Cinestalmeni: The Avengers: Hulk. Smash.

Θα έλεγα καλή εβδομάδα, πραγματικά θα το έκανα. Ήμουν προετοιμασμένη δηλαδή να γυρίσω σήμερα Δευτέρα στο σπιτάκι μου, να γράψω για το πολύ καλό Avengers που είδα τη Παρασκευή το βράδυ και όλα καλά. Βεβαίως επειδή υπολόγιζα χωρίς τον ξενοδόχο και χωρίς τη Χρυσή Αυγή, η διάθεσή μου σήμερα δεν είναι και τόσο καλή. Δε νομίζω να έχω όρεξη να σχολιάσω τα εκλογικά αποτελέσματα, ούτε το-οπωσδήποτε-χέσιμο του Τσίπρα, οχι από χαρά, αλλά από φόβο πια, τις στιγμές που καταμετρούνταν οι ψήφοι. Το μόνο που θα ήθελα να πω είναι, πως είμαστε άξιοι της μοίρας μας. Είτε ψηφίζουμε με βάση την οικογενιοκρατική τακτική που περνάει από γενιά σε γενιά, είτε ψηφίζουμε από αντίδραση απέναντι σε όσους-στο μεγαλύτερο ποσοστό-μας έφεραν εδώ που είμαστε σήμερα, καλά να πάθουμε. Παίρνουμε οτι μας αξίζει. Ελληνικό φιλότιμο; Ελληνική ιστορία; Ελληνική ομορφιά; Φυσικά...'θαυμάστε μας'. Ντρέπομαι.

O Nick Fury (Samuel L. Jackson) αρχηγός της υπηρεσίας S.H.I.E.L.D, υπεύθυνη για την διατήρηση της παγκόσμιας ειρήνης, αναγκάζεται να συγκεντρώσει όλους τους super-heroes που έχει στη διάθεσή της η Γη (και οχι μόνο), προκειμένου να καταφέρουν όλοι μαζί να δώσουν ένα τέλος στα σατανικά σχέδια του εξωγήινου Loki (Tom Hiddleston) που απειλεί να υποτάξει ολόκληρη την ανθρωπότητα, χάρη σε μια πανίσχυρη πηγή ενέργειας, το "Tesseraction". Ή κάπως έτσι τέλος πάντων. Όπως είναι αναμενόμενο οι super ντούπερ ήρωες αποφασίζουν να κάνουν τη χάρη και σε εμάς τους απλούς θνητούς και να μας σώσουν για εκατομμυριοστή φορά. Βέβαια πριν το κάνουν αυτό, θα πρέπει να επιλύσουν τα μεταξύ τους θεματάκια, που εκτείνονται από την ανταγωνιστικότητα του αλαζόνα Iron Man (Robert Downey Jr.) και του πατριώτη Captain America (Chris Evans), μέχρι την αντιμετώπιση των προσωπικών προβλημάτων των δυο αδελφών Loki και Thor (Chris Hemsworth) και την αυτοσυγκράτηση του Hulk (Mark Ruffalo) προκειμένου να μη τα κάνει όλα ρημαδιό. Και όλα αυτά κάτω από το άγρυπνο μισο-βλέμμα του εργοδότη τους, Nick Fury. Here comes trouble.

Απ'οτι φαίνεται το όνομα του Joss Whedon πρόκειται να το συναντάμε από εδώ και πέρα πολύ συχνά, μιας που μετά από το πολύ έξυπνο και cult πια σενάριο του πρόσφατου "The Cabin in the Woods" για το οποίο είναι υπεύθυνος, βούτηξε αμέσως στα βαθιά, σκηνοθετώντας την κατά πολλούς, καλύτερη ταινία με super ήρωες που έγινε ποτέ.

Για την ιστορία να πούμε οτι μπορεί ο Whedon να μη διαθέτει μεγάλη γκάμα κινηματογραφικών ταινιών, παρόλα αυτά αποτελεί τον σκηνοθέτη μιας από τις πιο επιτυχημένης σειρές φαντασίας και πιο συγκεκριμένα αυτή της "Buffy: The Vampire Slayer". Επίσης για να σας πείσουμε ακόμη περισσότερο για το ταλέντου αυτού του ανθρώπου, τόσο σε επίπεδο σκηνοθεσίας, όσο και σεναρίου, να σας θυμίσουμε οτι αποτέλεσε τον δημιουργό του σεναρίου του πρώτου "Toy Story" (1995), για το οποίο κέρδισε και την μοναδική μέχρι σήμερα υποψηφιότητά του για Oscar.

Μπορεί μέχρι και πριν από τους Avengers, το όνομά του να μη το ακούγαμε καθόλου (ιδιαίτερα σε ότι αφορά τη σκηνοθεσία), όμως φαίνεται πως μετά από την τεράστια, παγκόσμια επιτυχία της νέας του ταινίας, ο Whedon θα βάλει πλώρη για πολλά και καλά πράγματα.

Σήμερα μάλιστα έγινε γνωστό πως το άνοιγμα των Avengers στην Αμερική (ναι, ναι, πρώτα ήρθε σε εμάς και μετά στο Αμέρικα), αποτέλεσε το καλύτερο όλων των εποχών, με τις εισπράξεις του Σαββατοκύριακου να αγγίζουν τα $200,3 εκατομμύρια! Η προηγούμενη ταινία που κρατούσε τα σκήπτρα της πρωτιάς, ήταν η τελευταία ταινία του Harry Potter, "Harry Potter and the Deathly Hallows, part 2". Καθόλου άσχημα δηλαδή για έναν κατεξοχήν τηλεοπτικό σκηνοθέτη, ο οποίος μόλις με τη δεύτερη κινηματογραφική του δουλειά, κατάφερε να σπάσει το ένα ρεκόρ μετά το άλλο.

Η αλήθεια είναι πως το "The Avengers" αποτελεί μια θεαματική, καλοσκηνοθετημένη περιπέτεια, με μπόλικο καλό χιούμορ, δολοφονικές ατάκες και πολύ καλή χημεία ανάμεσα στους ηθοποιούς. Αν και προσωπικά πιστεύω οτι παραέχει γίνει χαμός με τη ταινία, εντούτοις δε μπορώ παρά να παραδεχτώ οτι είναι μια 'μεταφορά' όπως ακριβώς πρέπει, για το story και τον μύθο που κουβαλάει.

Βασισμένη στα comics και το όραμα των Stan Lee και Jack Kirby, η δημιουργία του Joss Whedon αποτελεί την καλύτερη μέχρι τώρα παρουσία των ηρώων της Marvel, ακόμα και όταν μιλάμε για την 'προσωπική' ταινία του καθενός.

Κακά τα ψέματα ο Hulk έχει υποστεί ίσως τον μεγαλύτερο, κινηματογραφικό 'βιασμό', μιας που μπορεί οι ταινίες του να είχαν κάθε καλή πρόθεση, αλλά το αποτέλεσμα μάλλον έλεγε άλλα. Ο Eric Bana δεν ήταν κακός, αλλά για κάποιον λόγο ο Hulk δε του πήγαινε. Το ίδιο συνέβη και με τον Edward Norton ο οποίος έμοιαζε τελείως εκτός τόπου και χρόνου, υποδυόμενος έναν χαρακτήρα που δεν είχε απολύτως καμία σχέση, με τους μέχρι τότε ρόλους του. Η δικαίωση παρόλα αυτά του πράσινου τσαντίλα, ήρθε μέσα από τους Εκδικητές, οπού παρουσιάστηκε πιο ώριμος, κατασταλαγμένος και απρόσμενα συγκρατημένος, από κάθε άλλη φορά, βρίσκοντας τον ιδανικό Bruce Banner στο πρόσωπο του Ruffalo.

Από την άλλη πλευρά ήταν σίγουρα ενδιαφέρον το οτι είδαμε επιτέλους στη μεγάλη οθόνη ήρωες που δεν είχαμε απολαύσει ξανά, όπως τον Thor και τον Captain America, αλλά επίσης οι ταινίες τους έμοιαζαν λίγο συγκεχυμένες και βεβιασμένες. Η μοναδική εξαίρεση στον κανόνα φαίνεται πως ήταν η πρώτη ταινία του Iron Man, καθώς ο Robert Downey ήταν η επιτομή του γόη εκατομμυριούχου που απλά κάνει ότι του καπνίσει. Η δεύτερη ταινία του ωστόσο, δεν ήταν σε καμία περίπτωση το ίδιο καλή με τη πρώτη και κάπου το πράγμα πήγαινε να καεί. Μέχρι δηλαδή να έρθουν οι Avengers και να δώσουν μια καλή εξιλεωτική σφαλιάρα σε όλους, καθιστώντας τους στη στιγμή εντυπωσιακούς σωτήρες της ανθρωπότητας.

Το σενάριο των Whedon-Zak Penn (ο οποίος ειδικεύεται σε σουπερηρωικές καταστάσεις) δίνει το απαραίτητο boost σε μια φαντασμαγορία εκρήξεων, πυροβολισμών, εντυπωσιακότατων εφέ (πως δε θα μπορούσε άλλωστε, από τη στιγμή που το budget της ανέρχεται στα...$200 εκατομμύρια;) και ακατάπαυστης δράσης, σε πράγματα δηλαδή που θα μπορούσαν πολύ εύκολα να καταδικάσουν μια τέτοια ταινία, στα Τάρταρα του παγκόσμιου box-office και της συνείδησης των απανταχού nerds (είμαστε πολλοί!).

Η σκηνοθεσία του Whedon ήταν εξίσου καλή, αφού αποφεύγει μαεστρικά το σκόπελο του Michael Bay. Και τι εννοώ με αυτό; Μα πολύ απλά οτι απολαμβάνεις τη περιπέτεια στο φουλ, χωρίς να είσαι υποχρεωμένος να καταφεύγεις σε εικασίες, σχετικά με το τι βλέπεις. Ξεκάθαρη εικόνα, μακρινά πλάνα όταν το απαιτεί η περίσταση και αφιέρωση χρόνου στον κάθε χαρακτήρα, προκειμένου να αναπτυχθεί επαρκώς και χωρίς ελλείψεις. Άντε τώρα κάτσε να μαντέψεις τι βλέπεις σε κάθε πλάνο των "Transformers" του Bay, και εγώ θα σε κεράσω θεσσαλονικιώτικο κουλούρι.
Τις κάνα δυο ενστάσεις μου θα τις πω όμως. ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ SPOILERS!!! Πρώτον οι κακοί Chitauri ακόλουθοι του Loki δεν ήταν και τόσο κακοί, καθώς μάλλον εξαφανίζονταν εύκολα κάτω από το βάρος της ασπίδας του Captain America και του αστραπόσφυρου του Thor, ενώ βρήκα και τελείως παράλογη και βεβιασμένη την απόφαση του υψηλά ιστάμενου συμβουλίου να εξαπολύσει τόσο σύντομα τον πυρηνικό της όλεθρο, προκειμένου να προστατέψει τη πόλη από τις ορδές των μουμιο-ζομπο-εξωγήινων. Ο μόνος λόγος για τον οποίο μπορώ να σκεφτώ οτι οι κακοί δεν ήταν και τόσο σκληροπυρηνικοί, είναι το γεγονός οτι θα ακολουθήσει-όπως όλα δείχνουν-και sequel. Συνεπώς εάν από τώρα βλέπαμε κάποιον απόλυτα επικίνδυνο εχθρό και μάλιστα δύσκολα αντιμετωπίσιμο, τότε στην επόμενη ταινία η ομάδα μας τι θα αντιμετώπιζε; Και δεύτερον ο Loki όσο απειλητικός και χαιρέκακος και αν εμφανιζόταν στο "Thor", εδώ ήταν περισσότερο σαν κακομαθημένο, χαζό πιτσιρίκι που δεν είχε καμία δυναμική και καμία ουσία. Όσο ωραία και ειλικρινά και αν προσπάθησε ο Hiddleston να αποδώσει τον ρόλο του, νομίζω οτι κάπου ήταν καταδικασμένος εξαιτίας της...ηλιθιότητάς του. Too bad.

Στα θετικά μπαίνουν σαφέστατα όλοι οι ήρωες οι οποίοι δίνουν τον καλύτερό τους εαυτό. Η προσθήκη επίσης του Jeremy Renner στον ρόλο του Hawkeye ήταν σίγουρα από τα καλύτερα πράγματα της ταινίας, όπως βέβαια και αυτή του Ruffalo ο οποίος έδωσε στον Hulk αυτό ακριβώς που του έλειπε: ψυχή.
Η χημεία του Downey με τον απρόσμενα καλό, Evans ήταν εμφανέστατη όσον αφορά τη διαρκή τους κόντρα, η Johansson έδωσε την απαραίτητη sexy πλευρά, ενώ και ο Samuel φόρεσε έναν ρόλο κομμένο και ραμένο στα μέτρα του.
Τι άλλο να πει κανείς για μια καθαρόαιμη περιπέτεια, από αυτές που απολαμβάνουμε να βλέπουμε το καλοκαιράκι; Επόμενος σταθμός "Prometheus" και "The Dark Knight Rises".
Joss Whedon πέτυχες διάνα. Ωραία σκηνοθεσία, εξαιρετικά εφέ, ωραίες ατάκες, καθόλου κλαψιμέϊκο δράμα (tragic), καλογραμμένο σενάριο και right to the point χαρακτήρες. Well done Joss, well done.

Tι έμαθα από τη ταινία: Οτι ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ είδα μια φαρέτρα να αδειάζει από βέλη. Κάπως καθυστερημένα μεν, να αδειάζει δε, οτι τα κοντινά στο από πίσω της Scarlet δεν ήταν πολλά (sorry guyz) και οτι ο Hulk αποτελεί από μόνος του ομάδα. Σίγουρα.