Δευτέρα 15 Νοεμβρίου 2010

Die-Welle (a.k.a The Wave): Η ιστορία μπορεί να επαναληφθεί...

Σπεεερααααα!.  Χαιρετώ και σήμερα σε μια ακόμα blogistikh συνάντησή μας.  Δευτέρα σήμερα και λίγο ξενέρα, αλλά δε βαριέστε, όλα καλά!.  Και αυτό γιατί σήμερις θα προτίνουμε μια ακόμη καλή (κάλλιστη βασικά) ταινιούλα.  Το Κύμα λοιπόν.....που τους πήρε και τους σήκωσε!.


Γερμανική η ταινία, του 2008.  Δεν έχω ιδέα πως την βρήκα και αποφάσισα να τη δω, αλλά χαίρομαι πολυ που τελικά το έκανα γιατί με άφησε με το στόμα ανοιχτό.
O Rainer Wenger εργάζεται ως καθηγητής σε ενα γερμανικό Λύκειο.  Μια μέρα αποφασίζει να θέσει σε εφαρμογή ένα ομολογουμένως προτότυπο πείραμα (μαζί με τους υπόλοιπους καθηγητές) προκειμένου να εξηγήσει μέσα απο αυτό στους μαθητές του, πως λειτουργούν διάφορα πολιτικοκοινωνικά καθεστώτα, όπως δημοκρατία, η αναρχία, η απολυταρχία κ.λ.π.  Ο Rainer λοιπόν είναι υπεύθυνος για το κομμάτι της απολυταρχίας, προκειμένου να καταφέρει να 'περάσει' στους μαθητές του τα χαρακτηριστικά αυτού του καθεστώτος.  Σιγά σιγά και στη προσπάθεια του να τους κάνει να καταλάβουν απόλυτα το πόσο σοβαρό θέμα είναι, αλλά και το πόσο έυκολα μπορεί το πράγμα να ξεφύγει και η ιστορία να επαναληφθεί, χάνεται τελικά και ο ίδιος και η κατάσταση ξεφεύγει απο κάθε έλεγχο.  Μια καινούργια διακτατορία βρίσκεται στα σκαριά και πίσω απο το τιμόνι βρίσκεται το απόλυτο όπλο: μια ομάδα νέων παιδιών.
Η ταινία αποτελεί ουσιαστικά την υλοποίηση της σκέψης που θα μπορούσε ο καθένας απο εμάς να κάνει.  Άραγε θα μπορούσε σήμερα να υπάρξει εάνς δικάτορας;.  Θα ήταν δυνατόν να ζήσει ξανά η ανθρωπότητα την εποχή του Χιτλερ και του Γ' Ράϊχ;.  Η απάντηση που δίνεται μέσα απο την ταινία, είναι απλή και ξεκάθαρη: ναι θα μπορούσε.
Ίσως το πιο ανησυχητικό είναι το γεγονός οτι τα ολα μπορούν να ξεκινήσουν απο τους νέους ανθρώπους.  Βέβαια, απο που αλλού θα μπορούσαν να ξεκινήσουν;.  Κατά κύριω λόγο τα νεαρά άτομα είναι αυτά τα οποία δοκιμάζονται και διακρίνονται απο μια πιο ευάλωτη πλευρα, και ιδιαίτερα κατά την εφηβική τους ηλικία.  Τα μυαλά τους και η καρδιά τους είναι ακόμα 'απείραχτα', οπότε ο κάθε μεγάλος, είτε είναι γονέας, είτε καθηγητής κ.λ.π θα του φυτέψει και απο έναν σπόρο, το οποίο ίσως βρει πρόσφορο έδαφος, ίσως και όχι.  Ειλικρινά δε ξέρω τι είναι καλύτερο.  Να επιρεάζονται ή οχι;.  Και πώς θα είναι σε θέση να γνωρίζουν τι είναι σωστό και τι λάθος, όταν δεν έχουν ζήσει ποτέ τη φρίκη που μπορεί να προκαλέσει ενα απολυταρχικό καθεστώς;.  Ίσως με τη σωστή καθοδήγηση να μπορέσουν να συνειδητοποιήσουν αυτά τα πολυ λεπτά ζητήματα.  Τί γίνεται όμως όταν η καθοδήγηση που δέχονται είναι λάθος και ακόμα χειρότερα όταν αυτός που αποτελεί τον οδηγό τους δε το καταλαβαίνει;.  Γίνεται αυτό που θα παρακολουθήσετε στην ταινία.....
Γενικά πάντα θεωρούσα οτι επειδή ακριβώς τα νεαρά μυαλά, είναι πολυ εύπλαστα μπορούν αντίστοιχα να κάνουν θαύματα ή να γκρεμίσουν τα πάντα.  Στη προκειμένη περίπτωση στην τάξη του καθηγητή, συναντάμε δίαφορα είδη εφήβων και αυτό είναι που για εμένα κάνει τη διαφορά.  Υπάρχουν παιδιά εύπιστα, παιδιά που δεν έχουν φίλους και θεωρούν οτι ανήκουν πλέον σε μια ομάδα, παιδιά που μπορούν να εκφράσουν τα άγρια ένστικτά τους στο όνομα μιας κλίκας, αλλά και παιδιά που καταλαβαίνουν απο την αρχή την παγίδα, και γυρνάνε τη πλάτη σε όλο αυτό που βλέπουν να έρχεται.  Και πάλι όμως, δεν είναι τυχαίο το γεγονός οτι τα παιδιά που συνειδητοποιούν το πόσο επικίνδυνα πορεύεται αυτη η σχολική τάξη,, αποτελούν τη μειοψηφία σε σχέση με τους υπόλοιπους.  Όσο για τον καθηγήτη, σίγουρα δεν είχε στο μυαλό του κάτι τέτοιο.  Είναι όμως τόσο ρεαλιστικό και έρχεται τόσο φυσικά το 'κακό', ώστε η ταινία τελειώνει και εμείς ακόμα προσπαθούμε να καταλάβουμε πότε έφτασαν τα πράγματα μέχρι εκεί.
Γενικά είναι μια ταινία πολυ δυνατή, σοκαριστική και δείχνει δυστυχώς μια πολυ πικρή αλήθεια.  Το πόσο έυκολα μπορούν να ξεφύγουν τα πράγματα, ακόμα και αν υπάρχει μια αρχικά καλή πρόθεση.  Επίσης αυτό που θα μπορούσα να πω οτι διδάχτηκα απο την ταινία είναι οτι αυτά τα θέματα είναι επικίνδυνα και οτι εαν δεν είσαι πολυ προσεχτικός, τα πάντα μπορεί να έρθουν τούμπα και να καταλήξεις χαμένος.  Και κάτι εξίσου σημαντικό: η Ιστορία μπορεί όντως να επαναληφθεί.  Οχι για καλό πάντα....
Εξαιρετική ταινία, να την δείτε οπωσδήποτε, γιατί σίγουρα θα έχετε να λέτε και εσείς για αυτήν μετά και να την προτείνετε στους επόμενους ;).

http://www.youtube.com/watch?v=eMVMIHoyFXg
Sorry αλλα δε βρήκα με υπότιτλους!

H TV ΣΗΜΕΡΑ....

ΕΤ1: 21:00, Το Κορίτσι που Γυρίζει τις Σελίδες.  Πολυ καλή δραματική ταινία, γαλλικής παραγωγής, με εξαιρετικές ερμηνείες και καθαρό, δρματικό story.  Τα όνειρα μιας νεαρής κοπέλας ως πιανίστρια γίνονται θρύψαλα όταν χάνει την αυτοσυγκέντρωσή της μπροστά σε μια μεγάλη, καταξιωμένη πιανίστρια.  Αρκετα χρόνια μετά οι δρόμοι τους θα ξανασυναντηθούν και η νεαρή κοπέλα, ως γυναίκα πια, θα είναι εκείνη που θα γυρίζει τις παρτιτούρες της μεγάλης πιανίστριας, κατά τη διάρκεια ενός κονσέρτου της.

Χαιρετώ!!.

1 σχόλιο:

  1. eimai megalh 8aumastria auths ths tainias, to ksereis allwste afou mazi thn eixame dei kai to kalokairi..ofeilw na pw pws thn vriskw poly eksypnh kai me mia idiaiterh proseggish sthn politikh kai sthn olh idea oti "h istoria panta epanalamvanetai" apla me diaforetika mesa kai analoga se poia epoxh zoume..
    love it!

    ΑπάντησηΔιαγραφή