Πέμπτη 11 Νοεμβρίου 2010

Pleasantville: Πόσο θα ήθελα και εγώ να το ζήσω αυτό!!

Youuuhhhouuuu παιδιά, πως πάνε τα κεφάκια;.  I hope καλά!.  Today έχουμε ταινιούλα απο τα παλιά, οχι τα πάρα πολυ παλιά, αλλά όπως και να το κάνουμε τα΄χει τα χρονάκια της.  Είναι απο τις ταινιούλες που αρχικά δεν τις είχα συμπεριλάβει στη λίστα μου (γιατί δε ξέρω αν σας το έχω πει, αλλά έχω και λίστα, τι σ**τά επαγγελματίας είμαι;!).  Μου ήρθε ξαφνικά μια αναλαμπή και ήταν σαν να άναψε μια λαμπίτσα πάνω απο το κεφάλι μου και είπα: 'μα πως και δεν την έχω βάλει αυτή μαζί με τις υπόλοιπες;'.  Και έτσι την έβαλα.  Ladies and gentlemen, welcome to Pleasantville!.


Αρχικά θέλω να τονίσω το γεγονός οτι την ταινία αυτή την επέλεξα, οχι για την καλλιτεχνική της υπόσταση ή επειδή έχει κάποιο υπαρξιακό μήνυμα να περάσει (αν και περνάει κατά κάποιο τρόπο μηνύματα που είναι μάλιστα και πολύ σύγχρονα και επίκαιρα), αλλά κυρίως επειδή αποτελεί μια απολαυστική, κωμωδία-κοινωνική φαντασίας.  Και επίσης το σενάριο είναι πολύ έξυπνο, αλλά και η απόδοσή του στην οθόνη εντυπωσιακή.
Στη ταινία παίζουν πολλοί γνωστοί ηθοποιοί, όπως ο Tobey Maguire, η Reese Witherspoon, η Joan Allen και ο Jeff Daniels και δίνουν όλοι τον καλύτερο τους εαυτό (κάτι μου λέει επίσης οτι πρέπει να ήταν μια απο τις πιο διασκεδαστικές εμπειρίες στην κινηματογραφική τους καριέρα).  Ως προς την υπόθεση, όπως πολυ επιτυχημένα διάβασα και απο άλλο poster της ταινίας, είναι ένας συνδυασμός του The Truman Show και του Back to the Future.  Πιο συγκεκριμένα ο David (Tobey Maguire) και η Jennifer (Reese Witherspoon) είναι δυο κλασσικά αδέλφια που πότε πλακώνονται, πότε
τσακώνονται και που και που παίζουν και ξύλο, ακόμα και για τους πιο γελοίους λόγους, όπως για παράδειγμα για το ποια εκπομπή θα παρακολουθήσουν στην τηλεόραση του σπιτιού τους.  Ένα βράδι και ενώ για μια ακόμη φορά μαλώνουν σχετικά με το σε ποιόν θα καταλήξει τελικά το τηλεκοντρόλ, κάτι πάει στραβά και καταλήγουν και οι δυο να βρίσκονται κυριολεκτικά μέσα στη τηλεόραση(!).  Το πράγμα όμως δε σταματάει εκεί, μιας που δε βρίσκονται όπου κι όπου, αλλά στην αγαπημένη ασπρόμαυρη σειρά του David η οποία εξελλίσεται τη δεκαετία του '50(!!).  Τα δυο αδέλφια θα βρεθούν αντιμέτωπα με την πραγματικότητα μιας άλλης εποχής, οπού τα πάντα είναι διαφορετικά: απο τα σπίτια, τα αυτοκίνητα και την μόδα, μέχρι και τις σχέσεις των ανθρώπων, την ηθική του τότε και την γενικότερη κουλτούρα ενός κατά τα άλλα μακρινού παρελθόντος.  Φυσικά οι δυο τους θα πρέπει να βρούν έναν τρόπο να επιστρέψουν πίσω στη πραγματική τους ζωή και την κανονική εποχή, αλλά μέχρι τότε θα πρέπει να βρούν και έναν τρόπο να συνυπάρξουν με τους ανθρώπους του τότε και να προσαρμοστούν γρήγορα, πριν τους καταλάβουν, γιατί τότε καμία εξήγηση δε θα είναι αρκετά πιστική ως προς το πως βρέθηκαν εκεί.
Όπως καταλαβαίνετε πρόκειται για ένα πολυ έξυπνο σενάριο, με μια εξίσου έξυπνη εκτέλεση.  Οι ηθοποιοί είναι πολυ πιστικοί (οι νέοι της σύγχρονης εποχής, αλλά κυρίως οι άνθρωποι που ζούσαν την εποχή του '50, είναι πραγματικά φοβεροί).  Η όλη αίσθηση του παλιακού που αποπνέει η εποχή του σίριαλ είναι απτή και σχεδόν μπορείς να την νοιώσεις και ο ίδιος, όπως ακριβώς συμβαίνει και στο Back to the Future απο το οποίο σίγουρα έχει επιρεαστεί σε μεγάλο βαθμό η ταινία.  Το γεγονός οτι ένα μεγάλο μέρος της ταινίας είναι ασπρόμαυρο δεν ενοχλεί καθόλου, αλλά ακόμα και αν πάτε να αντιδράσετε (παλιόπαιδα!) να ξέρετε οτι είναι έτσι για συγκεκριμένο λόγο και επιτελεί παράλληλα μια συγκεκριμένη αποστολή.  Δε θα ήθελα να σας το αναφέρω, μιας που απο τις πιο μαγικές στιγμές της ταινίας, είναι ακριβώς αυτή η διαφοροποίηση της ασπρόμαυρης απόδοσης με κάτι άλλο.  Δε λέω τίποτα άλλο!.
Είναι μια ταινία με όμορφη σκηνοθεσία και μια πληθώρα συναισθημάτων που σου δημιουργεί όλως περιέργως: γέλιο, σκέψη και εννοίοτε και συγκινησούλα.  Περνάει μηνύματα τα οποία είναι ξεκάθαρα όταν παρουσιάζονται, αλλά και αυτά περνάνε με τις αντίστοιχες κωμικές ή δραματικές πινελιές.  Προσωπικά όποτε την βλέπω περνάω πολυ ευχάριστα και πάντα διασκεδάζω.  Γενικά μου αρέσουν ιδιαίτερα οι ταινίες που έχουν να κάνουν με περασμένες δεκαετίες και όλο εκείνο το σκηνικό με τα juck-box, τα μιλκσέϊκς, της φρουφρουδένιες φούστες, τα drive-ins και τα κολεγιακά jackets, οπότε σίγουρα έπαιξε βασικό ρόλο αυτό.  Ενδεχομένως εάν τα παιδιά μεταφέρονταν σε κάποια άλλη εποχή, να μη μου έκανε τόση αίσθηση, οπότε είμαι σίγουρη οτι εαν συμμερίζεστε την άποψη μου, θα σας αρέσει πολύ.  Οπότε να την δείτε, να την ευχαριστηθείτε και μετά να έρθετε να μου πείτε!!.  Huhu!!

http://www.youtube.com/watch?v=PJ6QzkIwQu0&feature=related

Σήμερα επίσης θα ήθελα να εγκαινιάσω και μια καινούρια στήλη (tssssss μα πόσο μπροστά είμαστε τέλος πάντων;) οπου θα σας αναφέρω καλές ταινιούλες που θα παίζει κάθε μέρα η TV σε στιγμές που βαριέστε μέχρι θανάτου να νοικίασετε ή να κατεβάσετε (οοοοοοοοοχι εσείς μωρέ, οι άλλοι που δε ντρέπονται λίγο και γίνονται πειρατές :P, το λέω σε περίπτωση που μας διαβάσει κάποιος!!).  Σήμερα δεν έχει και πολλά πράγματα, μονο μια βρήκα που εντάξει, τρώγεται ελαφρώς.

Η TV ΣΗΜΕΡΑ....

ΑΝΤ1:  Διπλός Κίνδυνος, με Tommy Lee Jones, Ashley Judd στις 23:00.  Ενδιαφέρουσα περιπέτεια με μια γυναίκα που κατηγορείται για τον φόνο του άντρα της.  Εαν δεν έχετε κάτι καλύτερο να δείτε, επιλέξτε την και θα περάσετε μια χαλαρή βραδιά.

Until tommorow, byezzzzzz!!!




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου