H Dr. Constance Petersen (Ingrid Bergman) είναι μια νεαρή γυναίκα που εργάζεται ως μια από τους επικεφαλείς ψυχιάτρους του ψυχιατρείου Green Manors. Μια μέρα ένας αντικαταστάτης του διευθυντή φτάνει στο νοσοκομείο, ο γοητευτικός Dr. Antony Edwardes (Gregory Peck). Η Dr. Constance τον ερωτεύεται με την πρώτη ματιά και καλείται να το αποδείξει όταν μετά από λίγο καιρό ο Dr. Edwardes κατηγορηθεί για φόνο. Παράλληλα στην προσπάθειά της να τον βοηθήσει να ξεπεράσει την αμνησία από την οποία ο ίδιος υποφέρει καιρό, θα βρεθούν και οι δυο αντιμέτωποι με ένα σκοτεινό μυστικό που θα αλλάξει τα πάντα...
Το "Spellbound" θεωρείται ως μια από τις καλύτερες ταινίες του Alfred Hitchcock και οχι τυχαία. Με τον Hitchcock στην σκηνοθεσία και τον David O. Selznick τον κορυφαίο ίσως παραγωγό ταινιών της εποχής, η ταινία ήταν σίγουρη επιτυχία. Μέχρι το 1945 ο μεγάλος σκηνοθέτης είχε ήδη γυρίσει μερικά από τα καλύτερα φιλμ του, όπως το "The Man Who Knew Too Much" (1934), το "The 39 Steps" (1935), το "The Lady Vanishes" (1938) και το "Shadow of a Doubt" (1943). Δυο χρόνια μετά ακολούθησε το "Spellbound" που έμελλε και αυτό να γράψει την δική του ιστορία ως μια από τις πρώτες ταινίες που ασχολήθηκαν με την ιδέα της ψυχανάλυσης, αλλά και εξαιτίας της συμμετοχής μεγάλων ονομάτων, όχι μόνο μπροστά αλλά και πίσω από τις κάμερες. Ο παραγωγός David O. Selznick υπήρξε μια από τις πιο εμβληματικές κινηματογραφικές προσωπικότητες εκείνης της εποχής. Έχοντας στο ενεργητικό του ανάμεσα σε άλλες ταινίες το "Gone With the Wind" (1939) και το "Rebecca" (1940)-επίσης του Hitchcok- για τα οποία μάλιστα κέρδισε το Oscar for Best Picture, ο Selznick ήταν αδιαμφισβήτητα ο γκουρού των μεγάλων εταιριών παραγωγής, όπως η MGM και η Paramount. Εξάλλου ήταν και ο άνθρωπος που έφερε ουσιαστικά τον Βρετανό Hitchcock στην Αμερική, προωθώντας και απογειώνοντας τελικά την καριέρα του.
Ξεκινώντας με τα καλύτερα ονόματα off κάμερας, άξια λόγου ήταν φυσικά και τα ονόματα του πρωταγωνιστικού ζευγαριού Bergman/Peck. Μεγάλοι ηθοποιοί της γενιάς τους και οι δυο, με γοητευτική παρουσία και στυλιζαρισμένη ερμηνευτική δυνατότητα, αποτέλεσαν ένα από τα πολύ δυνατά χαρτιά της ταινίας, αφού η χημεία μεταξύ τους ήταν κάτι παραπάνω από εμφανής και διάχυτη.
To "Spellbound" είναι μια ταινία που εξερευνά την επιστήμη της ψυχανάλυσης με έναν τρόπο που δε θα μπορούσε να είναι πιο ξεκάθαρος: με μια ψυχίατρο που προσπαθεί να βοηθήσει έναν άντρα που αντιμετωπίζει ένα σοβαρό πρόβλημα αμνησίας. Για να υποδηλωθεί καλύτερα όλη αυτή η δυσδιάκριτη αίσθηση της επικινδυνότητας τέτοιων καταστάσεων, η ταινία είναι γεμάτη από κρυμμένα νοήματα και συμβολισμούς. Για παράδειγμα πολύ σύντομα γινόμαστε μάρτυρες της περίεργης φύσης του νέου 'διευθυντή' του νοσοκομείου, καθώς οι ψυχώσεις του αρχίζουν να τον κυριεύουν και να υποδηλώνουν κάθε φορά μια έντονη διανοητική και ψυχοσωματική δυσκολία του ήρωα στον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζει τους γύρω του και κυρίως την γυναικεία φύση. Αυτή είναι και η ουσία του έργου: η διερεύνηση της συμπεριφοράς των δυο φύλων υπό την 'επήρεια' του έρωτα. Η μεν γυναίκα είναι διστακτική, κρατιέται πίσω και αυτοπεριορίζεται λόγω της επαγγελματικής της θέσης. Δεν είναι τυχαίο οτι όλοι οι υπόλοιποι γιατροί είναι άντρες. Συνεπώς η ίδια πρέπει να επιβεβαιώνει την αξία της κάθε μέρα, και να μην αφήνει γυναικεία συναισθήματα και έρωτες να την παρασύρουν, διότι κάτι τέτοιο θα ήταν ένδειξη αδυναμίας η οποία στον χώρο της δεν επιτρέπεται. Ο δε άντρας είναι πιο ελεύθερος και χωρίς άπειρες αναστολές. Ο Hitchock πολύ εύστοχα καθιστά τον ανδρικό χαρακτήρα ψυχωτικό από την πρώτη στιγμή, καθώς μπορεί κανείς να αντιληφθεί την ειρωνεία οτι ένας διευθυντής μιας κλινικής δε μπορεί να συμπεριφέρεται σαν ερωτευμένο μαθητούδι, και συνεπώς μάλλον κάτι άλλο συμβαίνει εδω πέρα...
Ο Alfred δεν περιορίζεται μόνο σε μια αυστηρή θεματική της ταινίας, αλλά επιλέγει να αντικατοπτρίσει πολλές φορές τον ταραγμένο νου και την διανοητικά διαταραγμένη φύση του πρωταγωνιστή, μέσα από μια συχνότητα ονείρων και αναμνήσεων (κάτι ανάλογο όπως είδαμε και χτες με το "Paprika" δηλαδή). Μέσα από την ύπνωση ο κεντρικός χαρακτήρας ξαναζεί τις χαμένες του στιγμές, αφού στην προκειμένη περίπτωση μιλάμε για αμνησία. Τα μέγιστα όσον αφορά την απόδοση του ονειρικού σκηνικού έχει δώσει αυτή τη φορά ο Saldador Dali. Η ταινία έχει γράψει ιστορία κυρίως για αυτές τις φαντασιακές σεκάνς που δημιούργησε ο Dali προκειμένου να απεικονιστεί με έναν γλαφυρό σουρεαλισμό η έντονη ψυχική κατάσταση του ασθενή-πρωταγωνιστή. Μάτια, κουρτίνες, μερικά λευκά χαρτιά τράπουλας, ένας άνδρας που πέφτει από ένα κτίριο (θυμηθείτε και το αρκετά μεταγενέστερο "Vertigo"), ένα πηδάλιο που κρατάει ο άνδρας στα χέρια του, όλα αυτά αποτελούν ψυχαναλυτικά σύμβολα τα οποία αποτελούν κομμάτια ενός παζλ που πρέπει να ενωθεί, προκειμένου να επιστρέψει και πάλι η μνήμη του Gregory Peck. Ο τρόπος με τον οποίο στη συνέχεια κάθε στοιχείο μεταφράζεται σε ένα αντίστοιχο πραγματικό γεγονός, είναι απλά ευρηματικός και οδηγεί την ταινία σε ένα τέλος-κάθαρση.
Πολλές από τις επόμενες ταινίες του επηρεάστηκαν άμεσα από το θέμα της ψυχανάλυσης και ο Hitchcock φρόντιζε να το εκφράζει κάθε φορά μέσα από εγκλωβισμένους χαρακτήρες γεμάτους φοβίες, άγχη και τραυματικές εμπειρίες κυρίως μέσα σε ένα αστικό περιβάλλον. Κάθε φορά κατάφερνε να περνάει στον θεατή την έννοια της προβληματικής ενός ατόμου επειδή δεν άφηνε τίποτα να πάει χαμένο. Οι πόλεις, τα διαμερίσματα, τα δωμάτια, οι σκάλες τα πάντα έπαιρναν μια νέα διάσταση και φάνταζαν τις περισσότερες φορές ως οι χειρότερες φυλακές των ηρώων του, από τα δεσμά των οποίων σπάνια μπορούσαν να ξεφύγουν, ενώ ακόμα και όταν το κατάφερναν δεν ήταν χωρίς συνέπειες.
Το "Spellbound" είναι μια από τις πρώτες του ταινίες στην οποία εξερευνά τις λαβυρινθιακές διαστάσεις του μυαλού ενός ατόμου, τις πολλαπλές προσωπικότητες που μπορεί να κρύβει και το αναπόφευκτο της φροϋδικής ερμηνείας για τον 'φόβο' του ενός φύλου προς το άλλο και τούμπαλιν. Είναι ένα φιλμ πλούσιο σε οπτική τροφή, προσεγμένα δομημένο βήμα-βήμα, με τις κατάλληλες δόσεις σασπένς όπως ακριβώς έχουμε συνηθίσει από τα θρίλερ του Hitchcock. Στα συν φυσικά οι εξαιρετικές ερμηνείες και η εικαστική παρέμβαση του Dali που κάνει την διαφορά και που μάλλον θα χρειαζόμασταν μέρες επί μερών για να την αναλύσουμε.
Υ.Γ: Πολύ βασικό: είναι μια ταινία που μπορεί να παρακολουθήσει κανείς με μεγάλη ευκολία και σήμερα, όπως συμβαίνει σχεδόν με όλες τις ταινίες του. Θα το διαπιστώσετε εάν της δώσετε μια ευκαιρία : )
Traileraki δε βάζω, καθώς υπάρχουν και πάλι πραγματάκια που προτιμώ να τα δείτε κατευθείαν στην ταινία, και οχι σε ένα trailer.
- Αν και η ταινία είναι ασπρόμαυρη υπάρχει μια σκηνή κατά την οποία ο πυροβολισμός ενός όπλου είναι χρωματισμένος κόκκινος.
- Για να επιτευχθεί η προοπτική ενός χεριού που κρατάει ένα όπλο και στρέφεται απευθείας πάνω στο κοινό (η σκηνοθεσία τρομερή, υπάρχουν γωνίες λήψεις που είναι 'πολύ μπροστά') χρησιμοποιήθηκε ένα τεράστιο ψεύτικο χέρι και όπλο, προκειμένου να υπάρχει το σωστό αποτέλεσμα.
- Το χιόνι που πέφτει σε μια σκηνή οπού κάνουν κάποιοι σκι, είναι στην πραγματικότητα cornflakes!
- Ο Hitchcok έπεισε τον Selznick να αγοράσει τα δικαιώματα της νουβέλας πάνω στην οποία βασίστηκε η ταινία, για $40 χιλιάδες.
(Πηγή IMDB)
H TV ΣΗΜΕΡΑ....
ET1: 22:00 Precious, με τους Gabourey Sidibe, Mo'Nique. Η δραματική ιστορία μιας παχύσαρκης έφηβης που προσπαθεί να βρει τον δρόμο της όταν αρχίσει να μαθαίνει ανάγνωση και γραφή, την ίδια στιγμή που καλείται να αντιμετωπίσει τον κοινωνικό ρατσισμό, την αυταρχική της μητέρα και ένα αβέβαιο μέλλον...
Αύριο don't forget έχουμε ψηφοφορία με favorite movie quotes vol. 1. Be here! ; )
μολις ανακάλυψα το blog σου και εχω ξετρελαθεί!!!!!από τα καλύτερα στο είδος του!μπράβο μπράβο μπράβο!!!αυτό που έψαχνα!!παρακολουθώ αρκετά blogs κινηματογράφου. Σήμερα όμως βρήκα αυτό που έψαχνα!
ΑπάντησηΔιαγραφήεν προκειμένω...φανταστική ταινία οντως!!εύστοχα τα σχόλια σου!!ωραία ανάλυση/προσέγγιση!με έπεισες!!ωραιες πληροφοριες!!!!θα τα ξαναπούμε σύντομα σε επόμενη ανάρτηση σου.περιμένω και άλλες ταινιες του πολυαγαπημενου Hitchcock!!!!!
Σε ευχαριστώ πολύ για το σχόλιο σου! Χαίρομαι πραγματικά που σ'αρέσει το ταπεινό χαμομηλάκι-blogaki μου :P Όσο για Hitchcock εννοείται οτι σύντομα θα ανεβάσω κι άλλες ταινιούλες του, καθότι είναι ένας από τους αγαπημένους μου επίσης!
ΑπάντησηΔιαγραφήWelcome στη παρέα! ;)