΄Οταν μια συσκευή που καταγράφει και προβάλει τα όνειρα των ασθενών εξαφανίζεται, τότε δημιουργείται ένα τεράστιο χάος καθώς αυτός που την έκλεψε φαίνεται να έχει πολλούς και σκοτεινούς σκοπούς. Όταν μάλιστα αρχίσει ο ονειρικός κόσμος να 'ξεχύνεται' κυριολεκτικά στον πραγματικό, τότε μόνο ένα άτομο έχει την ευκαιρία να αλλάξει τα πράγματα και να επαναφέρει την κατάσταση στην φυσιολογική της πορεία: η Paprika.
Η ταινία είναι παραγωγής του 2006 και βασίστηκε στην ομώνυμη νουβέλα του Yasutaka Tsutsui που εκδόθηκε το 1993, για να μετατραπεί δυο χρόνια αργότερα σε manga, το οποίο και τελικά δεν βγήκε στην κυκλοφορία μέχρι το 2003. Μετά από την animation ταινία ακολούθησε και η έκδοσή της σε manga τον αμέσως επόμενο χρόνο. Θα μου πείτε τώρα προς τι όλη αυτή η βαβούρα και η επανέκδοση της επανέκδοσης μιας ιδέας που υπάρχει κάπου εκεί έξω από το 1993; Γιατί ουσιαστικά δε χρειάζεται τίποτα περισσότερο από αυτή την ιδέα. Ο κόσμος των ονείρων και οι τρομακτικές επιπτώσεις που μπορεί να προκληθούν από την ανεξέλεγκτη χρήση μιας αντίστοιχης συσκευής ονείρων, που χρησιμοποιείται για ιατρικούς σκοπούς, είναι σίγουρα μια ιδέα προκλητική και πρωτότυπη. Και το "Paprika" αποτελεί ένα αισθητικό και καλλιτεχνικό δημιούργημα υψηλής κλάσης.
Σκηνοθετημένο και πάλι από τον δημιουργό του "Perfect Blue" Satoshi Kon, το "Paprika" είναι ένα ψυχεδελικό ταξίδι στη σφαίρα της φαντασίας και των ονειρικών προβολών. Για μια ακόμη φορά τονίζεται η διπλή φύση (ή και η πολλαπλή) του ανθρώπου, καθώς η συσκευή που στα χέρια των επιστημόνων χρησιμοποιείται για την αντιμετώπιση των ψυχικών ασθενειών, ως μια νέα μορφή ψυχοθεραπείας, στα χέρια ενός τρελού γίνεται το καλύτερο όπλο προκειμένου ο ίδιος να γίνει ένας παράφρων, κυρίαρχος του κόσμου. Παράλληλα εντοπίζουμε και πάλι το κλασσικό στοιχείο που παίζει διαρκώς σε διάφορες ταινίες, το γεγονός δηλαδή οτι η τεχνολογία μπορεί να δημιουργήσει, μπορεί και να καταστρέψει, μπορεί να σώσει, μπορεί όμως και να σκοτώσει. Στην προκειμένη περίπτωση μπορεί ακόμα και να αποτρελλάνει με ολέθριες συνέπειες για όποιον υποστεί αυτή την προηγμένης μορφής τρέλα. O Kon έχει καταφέρει και έχει δημιουργήσει έναν κόσμο τόσο ονειρικό, όσο και εφιαλτικό. Κοινά πράγματα τα οποία στην καθημερινή ζωή μπορούν να είναι μέχρι και αδιάφορα, εδώ παίρνουν μια τρομερή διάσταση και απειλούν αρχικά την διανοητική ακεραιότητα του κάθε ατόμου, αλλά και την ίδια του τη ζωή στη συνέχεια.
Η Paprika είναι μια γυναίκα που έχει την δυνατότητα να επισκέπτεται με μεγάλη ευκολία τα όνειρα και τις φαντασιώσεις των ατόμων που είναι συνδεδεμένοι με τη συσκευή και συνεπώς να τους βοηθάει να ξεπερνούν τις φοβίες, τις ανησυχίες και τα εκάστοτε προβλήματα του μυαλού τους. Αυτό το διαρκές ταξίδι ανάμεσα στους κόσμους τους συνειδητού και του ασυνείδητου ενός προσώπου, δε γίνεται χωρίς κάποιο τίμημα και πολλές φορές θα βρεθεί εγκλωβισμένη και αδύναμη να αντιδράσει. Το μυαλό παίζει περίεργα παιχνίδια και μπορείς να χαθείς με τεράστια ευκολία μέσα στα δαιδαλώδη μονοπάτια του, όπως αυτά ξεδιπλώνονται στην ταινία...
Οι εικόνες, τα χρώματα και η ροή των πραγμάτων αυτής της ταινίας, είναι κάτι το μοναδικό στο να το βλέπεις. Ο κόσμος του Kon είναι τόσο δελεαστικός και ιδανικά δομημένος. Μέσα στο ονειρικό αυτό επίπεδο μπορεί κανείς να πετάξει, να μεταμορφωθεί και να κάνει κυριολεκτικά ότι του περνάει από το μυαλό, μιας που είναι σαν να παρακολουθείς αυτό που σκέφτεσαι να προβάλλεται αυτόματα πάνω σε μια οθόνη, όπως ακριβώς όταν παρακολουθείς μια κινηματογραφική ταινία. Την ίδια στιγμή όμως ο κίνδυνος ελοχεύει παντού, συνήθως μασκαρεμένος ως κούκλα, χαριτωμένο αρκουδάκι ή τεράστιο, κίτρινο ρομπότ το οποίο όμως μπορεί να σε αφανίσει ολοκληρωτικά. Και μαντέψτε τι γίνεται εάν πεθάνετε στο όνειρο. Ναι, ναι χάνεστε κάπου στο άπειρο και είναι πλέον αδύνατον να επιστρέψετε στην 'κανονική' πραγματικότητα. Αντικείμενα λιώνουν, γίνονται από στερεά υγρά, ο κόσμος ρουφιέται σε δίνες, μια παρέλαση ετερόκλητων αντικειμένων που έρχονται από την Κόλαση παίζει σε όλη την ταινία, γιγαντιαίες κούκλες επιτίθενται, άνθρωποι αλλοφρονούν και πηδούν από μπαλκόνια, τρελαίνονται, ανθρώπινες φιγούρες που συναγωνίζονται σε ύψος πολυόροφα κτίρια και διάδρομοι ξενοδοχείων που πάλλονται, στροβιλίζονται και δεν έχουν καμία χωροχρονική ενότητα, είναι μόνο μερικά από τα υπέροχα τρομακτικά (ενίοτε και άρρωστα), εντυπωσιακά και εντελώς mindf*cking πράγματα που βλέπεις στην ταινία. Παίζουν με το μυαλό σου και σε οδηγούν στα όρια....
Όπως παραδέχτηκε και ο Nolan, το "Paprika" λειτούργησε καταλυτικά προκειμένου να σκηνοθετήσει το "Inception". Και όντως τα κοινά στοιχεία είναι πολλά. Πέρα από την γενική ιδέα σχετικά με την δυνατότητα εισόδου στον κόσμο των ονείρων, υπάρχουν και πιο συγκεκριμένα πράγματα στα οποία μοιάζουν πολύ οι δυο ταινίες. Το γεγονός του θανάτου που σου απαγορεύει να 'ξυπνήσεις' και πάλι στον πραγματικό κόσμο, ο τρόπος με τον οποίο αποδίδεται σκηνοθετικά ο διάδρομος του ξενοδοχείου και μοιάζει εκπληκτικά με την αντίστοιχη σκηνή από Nolan, η συσκευή που σε βάζει στον κόσμο των ονείρων, η δυνατότητα να 'φυτέψεις' μια αρχική ιδέα σε κάποιον, αλλά και το να καταλήγεις κάθε φορά σε διαφορετικά ονειρικά σκηνικά, είναι μόνο μερικές από τις ομοιότητες τους. Σίγουρα η δυνατότητα παρουσίασης ενός τόσο πολύπλοκου θέματος, τόσο οπτικά όσο και από άποψη υπόθεσης, είναι πιο εύκολο να αποδοθεί στα πλαίσια ενός animation, αν και ο Nolan απέδειξε οτι δεν έχει και ιδιαίτερο πρόβλημα να παρουσιάσει έναν φανταστικό κόσμο με έναν τρόπο ρεαλιστικό και ταυτόχρονα εξωπραγματικό.
Η Paprika είναι ο χαρακτήρας που κλέβει την παράσταση, καθώς είναι πανταχού παρούσα και η μοναδική ουσιαστικά που μπορεί να μεταπηδά ανάμεσα στους κόσμους χωρίς να απειλείται άμεσα η ύπαρξή της. Ακόμα και όταν τα όνειρα μπερδεύονται και περιπλέκονται το ενδιαφέρον παραμένει αμείωτο καθώς σε κάθε σκηνή, σε κάθε πλάνο ο κόσμος βρίσκεται ένα βήμα πιο κοντά στην καταστροφή...
Πολύχρωμο, έντονο, διεισδυτικό και σύγχρονα απειλητικό, το "Paprika" είναι ένα ψυχολογικό ταξίδι στις πιο σκοτεινές επιθυμίες και όνειρα του ανθρώπου. Και αποδεικνύει ένα πράγμα: δεν υπάρχει τελικά τίποτα πιο επικίνδυνο και τρομακτικό από την ίδια την ανθρώπινη φύση...(εκτός ίσως από μια τεράστια κούκλα με άψυχα μάτια και στριγγό, διαπεραστικό γέλιο).
Υ.Γ: Έχει μακράν τα καλύτερα open credits που έχει δει εδώ και αρκετό καιρό σε ταινία. Πρωτότυπα και απόλυτα ταιριαστά με όλα αυτά που πρόκειται να ακολουθήσουν στην ταινία. Για τον λόγο αυτό θα βάλω τα credits και οχι το traileraki γιατί αποκαλύπτει κάποια πραγματάκια που εσκεμμένα σας έκρυψα εδώ.
http://www.youtube.com/watch?v=xqg3Sw3s9Wg
No trivia for the movie
Oύτε και τίποτα το φοβερό στην tv πάλι σήμερα...
Cya tommorow
ΓΑΜΑΤΗ! Απλα!
ΑπάντησηΔιαγραφήYou have good taste my friend! :P
ΑπάντησηΔιαγραφή