The Exorcist: All time classic...

Καλημέεεερα!. Όπως υποσχέθηκα χτες, σήμερα το menu έχει Εξορκιστή.  Οχι για να δείτε δηλαδή!.  Έκατσα χτές το βράδυ και είδα την ταινία (που το ξέρω, για μια ακόμη φορά ντροπή μου δεν την είχα δει μέχρι τώρα) για να ανέβει σήμερα στο blog.  So σήμερα θα θυμηθούμε κάτι από τα παλιά και πλέον κλασσικό και αύριο θα επανέλθουμε με πιο καινούριες ταινιούλες.  Here we go...

Οk, το story είναι λίγο πολύ γνωστό σε όλους μας: η Regan (Linda Blair) είναι ένα κοριτσάκι που καταλαμβάνεται από κάποιον, αρχαίο δαίμονα και αποτελεί πλέον απειλή οχι μόνο για τους άλλους αλλά και για τον ίδιο της τον εαυτό.  Η μητέρα της Chris (Ellen Burstyn) έχοντας δοκιμάσει την επιστημονική οδό για την ατνιμετώπιση του προβλήματος (χωρίς ιδιαίτερη επιτυχία είναι η αλήθεια!), αποφασίζει να στραφεί ως τελευταία λύση, στην θρησκεία.  Με τη βοήθεια ενός ιερέα, του Father Karras (Jason Miller), αποφασίζουν να προχωρήσουν στο επόμενο βήμα και να καλέσουν στο σπίτι έναν έμπειρο εξορκιστή.  O Father Merinn (Max von Sydow) καταφθάνει στο σπίτι και η προσπάθεια για τη σωτηρία της μικρής ξεκινά...
Η ταινία έχει χαρακτηριστεί ουκ ολίγες φορές ως η πιο τρομακτική ταινία που φτιάχτηκε ποτέ.  Και σίγουρα καταλαβαίνω οτι για μια εποχή όπως τότε, οχι μόνο θα θεωρούνταν τρομακτική, αλλά και βλάσφημη και εξαιρετικά αποκρουστική, σε βαθμό που να αναγκάζει τον θεατή να αποστρέφει το βλέμμα του και ενδεχομένως ακόμα και να φεύγει από τον κινηματογράφο.  Δυστυχώς όμως με όλα αυτά που έχουμε δει πλέον σε ταινίες (και οχι μόνο), δυσκολεύτηκα να βρω κάτι το οποίο πραγματικά με τρόμαξε και μου προκάλεσε κάποιο είδος φόβου.  Δε μ'αρέσει κιόλας που το λέω, αλλά θεωρώ οτι εάν δεν είχα δει τόσες ταινίες τρόμου, θριλερ κ.λ.π, ενδεχομώνς να ήμουν πιο αντικειμενική στην κριτική μου, αλλά αυτή τη στιγμή, δε μπορώ παρά να πω οτι το μοναδικό πράγμα που μου προκάλεσε η ταινία, ήταν κάποια αδιόρατη αμηχανία, καθώς σίγουρα την βρήκα αυτό που λέμε, disturbing.  Ίσως και το γεγονός οτι από πολλούς άκουγα οτι είναι φοβερή και τρομερή, να μου δημιούργησε περισσότερες απαιτήσεις, από αυτές που θα έπρπε να είχα, οπότε ενδεχομένως να φταίει και ο τρόπος που εγω αντιμετώπισα την ταινία.  Βέβαια πέρα από αυτό, δε μπορώ επίσης να μην παραδεχτώ οτι έχει πολλά, καλά κομμάτια και από άποψη σκηνοθεσίας, αλλά φυσικά και ερμηνειών.
Η σκηνοθεσία είναι επιτυχημένη στον βαθμό που δημιουργεί μια εξαιρετική, ζωφερή ατμόσφαιρα, μέσα στην οποία θα διαδραματιστεί όλη η ιστορία.  Ήδη από της πρώτες σκηνές της ταινίας μπορεί κάποιος να καταλάβει οτι πολύ σύντομα, κάτι δε θα πάει καθόλου καλά, καθώς όλα συνηγορούν για κάτι τέτοιο.  Το σπίτι, το κρύο, η παρουσία των ιερέων, ακόμα και η φυσιογνωμία της μικρής, εντείνουν μια κατάσταση αγωνίας και ανησυχίας που αιωρείται στην ατμόσφαιρα πάνω από τα κεφάλια τους, και απειλεί να πέσει να τους πλακώσει, χωρίς να έχουν καταλάβει τίποτα.  Δεν είναι εξάλλου τυχαίο το γεγονός οτι και το στιγμιότυπο από την ταινία που υπάρχει στο poster, θεωρείται μια από τις πιο αναγνωρίσιμες σκηνές από ταινία, καθώς σίγουρα μπορεί κάποιος να σου πει από ποια ταινία προέρχεται, ακόμα και αν δεν την έχει δει.  Η ατμόσφαιρα που δημιουργείται είναι όσο ακριβώς πρέπει, ενώ σε κάποιες στιγμές η έλλειψή της στυλιζαρισμένης μέχρι ένα σημείο ατμόσφαιρας, πετυχαίνει το ίδιο (αν οχι καλύτερο) αποτελέσμα.  Φυσικά δε πρέπει να ξεχνάμε και τις ερμηνείες των πραταγωνιστών.  Αναμφισβήτητα την παράσταση κλέβει η 14χρονη τότε Linda Blair, στο ρόλο της δαιμονισμένης, αθώας κατά τα άλλα, πιτσιρίκας.  Οι βωμολοχίες, οι σπασμωδικές, νευρώδεις κινήσεις της, το βλέμμα της, όλα βοηθούν στο να δημιουργηθεί ένα από τα πιο αποκρουστικά πλάσματα που πέρασαν ποτέ από την κινηματογραφική οθόνη.  Σίγουρα σε όλο αυτό συνέβαλε και το τρομακτιότατο μακιγιαζ, αλλά και οι φωνές που προστέθηκαν, ωστέ να δίνουν την εντύπωση του δαίμονα μέσα της, όμως είναι αδιαμφησβήτητο το γεγονός οτι η ίδια έκανε τρομερή δουλειά.  Εξαιρετικό βρήκα και τον Max von Sydow, στον ρόλο του εξορκιστή, καθώς η πραότητα και η γαλήνη του ίδιου, έρχονταν σε έντονη αντίθεση με την δαιμονικότητα και τον τρόμο που έβγαζε η Regan.
Υπάρχουν σκηνές τις οποίες πραγματικά θαύμασα γιατί έβγαζαν (όσο περίεργο κι αν φαίνεται αυτό) μια ποιητικότητα, οι οποίες βρίσκονται κυρίως προς το τέλος της ταινίας, όπως για παράδειγμα στην σκηνή που το δωμάτιο λούζεται στο φως και βλέπουμε την Regan να σηκώνει το χέρι της, καθισμένη στα γόνατα πάνς στο κρεβάτι.  Υπάρχουν όμως και σκηνές που όντως σου προκαλούν αν οχι τρόμο, σίγουρα αηδία και αποστροφή (με τη καλή την έννοια!), όπως η αγαπημένη μου νομίζω σκηνή, οπού η Regan κατεβαίνει τις σκάλες ανάποδα ή η άλλη με τον σταυρό....(δε μπορώ ουτε να το σκέφτομαι αυτή τη στιγμή!).
Γενικότερα είναι μια ταινία που θα έλεγα οτι χαρακτηρίζεται κυρίως από τα επιμέρους κομμάτια της κυρίως.  Αποτελεί μια must-see ταινία για όλους, αφού και μόνο το γεγονός οτι καταπιάνεται με ένα θέμα ταμπού (ακόμα και στις μέρες μας), αυτό του εξορκισμού, είναι το ζουμί της υπόθεσης.  Εννοείται οτι για μια ακόμη φορά, η εποχή που βγήκε η ταινία ήταν η ιδανική, προκειμένου να χαρακτηριστεί ως μια από τις πλέον κλασσικές, αφού σίγουρα ήταν κάτι το ριζοσπαστικό και πολύ τολμηρό για τότε.  Διατηρώ τις επιφιλάξεις μου, οτι μια τέτοια ταινία σήμερα, ίσως να μην είχε τον απόηχο που είχε τότε.  Αυτό όμως δε μειώνει σε τίποτα την διαχρονική αξία της ταινίας, ως μια ή και ώς η μια και μοναδική ταινία στο είδος του τρόμου.  Εαν προσθέσουμε και το soundtrack της ταινίας, ένα από τα πλέον γνωστά μουσικά θέματα, που σε βάζει απευθείας στο mood για όλα αυτά που θα δεις στην ταινία, ε τότε έχεις μια εγγυημένη...τρομάρα, για ένα βράδυ με πολύ πολύ αγιασμό και προσευχή!.

Μεταξύ μας, εγω εξακολουθώ να προτιμώ το Poltergeist.  Μεταξύ μας πάντα! :P

http://www.youtube.com/watch?v=YDGw1MTEe9k

TRIVIA

• H Ellen Burstyn συμφώνησε να πρωταγωνιστήσει στην ταινία, εφόσον όμως δεν έλεγε τελικά την ατάκα, I believe in devil!, όπως προβλεπόταν στο σενάριο.  Τελικά οι παραγωγοί αποφάσισαν να την αφαιρέσουν.
• Η ηθοποιός Mercedes McCambridge, κατέφυγε σε μήνυση εις βάρος της Warnen Bros, επειδή το όνομά της δεν συμπεριλήφθηκε στους τίτλους τέλους, ενώ η ίδια αποτελούσε την...φωνή του δαίμονα!.
• Αρχικά είχε δηλώσει ενδιαφέρον για την σκηνοθεσία ο Kubrick.  Επειδή όμως φοβήθηκαν οτι το budget θα ήταν υπερβολικό, γρήγορα εγκαταλείφθηκε η ιδέα αυτή. (τι κάνατε ρε παιδιά;;).
• Ο ήχος που ακούγεται όταν η Reegan γυρνάει το κεφάλι της 360 μοίρες, προέρχεται από μια...τσατσάρα που τριβόταν πάνω στα δόντια μιας γνωστής, για της φωνητικές της δυνατότητες, ηθοποιού της εποχής!  Έτσι επιτεύχθηκε το επιθυμητό αποτέλεσμα.
• Την πρώτη μέρα κατά την οποία ξεκίνησε το γύρισμα για την σκηνή του εξορκισμού, ο τρόπος που μιλούσε η Linda Blair, και αυτά που έλεγε, σόκαραν τόσο πολύ τον gentleman Max von Sydow, ώστε ξέχασε τα λόγια του!.
• Όταν ο father Karras επισκέπτεται τη μητέρα του στο σπίτι της, ακούγεται από το ραδιόφωνο το 'Ιστορία μου, αμαρτία μου', από την Ρίτα Σακελλαρίου.
• Ο σκηνοθέτης William Frienkin, χρησιμοποίησε περίεργες τακτικές προκειμένου να έχει κάθε φορά το αποτέλεσμα που επιθυμούσε, από τους ηθοποιούς.  Πυροβολούσε με...όπλα πίσω από τους ηθοποιούς, προκειμένου να αποκτούν την απαιτούμενη, σαστισμένη και τρομαγμένη έκφραση, έβαζε το συνεργείο να ταρακουνάει βίαια την Blaire και την Burstyn, ενώ δε δίστασε να χαστουκίζει και τους ηθοποιούς προκειμένου να αυξήσει την ένταση και το απαραίτητο ξάφνιασμα, στις εκφράσεις τους!
• Για να επιτευχθεί η παγωμένη ατμόσφαιρα στο δωμάτιο της Reegan, τέσσερα κλιματιστικά δούλευαν στο φουλ, προκειμένου η θερμοκρασία να φτάσει τους -30 με -40 βαθμούς Κελσίου!. Ήταν τόσο πολυ το κρύο, ώστε μια φορά άρχισε να πέφτει ενα λεπτό στρώμα...χιονιού μέσα στο δωμάτιο, πριν ξεκινήσουν τα γυρίσματα!.
• Πολλές ιστορίες υπάρχουν γύρω από την ταινία.  Το γεγονός οτι 9 άτομα που δούλεψαν για την ταινία, πέθαναν σύντομα και μια φωτία που είχε ξεσπάσει στο συνεργείο, δημιούργησαν διάφορες θεωρίες συνωμοσίας.  Το αποκορύφωμα ήταν όταν ένας πραγματικός ιερέας πήγε στα γυρίσματα, προκειμένου να ευλογήσει το συνεργείο, το οποίο είχε αρχίσει να αγχώνεται και να ανησυχεί, λόγω του περίεργου κλίματος που απαιτούνταν για την ταινία!.

(Πηγή IMDB)

H TV ΣΗΜΕΡΑ....

STAR:21:00, Catch me if you can, με τους, Tom Hanks, Leonardo diCaprio, Christofer Walken.  Την έχουμε δει ένα εκατομμύριο φορές.  Ας την δούμε ακόμα μια...

ΕΤ1:00:00, Tickets.  Μια ταινία με τρεις διαφορετικές ιστορίες, που λαμβάνουν χώρα σε ένα τρένο που ταξιδεύει από την Κεντρική Ευρώπη, στη Ρώμη.  3 διαφορετικές ματιές, από 3 σπουδαίους σκηνοθέτες.  Kiarostami, Loach, Olmi.

Cu tomorrowzzz!