Καλησπέρα παιδάκια. Τι κάνουμε;. Δευτέρα σήμερα και βαριέμαι και μόνο που το σκέφτομαι....Πλησιάζουν και τα Χριστούγεννα και μια πιάνει μια κατάθλιψη, άλλο πράγμα φέτος!. Τέλος πάντων, κάπως θα την παλέψουμε, δε μπορεί!. Για σήμερα σας έχω μια υπέροχη ταινία. Την είχα δει τυχαία, δεν την είχα ακούσει καν, αλλά το story της και το animation της, που κίνησαν το ενδιαφέρον. Την είδα λοιπόν και πλέον την θεωρώ ένα από τα καλύτερα animation εκεί έξω. Νομίζω το ίδιο θα κάνετε κι εσείς....
Η Mary είναι ένα μικρό κορίτσι που ζει μαζί με τους ιδιόρρυθμους γονείς της, σε μια μικρή πόλη της Αυστραλίας. Και η ίδια βέβαια δεν είναι αυτό που λέμε συνηθισμένο παιδί της ηλικίας της, καθώς αρέσκεται να έχει για κατοικίδιο έναν...κόκορα, να μετατρέπει τα σακουλάκια από τα πατατάκια σε μενταγιον (!) και να τα φοράει, ενώ αγαπημένο της φαγητό είναι το συμπηκνωμένο, ζαχαρούχο γάλα. Γενικά η μικρή Mairy προσπαθεί να κατανοήσει τον κόσμο γύρω της (και μιλάμε για έναν πραγματικά περίεργο κόσμο) βασισμένη στα δικά της μάτια, μιας που δεν έχει κανέναν φίλο και οι γονείς της μάλλον είναι στον κόσμο τους. Μια μέρα η Mairy αποφασίζει να αποκτήσει έναν φίλο με ένα προτότυπο τρόπο. Έτσι ανοίγει έναν τηλεφωνικό κατάλογο και διαλέγει ένα τυχαίο όνομα και συκγεκριμένα κάποιου Max Jerry Horovitz, ο οποίος ζει στην Αμερική. Του στέλνει λοιπόν το πρώτο της γράμμα και έτσι μια ξεχωριστή και μοναδική φιλία ξεκινάει....
Η ταινία έχει να κάνει με πολλά πράγματα, όπως την οικογένεια, τις ανθρώπινες σχέσεις, την φιλία και γενικά τις δυσκολίες της ζωής, ειδικά μέσα από το πρίσμα της σχέσης που αναπτύσεται ανάμεσα σε αυτές τις δυο μοναχικές υπάρξεις. Μέσα από τα γράμματά τους γνωρίζουμε τους χαρακτήρες και τις προσωπικότητές τους, καθώς και το παρελθόν του καθενόας. Όπως και η Mairy, έτσι και ο Max έχει τα δικά του προβλήματα και τους προσωπικούς του δαίμονες να πολεμήσει. Είναι ένας μοναχικός άνθρωπος που πάσχει από συχνές κρίσεις πανικού. Μοναδική παρέα του είναι ένα χρυσόψαρο, το οποίο ανα διαστήματα το αλλάζει καθώς....ψοφάει, οπότε και αγοράζει ένα καινούριο δίνοντά του πάντα το ίδιο όνομα, Henry. Οι μόνοι λόγοι για τους οποίους βγαίνει από το διαμέρισμά του είναι για να τσεκάρει την αλληλογραφία του και για να πάει στα εβδομαδιαία ραντεβού των Ανώνυμων Παχύσαρκων (!).
Το animation της ταινίας είναι εξαιρετικό, γεγονός που ενισχύεται πολύ από τις ασπρόμαυρες αποχρώσεις που έχουν επιλεγεί, με ορισμένες εξαιρεσεις από το κόκκινο κυρίως χρώμα, το οποίο χρησιμοποιείται σε συγκεκριμένες, σημαντικές στιγμές της ταινίας. Ουσιαστικά το Mary and Max αποτελεί έναν ύμνο στην μοναξιά και την φιλία. Πως δυο άγνωστοι, οι οποίοι δεν έχουν κανέναν κοινό στοιχείο μεταξύ τους-ίσως μόνο τη μοναξιά τους- καταφέρνουν να ανοιχτούν ο ένας στον άλλο, και ας βρίσκονται μίλια μακριά και όλα αυτά μόνο μέσα από τα γράμματα που στέλνουν.
Η ιστορία που εκτυλύσεται σου προκαλεί μια γλυκόπικρη αίσθηση. Από τη μια σου προκαλεί ένα αφελές χαμόγελο και από την άλλη μια ελαφριά μελαγχολία. Το γεγονός οτι τίποτα δε πάει καλά και οτι βασικά όλα πάνε πολύ πολύ στραβά, στις ζωές αυτών των τόσο ξεχωριστών μεταξύ τους ανθρώπων, σου δημιουργεί μια αμηχανία. Και ουσιαστικά σε κάνει να εκτιμάς και όλα τα μικρά πράγματα, που μπορούν να κάνουν τελικά έναν άνθρωπο ευτυχισμένο. Ένα γράμμα, μια σοκολάτα ή μια φωτογραφία, αποτελούν καθημερινά αντικείμενα, που όμως στη ταινία παίρνουν τεράστιες διαστάσεις, επειδή ακριβώς έρχονται να ταράξουν την μοναχική ζωή της Mairy και του Max. H σχέση τους γίνεται μέρα με τη μέρα πιο δυνατή και καταφέρνουν να αλλάξουν μέσα από αυτή, οχι μονο οι ίδιοι, αλλά και ολόκληρη η ζωή τους και ειδικά εκείνη της Mairy.
Eίναι ένα animation γεμάτο από συναισθήματα. Αγάπη, θλίψη, μοναξιά, προδοσία, θάνατος, όλα παίζουν στη ταινία, επειδή όλα παίζουν έτσι κι αλλιώς στη ζωή. Το ταξίδι και ο τελικός προορισμός των δυο αυτών ψυχών, επιτυγχάνεται, με διαφορετικό όμως τρόπο για τον καθένα. Η σχέση τους δοκιμάζεταικαι περνάει από σαράντα κύμματα. Μπορεί να φαντάζει ουτοποινή, λόγω της απόστασης που τους χωρίζει, αλλά δεν είναι. Δεν είναι ολά καλά και ευχάριστα, αλλά αντιθέτως έχει τα σκαμπανεβάσματά της, και πάλι όπως στην πραγματική ζωή...
Μια λυτρωτική ταινία, βαθιά συγκινητική και όμορφη, μέσα στη μιζέρια και τις δυσκολίες των πρωταγωνιστών. Δείτε την άμμεσα, γιατί ειλικρινά το βρίσκω πολύ δύσκολο να υπάρξει κάποιος στον οποίο να μην αρέσει. Μόνο να κερδίσετε έχετε από αυτό το φιλμ....
http://www.youtube.com/watch?v=MgRjB8PEDkM
H TV ΣΗΜΕΡΑ....
ΕΤ1: 00:00, Blue Car. Δραματική ταινία, με μια νεαρή κοπέλα να αναζητά παρηγοριά από τις δυσκολίες της οικογενείας της, στον καθηγητή της. Καθώς όμως η σχέση της με τον καθηγητή, αρχίζει να γίνεται ολοένα και πειρσσότερο αμφιλεγόμενη, τόσο εντίνονται και τα προβλήματα μέσα στο πατρικό της σπίτι....
Sweet Dreams!
Tha ithela na'xe ligo diaforetiko telos alla kata ta alla poli kalo tainiaki ! ;)
ΑπάντησηΔιαγραφήH alh8eia einai oti 8a mporouse na eixe kapws pio sunh8ismeno telos. Proswpika mou arese polu gt polu apla ean den htan etsi,de 8a prosedide kati sthn hdh uparxousa sxesh tous, de 8a vlepame kati kainourio. Genika eimai kai fan autwn twn...telwn! ;)
ΑπάντησηΔιαγραφή