Η συγκεκριμένη ταινιούλα, ήταν μια ευχάριστη έκπληξη για εμένα. Καταρχάς όταν δούλευα στο video club (κλαψ, σνιφ και τα σχετικά) την είχα δει πολλές φορές στις χιλιάαδες ταινίες που είχαμε (ελπίζω να το διαβάζει το πρώην αφεντικό, μπας και γίνει τίποτα πάλι! :P) και δε ξέρω γιατί, αλλά την προσπερνούσα διαρκώς. Βασικά είχα και την αμυδρή αίσθηση έτσι όπως έβλεπα το εξώφυλλο οτι ο πρωταγωνιστής ήταν ο τυπάς που έπαιζε στο Into the Wild, και πάλι δε του έδινα σημασία, δε ξέρω γιατί!. Τελικά πρόσφατα μου την ξαναθύμησε ένας φίλος και μου είπε, οτι πρέπει να την δείς. Απλά. Όταν φυσικά είδα και το εξώφυλλο κατάλαβα οτι απλά θα έπρεπε να τη δω, αφού για τόσο καιρό την έβρισκα μπροστά μου. Μπορώ πλέον να πω οτι έχανα μια trully καλή ταινία και μια ακόμη καλύτερη ερμηνεία.
O Jack Burridge (Andrew Garfield) είναι ένας νεαρός με πολλά προβλήματα. Προβλήματα που πηγάζουν από το ταραγμένο του παρελθόν, όταν σε παιδική ηλικία καταδικάστηκε μαζί με έναν φίλο του σε πολλά χρόνια κάθειρξης, εξαιτίας μιας δολοφονίας που διέπραξαν. Ο Jack, αφήνεται ελεύθερος μετά από πολύ καιρό, και προσπαθεί με ένα νέο όνομα (δε λέγεται Jack κανονικά) και μια νέα ταυτότητα να κάνει-τι άλλο;- και μια καινούρια αρχή στη ζωή του, ως ελεύθερος πολίτης πια. Έχοντας την βοήθεια του μοναδικού ατόμου που ξέρει την αλήθεια, ενός επιτήρητή του, του Terry (Peter Mullan) προσπαθεί να ορθοποδήσει, να κάνει ένα νέο ξεκίνημα και να διαγράψει μια για πάντα, το σκοτεινό του παρελθόν. Όμως αργά ή γρήγορα, όλα τα μυστικά έρχονται στην επιφάνεια και τότε τι μπορείς να κάνεις, πρίν το παρελθόν σου σε 'καταπιεί' μια για πάντα;....
Η ταινία είναι τρομερή, απ'όποια πλευρά κι αν την πιάσεις. Η σκηνοθεσία είναι πολύ όμορφη και επικεντρώνεται, όπως και θα έπρεπε, στην παρουσία του κεντρικού ήρωα. Υπάρχει ένα διαρκές μπρος-πίσω, μια εναλλαγή του παρόντος και του παρελθόντος, προκειμένου να καταλάβουμε τι έχει γίνει και είχε καταλήξει ο Jack στη φυλακή. Δεν μας δίνεται για παράδειγμα, από την αρχή όλο το story σχετικά με τη δολοφονία που διέπραξε με τον φίλο του και μετά περνάμε στο παρόν. Αντιθέτως υπάρχει μια διαρκής κατάσταση κατά την οποία βιώνει ξανά και ξανά τα ομολογουμένως τραυματικά γεγονότα της παιδικής του ηλικίας. Συνήθως οι αναμνήσεις του, έρχονται με τη μορφή ονείρων, από τα οποία και ξυπνάει συνήθως πανικόβλητος, για να συνειδητοποιήσει για μια ακόμη φορά, οτι το παρελθόν του τον στοιχειώνει, αλλά και οτι στην τελική βρίσκεται σε ένα παρόν οπού προσπαθεί απλώς να ζήσει...
Ο χαρακτήρας του Jack σε αιχμαλωτίζει από την πρώτη στιγμή, καθώς από την αρχή φαίνεται οτι είναι ένα παιδί, με κάποια ενδεχομένως διανοητικά προβλήματα. Το αξιοπερίεργο και εκπληκτικό μαζί, είναι οτι στην ταινία ο ηθοποιός Andrew Garfield, έχει μια τόσο ιδιαίτερη φυσιογνωμία, που σε κάνει άνετα να πιστέψεις οτι έχει πραγματικά κάποιο 'πρόβλημα'. Ο χαρακτήρας που υποδύεται είναι κάπως περίπλοκος. Από τη μια πλευρά δε ξέρεις αν πρέπει να τον συμπαθήσεις και να τον λυπηθείς, και από την άλλη δε ξέρεις αν πρέπει να τον σιχαθείς, αφού στην τελική σκότωσε κάποιον και μάλιστα στην τρυφερή, παιδική του ηλικία. Και ο πιτσιρικάς που υποτίθεται οτι είναι ο Jack σε μικρή ηλικία, είναι πολύ πιστικός και πολύ καλός, αλλά σίγουρα αυτός που κλέβει την παράσταση, είναι ο Garfield. Είναι συγκλονιστικός!. Η αλήθεια είναι οτι δε τον έχω παρακολουθήσει ποτέ, σε καμία άλλη ταινία. Γενικά τον ήξερα, αλλά δε μου πολυγέμιζε το μάτι. Ε λοιπόν έκανα λάθος (ναι αυτή είναι η μια και μοναδική μου φορά!), γιατί είναι εξαιρετικός ειλικρινά. Καταφέρνει να περάσει 1000% το άτομο με τα ψυχολογικά-και άλλα- προβλήματα, που πραγματικά αγωνίζεται και προσπαθεί με νύχια και με δόντια, να αφήσει πίσω του, όλα αυτά που τον στιγμάτισαν και του έβαλαν την ταμπέλα του 'κακού πρωσοποποιημένου'. Μέσα σε μια νέα κοινωνία, τόσα χρόνια μετά, προσπαθεί να αφομοιωθεί από το περιβάλλον και να δημιουργήσει ένα νέο μέλλον για τον εαυτό του, μακριά από όλους όσους γνώριζαν το μεγάλο μυστικό του. Η ερμηνεία του είναι σπαρακτική. Αντιμετωπίζει ένα σωρό προβλήματα με τον εαυτό του και όμως προσπαθεί να προχωρήσει μπροστά. Όταν σιγά σιγά οι γύρω του αρχίζουν να καταλαβαίνουν ποιός πραγματικά είναι, θα μπει για μια ακόμη φορά στο περιθώριο, γιατί οι άνθρωποι δε ξεχνάνε. Και το πιο βασικό, δε συγχωρούν. Γενικά περνάει από πολλά στάδια και φτάνει σε μια τελική κορύφωση- λύτρωση για την οποία φταίνε πλέον όλοι οι υπόλοιποι, εκτός από τον ίδιο. Δε νομίζω να ξεχάσω ποτέ, τη σκηνή που βρίσκεται μέσα στο δωμάτιο και μιλάει στον εαυτό του ουσιαστικά, λέγοντας "Δεν είμαι πια εκείνο το παιδί, δεν είμαι πια εκείνο το παιδί...!!". Την βρήκα απίστευτα σκληρή και είχα μείνει αποσβολωμένη να παρακολουθώ όλο το δράμα που ζούσε ο ήρωας. Νομίζω οτι με την ερμηνεία του αυτή μπήκε για τα καλά στον χάρτη των καλών, νέων ηθοποιών. Είναι συγκινητικός και απίστευτα αθώος και αγαθός, παρά το γεγονός το οποίο καθόρισε μια για πάντα, την μετέπειτα ζωή του. Και νομίζω οτι αυτό κάνει και την διαφορά. Το γεγονός οτι ενω σαν θεατής ξέρεις οτι έχει κάνει κάτι πραγματικά αποτρόπαιο, δε μπορείς να του κρατήσεςι κακία, παρά να τον λυπηθείς και να να φτάσεις ακόμα και στο σημείο να κατακρίνεις όλους αυτούς που κατακρίνουν τον ίδιο. Όπως όμως λεώ εγώ, όταν είσαι έξω από τον χορό, πολλά μπορεί να πείς. Κατά πάσα πιθανότητα και εγω να αντιδρούσα έτσι....Όταν όμως το βλέπεις να συμβαίνει, τότε καταλαβαίνεις οτι τελικά σε ορισμένες περιπτώσεις, όπως αυτή της ταινίας, πρέπει να δίνεις μια δεύτερη ευκαιρία στον άλλον. Κάτι σαν προσωρινή άφεση αμαρτιών, διότι ίσως να αποτελέσεις και εσυ την αφετηρία για ένα ακόμη έγκλημα, το οποία έμεσα θα έχεις προκαλέσει...
Η ταινία είναι δύσκολη, από την άποψη οτι σίγουρα θα σας προκαλέσει ανάμικτα και ίσως οχι και τόσο ευχάριστα συναισθήματα. Κοινωνική- δραματική, θα έλεγα, που βασίζεται ετσι κι αλλιώς σε πολλά αληθινά περιστατικά. Πόσοι και πόσοι δεν υπάρχουν με ψεύτικα στοιχεία εκεί έξω, προκειμένου να γλυτώσουν την κοινωνική κατακραυγή και να κάνουν ένα νέο ξεκίνημα; Με τη μόνη διαφορά πως ο ήρωας της ταινίας μας, ίσως να μην στάθηκε τελικά και τόσο τυχερός....
Δείτε την, αξίξει πραγματικά....
http://www.youtube.com/watch?v=oHoj0uagkBg
TRIVIA
- Ο τίτλος της ταινίας Boy A, αναφέρεται στον τρόπο με τον οποίο αναφερόταν στο δικαστήριο ο πρωταγωνιστής. Επειδή όταν δικάστηκε με τον φίλο του ήταν και οι δυο ανήλικοι, ο νόμος προβλέπει οτι απαγορεύεται να δωθούν τα πραγματικά ονόματα των παιδιών και συνεπώς τους είχαν αποδοθεί οι ονομασίες Boy A και Boy B (αν και στην ταινία δεν γίνεται καμία αναφορά για Boy B, αλλά λογικά έτσι θα ήταν το 'όνομα' του άλλου παιδιού).
- Ένα trivia απ'αυτά που μ'αρέσουν πολύ: υπάρχει μια σκηνή κατά την οποία στη παιδική ηλικία ο Jack, μαζί με τον Philip (τον φίλο του) φαίνεται να 'πετούν' ιστό στους τοίχους, προφανώς υποδυόμενοι τον Spiderman. O Andrew Garfield υποδύεται τον νέο Spiderman, αντικαθιστώντας τον Tobey Maguire, μετά από τρεις ταινίες. Η νέα ταινία του Spiderman αναμένεται να βγεί στις αίθουσες το 2012. Τσεκάρετε και την πρώτη φωτογραφία που έχει κυκλοφορήσει, φορώντας τη στολη του Spidy, με κάποιες ομολογουμένως ευδιάκριτες διαφορές. Lοοking good! :P http://www.imdb.com/media/rm163546368/tt0948470
- Ο Garfield πρωταγωνίστησε και στην-για πολλούς- ταινία της χρονίας, Social Network.
H TV ΣΗΜΕΡΑ....
ET1: 00:00, The Ladykillers, με τους Tom Hanks, Marlon Wayans (ναι τον τύπο που έπαιξε στο Requiem for a Dream και μετά στο Scary Movie....). Ο Hanks υποδύεται τον ρόλο ενός καθηγητή που αποφασίζει να ληστέψει ένα καζίνο. Αποφασίζει λοιπόν να μαζέψει μια ομάδα με τα κατάλληλα άτομα (και καλά) προκειμένου να γίνει η δουλειά. Αποφασίζουν να νοικιάσουν το υπόγειο μιας γριούλας, προφασιζόμενοι οτι το χρειάζονται για πρόβες...μουσικής, ενώ στην πραγματικότητα το χρειάζονται για να καταστρώσουν στο σχέδιό τους. Όταν η γριούλα τους πάρει χαμπάρι, αποφασίζουν να τη σκοτώσουν, όμως αυτό αποδεικνύεται ιδιαιτέρως δύσκολο, μιας και η συμμορία δε φαίνεται να αποτελείται και από τα πιο κοφτερά μυαλά. Σε σκηνοθεσία των αδελφών Coen. Πολύ καλή κωμωδία.
Cya!
Cya!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου