχει πετύχει ιδανικά την αναπαράσταση εκείνης της χλιδάτης εποχής, με τα καλοραμμένα κοστούμια του πιλότου και τις εντυπωσιακές στολές των αεροσυνοδών. Vintage αισθητική και μια πληθώρα cast έκαναν το "Catch Me If You Can" μια απολαυστική, light περιπέτεια.
Πλάι στον di Caprio/Hanks είδαμε τον Christopher Walken για την ερμηνεία του ως πατέρα του Frank (η οποία του χάρισε μια υποψηφιότητα για Oscar 'Β Ανδρικού), τον Martin Sheen (ο οποίος πρωταγωνίστησε αργότερα και πάλι μαζί με τον di Caprio στο "The Departed"), την Amy Adams σε ρόλο επικής νοσοκόμας με σιδεράκια, τον James Brolin, καθώς και τη Jennifer Garner σε ρόλο επικίνδυνου θηλυκού.
Στο σύνολό της το "Catch Me If You Can" είναι μια ταινία με καλοφτιαγμένη, σεναριακή απόδοση των αληθινών γεγονότων της ζωής του Frank Abagnale, πολύ καλές ερμηνείες, έξυπνες, κωμικοτραγικές καταστάσεις και έναν di Caprio που κλέβει τη παράσταση. Κυριολεκτικά.
Η σκηνοθεσία του Spielberg είναι...Spielberg, αφηγηματική και με στρωτή εξέλιξη, ενώ το μουσικό theme της παραπέμπει σε bon viveur με αδυναμία στις ωραίες γυναίκες και το ακριβό γούστο. Ακόμα και όταν το αποκτούν με παράνομους τρόπους.
Θα μπορούσαμε στην ουσία να μιλάμε για ένα πολύχρωμο film noir, γιατί στη τελική αυτό μοιάζει να είναι. Διαρκές κυνηγητό, ένας παραβατικός ήρωας και ένας πράκτορας του FBI μονίμως στο κατόπι του, και πολλές, πολλές γυναίκες. Μια πολυτάραχη ζωή με καλοπέραση, κομπίνες, αλλά και μοναξιά. Ξαναδείτε την λοιπόν : )
Τι έμαθα από τη ταινία: Οτι ο Leo είναι παιδί για όλες τις δουλειές, οτι το FBI πόσο περισσότερο παίζει να είχε γελοιοποιηθεί; και οτι οι στολές των αεροσυνοδών είναι classy και super ωραίες και τις θέλω! Κάπου θα βρω να τις βάλω κι εγώ...
TRIVIA
- Η αρχική επιλογή του Spielberg για τον ρόλο του Abagnale ήταν ο Jonny Depp.
- Η ταινία γυρίστηκε μόλις σε 52 ημέρες!
- Όταν ο Abagnale πάει να ράψει το κοστούμι του πιλότου του ως James Bond, αναφέρεται στον εαυτό του ως Mr. Fleming. Ο Fleming ήταν ο συγγραφέας των βιβλίων του James Bond.
- Ο πραγματικός Frank Abagnale κάνει μια cameo εμφάνιση στον ρόλο του τύπου που δίνει στεγνά τον di Caprio στην αστυνομία, νεύοντας προς το μέρος του.
- Μέχρι ο real Abagnale να δει την ερμηνεία του di Caprio, δεν ήταν σίγουρος αν θα απέδιδε σωστά το ρόλο του. Όταν τον είδε, άλλαξε γνώμη.
(Πηγή IMDB)
H TV ΣΗΜΕΡΑ....
STAR: 22:00, Taking Lives, με τους Angelina Jolie, Ethan Hawk, Kiefer Sutherland, Olivier Martinez.
Ο Σπίλμπεργκ είναι η αιώνια κινηματογραφική μου αγάπη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ "σπιντάτη" ταινία. Ο Σπίλμπεργκ σε μεγάλα κέφια όπως φυσικά και ο ΝτιΚάπριο ο οποίος ανέκαθεν μου άρεσε από τα πρώτα κιόλας βήματά του με τις εξαιρετικές του ερμηνείες στις ταινίες “This Boy's Life”, “What's Eating Gilbert Grape”, “The Basketball Diaries”, “Romeo + Juliet “. Και ξαφνικά τώρα σε όλους αρέσει ενώ πριν τον έθαβαν επειδή και καλά είχε πρωταγωνιστήσει στον “Τιτανικό” αλλά δεν είχαν κάτσει να δουν τις προηγούμενες προσεκτικές του κι αξιόλογες δουλειές του. Υποκρισία!
4/5: Πολύ καλή