Πολύ μαυρίλα το poster i know, αλλά μου άρεσε περισσότερο από το άλλο που είναι με το όπλο ο Eastwood, οπότε είπα να ανεβάσω αυτό. Σήμερα λοιπόν θα μιλήσουμε για το Gran Torino, μια ταινία που μου προκάλεσε αντιθετικά συναισθήματα, τόσο κατά την διάρκεια, όσο και μετά που είπα να την επεξεργαστώ λιγάκι. Αυτό γιατί αντικειμενικά είναι μια ταινία που χρειάζεται 'διάβασμα', δε μπορεί δηλαδή να μείνει μόνο σε μια ανάγνωση. Πρέπει κάποιος να την ξαναδεί προκειμένου να μπορέσει να καταλάβει διάφορα πράγματα που κρύβονται από πίσω. Εγω τα συνειδητοποίησα στην δεύτερη, μη σας πω και στη τρίτη προβολή. Εννοείται πως όποιος τα εντοπίζει όλα αυτά από την πρώτη φορά, είναι πολύ μπροστά και δηλώνω φανατική θαυμάστρια ;).
Η ιστορία τώρα, έχει να κάνει βασικά με την ηθική και ψυχική λύτρωση του πρωταγωνιστή, Walt Kowalski (Clint Eastwood). Ο Eastwood ερμηνεύει τον ρόλο ενός μοναχικού, ξινού και απότομου ηλικιωμένου, ο οποίος έχει πλέον ως μοναδική παρέα τον σκύλο του. Ο Walt ζει πλέον σε μια περιοχή οπου κατοικείται αποκλειστικά απο μεταναάστες, και η αλήθεια είναι οτι δε τα πάει και τόσο καλά μαζί τους. Ένας βασικός λόγος για τον οποία η συμπεριφορά του είναι άσχημη απέναντι σε αυτούς του ανθρώπους, είναι το γεγονός οτι είχε πολεμήσει στην Κορέα, με αποτέλεσμα ο χαρακτήρας του να έχει διαμορφωθεί σε έναν φαινομενικά σκληροτράχηλο και κακότροπο άνθρωπο. Η δύστροπη προσωπικότητα του θα γίνει ακόμα πιο αισθητή όταν ο νέος του γείτονας, ο Thao θα επιχειρήσει να του κλέψει ίσως το πολυτιμότερο πλέον απόκτημά του, το Gran Torino αυτοκίνητό του. Τότε θα ξεκινήσει μια μοναδική και ιδιαίτερη σχέση ανάμεσα στους δυο τους, όταν πλέον ο Walt θα αναλάβει τον ρόλο του μέντορα, και ο νεαρός Thao το ρόλου του μαθητή, που του δόθηκε μια ακόμα ευκαιρία.
Για να πω την αλήθεια, η ταινία με είχε προβληματίσει λίγο αρχικά, καθώς όλοι μου έλεγαν πόσο καλή και εξαιρετική είναι και μάλλον περίμενα για κάποιον λόγο περισσότερα από αυτήν. Κακώς. Διότι αυτό που θέλει να πει, το λέει. Μπορεί χωρίς πολλά πολλά και φανφάρες, και με έναν τρόπο τον οποίο αν θές μπορείς να τον ανακαλύψεις, αν θές όμως μπορείς να μείνεις μόνο σε αυτά που σου δείχνει. Ότι κι αν επιλέξεις στη τελική να κάνεις, πάλι κερδισμένος θα βγεις, γιατί πολύ απλά έχεις να μάθεις πολλά από αυτή τη ταινία.
Ο Eastwood είναι συγκλονιστικός. Όσο χρονών και να πάει, νομίζω οτι θα εξακολουθεί να εντυπωσιάζει και από τη θέση του σκηνοθέτη, αλλά και ως ηθοποιός. Είναι πραγματικά ο πιο θλιμένα 'κακός' που έχω δει σε ταινία. Όλες οι εκφράσεις του προσώπου του μαρτυρούν, ιδίως στην αρχή μια απύθμενη θλίψη, σε συνδυασμό όμως με ένα σκληρό προσωπείο που θέλει να πασάρει στον κόσμο. Στριμένος, κακότροπος, ξινός και πάνω απ'ολα πατριώτης, είναι μερικά μόνο απο τα χαρακτηριστικά που εναλλάσονται καθ'ολη τη διάρκεια της ταινίας. Ο ρόλος του δεν είναι καθόλου μονοδιάστατος, αλλά αλλάζει συνέχεια και ειδικά όταν πλέον νοιώθει οτι ανήκει σε μια οικογένεια, γίνεται αξιαγάπητος....με τον δικό του τρόπο!.
Βασικό μοτίβο της ταινίας είναι η εναλλαγή ανάμεσα στη ζωή και τον θάνατο, το οποίο επιτυγχάνεται μέσα από πλάνα χαράς και ηρεμίας από τη μια και σύγκρουσης και μυρωδιάς θανάτου από την άλλη. Δε θα μπορούσε βέβαια να είναι και διαφορετικά, μιας που ο κεντρικός μας χαρακτήρας είναι δημιούργημα του πολέμου, και άρα του ίδιου του θανάτου. Το πατριωτικό του αίσθημα είναι έντονο σε όλη τη ταινία και αν προσέξετε σε πάρα πολλές σκηνές, είναι ευδιάκριτη η αμερικάνικη σημαία, πράγμα καθόλου τυχαίο. Γενικότερα η ταινία είναι γεμάτη με συμβολισμούς, οι οποίοι πάνω κάτω χαρακτηρίζουν το ίδιο πράγμα: τη προσπάθεια επικράτησης του θανάτου, έναντι της ζωής, γεγονός που φαίνεται και από τον τρόπο που ζει ο Walt, ο νεαρός Thao, ακόμα και τα χρώματα που έχουν επιλεγεί για την ταινία. Τίποτα δεν είναι τυχαίο και όλα έχουν ως σκοπό, να μας περάσουν το μήνυμα της λύτρωσης του Walt, μέσα από την ευθύνη που φέρει πια απέναντι στον Thao και την οικογένειά του ολόκληρη.
Γενικότερα είναι μια ταινία συμβατική, χωρίς τρελή δράση και αγωνία, αλλά που για μια ακόμη φορά έχει να κάνει με τους πρωταγωνιστές αποκλειστικά. Την ζωή τους, την ψυχολογία τους και τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζουν την πραγματικότητα. Είναι μια ταινία ηθικοπλαστική, που μιλάει με έναν τρόπο για πράγματα τα οποία ακόμα και σήμερα συμβαίνουν και πονούν. Οι ερμηνείες κλέβουν τη παράσταση και κυρίως του Eastwood. Δείτε την γιατί αξίζει να νοιώσετε και εσείς αυτό που θέλει να περάσει η ταινία. Όπως και αν το ερμηνεύσει ο καθένας...
http://www.youtube.com/watch?v=RHRiP6TRtnE&feature=related
H TV ΣΗΜΕΡΑ....
ET1: 22:00, There Will be Blood, με Daniel Dey Lewis. Η ταινία που έδωσε ακόμα ενα Oscar στον Lewis και δικαιολογημένα αν με ρωτάτε. Βασισμένη σε πραγματικά γεγονότα, είναι μια εξαιρετική ταινία με έναν εξαιρετικό ηθοποιό.
MEGA: 00:15, Bone Collector, με Angelina Jolie και Denzel Washington. Ένα από τα καλύτερα θριλερ που έχω δει, λόγω του έξυπνου σεναρίου, που μοιάζει με παιχνίδι για γερά νεύρα. Σίγουρα την έχετε δει, ξαναδείτε την για να δούμε και να αναπολήσουμε στιγμές, όταν τα θρίλε που έβγαιναν ήταν ακόμα αξιόλογα.
Σμουτς λοιπόν!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου