Έξι μήνες μετά τον αφανισμό ολόκληρου του πληθυσμού του Λονδίνου, εξαιτίας ενός απόλυτα επικίνδυνου και μολυσματικού ιού, που μετατρέπει τους ανθρώπους σε αιμοδιψή zombies, ο αμερικάνικος (ποιός άλλος;) στρατός σπεύδει προς βοήθεια προκειμένου να δημιουργήσει μια μικρή περιοχή στην οποία οι ελάχιστοι επιζήσαντες θα μπορέσουν να ζήσουν και να αρχίσουν ξανά, σταδιακά να δημιουργούν τη ζωή στο Λονδίνο. Θεωρείται οτι μετά από έξι μήνες η θύελλα έχει κοπάσει και οτι ο ιός βρίσκεται υπό εξαφάνιση. Σύντομα η ανακάλυψη μιας γυναίκας η οποία έχει προσβληθεί από τον ιό, η οποία όμως φαίνεται να έχει και ανοσία σε αυτόν, θα δημιουργήσει και πάλι μια σειρά από ανεξέλεγκτα γεγονότα και τα zombies θα ξεχυθούν για μια ακόμη φορά στους δρόμους, σε αναζήτηση τρυφερής, ανθρώπινης σάρκας. Υπέροχα...
Μετά την αδιαμφησβήτητα εξαιρετική, πρώτη ταινία του Boyle, το "28 Weeks Later" αποτελεί έναν άξιο συνεχιστή. Είναι πραγματικά δύσκολο πλέον να μπορείς να πετυχαίνεις ένα καλό sequel σε ταινίες μάλιστα που έχουν κάνει τόσο μεγάλη επιτυχία και που από πολλούς θεωρούνται πλέον κλασσικές στο είδος τους. Στην προκειμένη περίπτωση ο σκηνοθέτης Juan Carlos Fresnadillo, στέκεται επάξια απέναντι στην πρώτη ταινία και το αποτέλεσμα είναι σίγουρα υπεράνω προσδοκιών. Θυμάμαι οτι το είχα δει με κάποια μικρή επιφύλαξη, η οποία σχεδόν από την αρχή της ταινίας διαλύθηκε, όταν είδα οτι πρόκειται τελικά για μια πολύ καλή δουλειά και με εξίσσου γνωστά-καλά ονόματα στο cast.
Στους πρωταγωνιστικούς ρόλους συναντάμε τον Robert Carlyle, μια από τις πιο χαρακτηριστικές νομίζω φάτσες, του αγγλικού κινηματογραάφου, με αλησμόνητες ερμηνείες σε ταινίες όπως το "Full Monty" και το "Trainspotting". Έτσι και εδω η παρουσία του προσδίδει κάτι από την αγγλική άποψη που απαιτείται (βασικά δεν απαιτείται, εγω την απαιτώ!), εάν αναλογιστούμε και την εξαιρετική σκηνοθετική δουλειά που έκανε ο Boyle. Στο πλευρό του Carlyle βρίσκεται ο Jerremy Renner, ο οποίος απ' οτι φαίνεται ετοιμαζόταν από τότε για το "Hurt Locker", καθώς και η Rose Byrne γνωστή από τους ρόλους της στις ταινίες "Sunshine" (επίσης του Boyle) και "The Knowing", στο πλευρό του Nicolas Cage.
Η ταινία αποτελεί σίγουρα μια από τις πολύ καλές ταινίες με zombies. Δε φτάνει βέβαια τον καθαρό και ανυπέρβλητο τρόμο των ταινιών του Romero, αλλά τα standards έχουν αλλάξει, και ενδεχομένως μια από τις πρώτες ταινίες του Romero να έμοιαζε σήμερα βαρετή και κουραστική. Το "28 Weeks Later" κρατάει μια ισορροπία ανάμεσα στην υπόθεση και τις υπερβολικά splater καταστάσεις. Φτάνεις στο σημείο να συμπάσχεις με όλα αυτά που τραβάνε οι πρωταγωνιστές και περιμένεις πως και πως την επόμενη κίνησή τους, προκειμένου να ξεφύγουν από το μακελειό που για μια ακόμη φορά έχει ξεκινήσει.
Η σκηνοθεσία είναι εντυπωσιακά καλή και ομολογώ οτι δε το περίμενα. Η αλήθεια είναι οτι μετά από το κόλλημα του "28 Days Later" και την άψογη σκηνοθεσία του Boyle, φοβήθηκα λίγο οτι το sequel θα μπορούσε να αποτελεί μια μεγάλη αποτυχία. Δεν ήταν έτσι όμως. Την απόλαυσα πραγματικά και αυτή και τολμώ να πω οτι σε μερικά σημεία της, μέχρι που μου θύμησε σκηνοθετικά την πρώτη. Έχει πολύ τρέξιμο, και μεγάλη προσπάθεια από τους πρωταγωνιστές να ξεφύγουν από τα αμέτρητα zombies που εμφανίζονται από παντού. Αυτό που μου άρεσε είναι οτι οι σκηνές δράσης δεν αναλώνονται σε ξεκοιλιάσματα, gory σκοτωμούς και έλλειψη φαντασίας, καθώς αυτά τα τρια αποτελούν τα βασικά στοιχεία, ώστε μια wannabe ταινία με zombies να καταλήξει σε μεγάλο φιάσκο. 'Ολα αυτά έχει καταφέρει να τα αποφύγει με μεγάλη μαεστρία, ε και αν υπάρχει και καμια σκηνούλα που ίσως ξεφεύγει λίγο παραπάνω, μη ξεχνάτε οτι στην τελική βλέπετε ταινία με zombies και συνεπώς, οτιδήποτε στα πλαίσια του φυσιολογικού, απλά δεν γίνεται να υπάρξει.
Σίγουρα στα plus της ταινίας βάζω τις περιοχές στις οποίες γυρίστηκε και συγκεκριμένα την Ισπανία και την Αγγλία, τις δυο χώρες στις οποίες σκηνοθετήθηκε, καθώς και τα soundtracks τα οποία είναι τόσο καλά όσο και τα πρώτα. Βγάζουν αυτό το post-apocalyptic που προσωπικά μου άρεσει πολύ σε τέτοιου είδους ταινίες και λειτουργεί οπωσδήποτε δραστικά, προκειμένου να εντείνει την αγωνία και τον τρόμο στην ταινία. Ως προς τις ερμηνείες είναι πολύ καλές, με τον Carlyle παρόλα αυτά να επικρατεί με μια σχετική άνεση, έναντι των υπολοίπων, καθώς έχω καταλήξει στον συμπέρασμα πως οτι του δώσεις να παίξει, το κάνει με μεγάλυ ευκολία.
Δικαιολογημένα λοιπόν το "28 Weeks Later" βγήκε ήρθε πρώτο στην ψηφοφορία, αν και ομολογώ οτι μεγάλη εντύπωση μου προκάλεσαν και οι 6 ψήφοι που απέσπασε το δικό μας "Το Κακό". Εάν λοιπόν είστε fan του είδους (γιατί και μεταξύ μας πρέπει να είσαι και λίγο για να κάτσεις να δεις μπόλικο αίμα και κακάσχμημα zombies) σίγουρα η σημερινή ταινιούλα αποτελεί την καλύτερη επιλογή. Ακόμα καλύτερο θα ήταν να πάρετε και τις δυο ταινίες, και να τις παρακολουθήσετε σαν μια φυσική συνέχεια, για extra δόσεις τρεξίματος και λυσσαλέων απέθαντων.
Γρήγορη, με ωραία 'αγγλική' σκηνοθεσία, πετυχημένο cast και ένα τουλάχιστον υπαρκτό story, το "28 Weeks Later" σίγουρα θα σας δώσει αυτό που ψάχνετε από μια ζομποταινία: αίμα, δάκρυα κ'ιδρώτα ; )
http://www.youtube.com/watch?v=ZwxbTDPQNG4
TRIVIA
- O Robert Carlyle είχε απορρίψει τον ρόλο του Christopher Eccleston, που του είχε προταθεί για το "28 Days Later".
- Και εδω συνθέτης της ταινίας είναι ο John Murphy, στον οποίο δώθηκε προθεσμία για την σύνθεση όλων των μουσικών κομματιών, δυο μόλις εβδομάδων!
- Ο Boyle δε μπορούσε να σκηνοθετήσει το sequel της ταινίες, εξαιτίας των γυρισμάτων που έκανε τότε για την ταινία "Sunshine". Ως αποτέλεσμα ούτε ο Cillian Murphy, ούτε η Naomie Harris μπορούσαν να παίξουν επειδή πρωταγωνιστούσαν στη νέα ταινία του Boyle.
- Το ενδεχόμενο για μια τρίτη συνέχεια με τον τίτλο "28 Months Later" παραμένει ανοιχτό...
(Πηγή IMDB)
H TV ΣΗΜΕΡΑ....
ΕΤ1: 21:15, Chocolate Vanilla. Δυο γεύσεις, δυο άνθρωποι, μια ζωή. Ιταλικό δράμα, σε σκηνοθεσία Ciro Ippolito.
Cyaaaa!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου