Το 1939, λίγο πριν τη λήξη του ισπανικού εμφυλίου, ο μικρός Carlos αναγκάζεται να ζήσει σε ένα ορφανοτροφείο, μην έχοντας κανέναν στον κόσμο, μετά και από τον θάνατο του πατέρα του στον πόλεμο. Εκεί θα γνωρίσει την αυστηρή Carmen, την διευθύντρια του ορφανοτροφείου, τον καλόκαρδο γιατρό Dr. Casares, αλλά και τον σκληρό επιστάτη, τον Jacinto. Από το πρώτο κιόλας βράδυ, θα γνωρίσει και τα υπόλοιπα αγόρια που μένουν εκεί, ανάμεσά τους και τον Jaime, τον μάγκα της παρέας που θα προκαλεί διαρκώς τον νεοφερμένο Carlos. Σύντομα ο Carlos θα γνωρίσει και έναν ακόμα ένοικο του ορφανοτροφείου, έναν ένοικο πολύ διαφορετικό από τους άλλους. Βλέπετε ο Santi είναι...φάντασμα.
Mετά το ιδιαίτερο "Cronos" (1993) και το τερατίστικο "Mimic" (1997) που πρέπει να άρεσε μόνο σ'εμένα, ο Guillermo del Toro σκηνοθέτησε το 2001 το "The Devil's Backbone" και αμέσως οι απανταχού κριτικοί-και οχι μόνο- έκαναν λόγο για την πρώτη, πραγματικά αξιόλογη ταινία του. Περίεργος τύπος ο del Toro και αρκετά πολυδιάστατος. Εκεί που έχει σκηνοθετήσει το "Blade II" (2002) και το ομολογουμένως καλό, πρώτο "Hellboy" (2004) (μιας που για το δεύτερο δεν ακούστηκαν και τα πιο κολακευτικά σχόλια), έρχεται και σε καθηλώνει με το "Pan's Labyrinth" (2006), αλλά και με το σενάριο της ταινίας "El Orfanato" (2007). Στη σημερινή ταινία μιλάμε για full συμμετοχή del Toro, καθώς και σκηνοθέτησε και έγραψε το σενάριο. Ενδεχομένως να αποτελεί την πιο ολοκληρωμένη του δουλειά, από άποψη προσωπικής διεργασίας και δημιουργίας.
Στην προκειμένη περίπτωση μιλάμε για μια ταινία με πινελιές από διάφορα είδη. Τρόμου, αγωνίας, δράματος, μυστηρίου. Είναι όλα αυτά μαζί και όμως έτσι όπως είναι, σκηνοθετημένη μοιάζουν να είναι αρμονικά δεμένα μεταξύ τους και να αποτελούν το ένα, φυσική συνέχεια του άλλου. Αρχικά στην πρώτη ώρα της ταινίας είναι πιο έντονο το στοιχείο του τρόμου και του θρίλερ. Ο Carlos έρχεται αντιμέτωπος με τον νεκρό Santi και προσπαθεί να αντιληφθεί τι συμβαίνει μέσα στην παιδική του αθωότητα. Φοβάται, διστάζει, ενώ παράλληλα πρέπει να αντιμετωπίσει και τον 'αρχηγό' των παιδιών ο οποίος διαρκώς τον ενοχλεί, και τον χτυπάει. Ουσιαστικά είναι σαν να βλέπουμε διαφορετικές ιστορίες να εκτυλίσονται η μια μέσα στην άλλη. Ο Carlos που προσπαθεί να εγκλιματιστεί σε ένα νέο περιβάλλον, έχοντας παράλληλα δει με τα ίδια του τα μάτια ένα φάντασμα στον χώρο του ορφανοτροφείου, ένα φάντασμα παιδιού όπως εκείνος. Η διευθύντρια που προσπαθεί να κρατήσει με νύχια και με δόντια το ορφανοτροφείο μακριά από τον κίνδυνο του πολέμου, και τον Jacinto ο οποίος έχει άλλες, σκοτεινές βλέψεις και προσωπικά συμφέροντα. Κάπου ανάμεσα στην πραγματική, καθημερινή απειλή του πολέμου, τα παιδιά πρέπει να αντιμετωπίσουν και την ολοένα και πιο συχνή παρουσία του νεκρού Santi, και πιο συγκεκριμένα ο ίδιος ο Carlos τον οποίο φαίνεται να θέλει ο Santi για κάποιον δικό του λόγο...
Η ατμόσφαιρα που έχει δημιουργήσει ο del Toro είναι άλλο πράγμα. Νομίζω οτι μετά από πολύ καιρό είδα και πάλι μια αυθεντικά τρομακτική μορφή, αυτή του μικρού Santi. Εάν δε τρομάξετε, σας παραδέχομαι! Ο τρόπος με τον οποίο παρουσιάζεται, η εμφάνισή του, η φωνή του, τα μάτια του και γενικά τα πάντα πάνω του είναι απόλυτα φρικιαστικά και σε στοιχειώνουν στην στιγμή. Ο del Toro έχει κάνει μια εξαιρετική παρουσίαση και θεωρώ υπέροχο το εύρημα που συνδέεται με τον θάνατο του Santi και το οποίο τον ακολουθεί κάθε φορά που κάνει την εμφάνισή του (you will now αμέσως μόλις το δείτε). Να είστε προετοιμασμένη για μερικές καλές τρομάρες, τις οποίες θα καταλάβετε για τα καλά. Ακόμα και σε κλασσικές σκηνές, τις οποίες έχουμε δει αμέτρητες φορές, σε πιάνει παντελώς απροετοίμαστο, καθώς όσο αποτελεσματικές είναι οι εικόνες που βλέπεις, άλλο τόσο είναι και οι διάοφροι ήχοι, φωνές, μουσική που είναι τέρμα τα γκάζια. Βέβαια καθώς προχωράει η ταινία, το story τείνει να γίνει πιο δραματικό, και αν αναρωτιέστε πως γίνεται αυτό, απλά θυμηθείτε τον τρόπο με τον οποίο έγινε κάτι και στον Λαβύρινθο του Πάνα. Έχει έναν τρόπο ιδιαίτερο να ανακατεύει στοιχεία τρόμου και δράματος ο del Toro, που αποδίδουν πάντα. Και νομίζω οτι πετυχαίνει να προκαλέσει σε μεγαλύτερο βαθμό τους θεατές, προκαλώντας τους διαρκώς διαφορετικά συναισθήματα. Από ατόφιο τρόμο, σε πικρή θλίψη και από έντονη αγωνία, στο λυτρωτικό τέλος. Η παρούσα ταινία, δε θα μπορούσε να αποτελέσει εξαίρεση. Έχει όλα εκείνα τα στοιχεία που έχουμε γνωρίσει και σε μεταγενέστερες ταινίες του. Την ιδέα του ορφανοτροφείου, παιδιά σε βασικούς/πρωταγωνιστικούς ρόλους, την πλευρά του καλού (που εκπροσωπείται συνήθως από τις γυναίκες) και αντίστοιχα του κακού που εκφράζεται από τους άνδρες. Το μεταφυσικό στοιχείο πάντα παρών είτε με τη μορφή του πνεύματος ή κάποιου φανταστικού πλάσματος, λειτουργεί τις περισσότερες φορές ως αφορμή για την κορύφωση της δραματικής διάστασης της ταινίας. Χωρίς να καταντάει υποερβολικά τρομακτικό, ή αφελέστατα ανεπαρκές, το στοιχείο του τρόμου λειτουργεί πάντα ως βασικό κομμάτι αρκετών ταινιών του del Toro. Χωρίς υπερβολές και χωρίς να καταντάει επαναλαμβανόμενος και προβλέψιμος, επιχειρεί και στο "The Devil's Backbone" να τοποθετήσει την υπόθεση στο κέντρο μιας ευρύτερης ιστορίας, αυτή του εμφυλίου. Δεν εμένει όμως τόσο εκεί, όσο στο να απομονώσει (κυριολεκτικά) το ίδιο το ορφανοτροφείο και τα όσα διαδραματίζονται εκεί. H απλή και λιτή γενικά σκηνοθεσία, βοηθάει ακόμη περισσότερο τον σκοπό του σκηνοθέτη, καθιστώντας την όλη κατάσταστη ρεαλιστικότατη και κάνοντας τον θεατή να ξεχάσει εν μέρει οτι βλέπει ένα μυθοπλαστικό προϊόν.
Εάν έχετε δει τον Λαβύρινθο και "Το Ορφανοτροφείο",τότε πρέπει να δείτε και αυτήν και θα καταλάβετε πως ξεκίνησαν τελικά όλα. Γεμάτο με όμορφα πλάνα και την αίσθηση μιας άλλη εποχής, με τους αθώους(;) μικρούς πρωταγωνιστές του, ένα απειλιτικό και φρικιαστικό φάντασμα και μια δραματική υπόθεση να τρέχει από πίσω και να ανθίζει στο τέλος, το " The Devil's Backbone" είναι μια ταινία για γερά νεύρα. Δε θα συνιστούσα να τη δείτε στην απόλυτη ησυχία, αργά βράδυ. Εγω συγκρατήθηκα να μη τη πατήσω την τσιρίδα χθες...
Μμμ traileraki δε θα βάλω, γιατί αποκαλύπτει πολλές και καλές σκηνές της ταινίας, οπότε για μια ακόμη φορά θα πρέπει απλά να με εμπιστευτείτε : )
TRIVIA
- O del Toro έγραψε το σενάριο της ταινίας, ενώ βρισκόταν ακόμη στο κολλέγιο.
- Ο σχεδιασμός του φαντάσματος είναι εμπνευσμένος από τα ασιατικά horror films, και τα χαρακτηριστικά υπόλευκα πλάσματα, όπως στο "Ringu".
- Ο τίτλος της ταινίας αναφέρεται σε μια ασθένεια γνωστή ως spina bifida.
- Παραγωγός της ταινίας είναι ο Pedro Almodovar.
(Πηγή IMDB)
H TV ΣΗΜΕΡΑ....
STAR: 21:00, Blood Diamond, με τους Leonardo di Caprion, Jennifer Connelly, Djimon Hounsou. Ο εμφύλιος μαστίζει τη Σιερα Λεονε, και το παρεμπόριο των "ματωμένων διαμαντιών" βρίσκεται στα ύψη. Εκεί οι μοίρες ενός αιχμαλώτου που αναζητεί την οικογένεια του, μιας δυναμικής δημοσιογράφου και ενός διαβοήτου λαθρέμπορα, θα ενωθούν με έναν απρόσμενο τρόπο...
ΑΝΤ1: 00:05, Pulp Fiction, με τους John Travolta, Uma Therman, Bruce Willis, Samuel Jackson, Eriz Stoltz. Τα λόγια είναι περιττά. Quentin ftw!
Μέρα ψηφοφορίας από αύριο guyzzz!! Έχουμε favorite movies based on books/novels, so be here once more!!
Cya!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου