Pulp Fiction: Being Quentin Tarantino

Hello hello.  Τέλος και η σημερινή ψηφοφορία και γενικά τέλος τα poll με soundtracks που ομολογουμένως ήταν κάθε φορά τα πια επιτυχημένα.  67 ψήφοι μαζεύτηκαν αυτή τη φορά και έβγαλαν τελικά νικητή το "Pulp Fiction" που πέρασε και έμεινε μπροστά με 36 ψήφους, αφήνοντας πίσω του για  μόνο τρεις ψήφους τον υπέρτατο "Godfather" με 33.  Γενικότερα ο Tarantino θέρισε και αυτή τη φορά, αφού την τρίτη θέση κατέλαβε ακόμη μια δική του δημιουργία, το " Reservoir Dogs".  Όλες οι ταινίες είχαν το κοινό τους, αλλά ένα μικρό παραπονάκι το έχω καθώς ήθελα το "Blade Runner" πιο ψηλά, αλλά no worries αφού θα ανέβει οσονούπω στο blog.  And here we go pumpkins...

Το "Pulp Fiction" του Tarantino είναι μια σπονδυλωτή ταινία με τέσσερις διαφορετικές ιστορίες που τρέχουν παράλληλα και κάπου οι ήρωες της μπλέκονται μεταξύ τους.  O Vincent Vega (John Travolta) και ο Samuel L. Jackson (Jules Winnfield) είναι δυο εκτελεστές που αναλαμβάνουν να φέρουν εις πέρας μια δουλειά για το μεγάλο αφεντικό Marsellus Wallace (Ving Rhames).  Την ίδια στιγμή ένας μποξέρ ονόματει Butch Coolidge (Bruce Willis) κανονίζει να πάρει λεφτά από τον Wallace προκειμένου να χάσει σε έναν αγώνα του.  Όταν τελικά αποφασίσει να μην κρατήσει την υπόσχεση του θα βρεθεί κυνηγημένος από τα τσιράκια του big boss και τότε θα πρέπει να φύγει μαζί με την γυναίκα που αγαπά, την Fabienne (Maria de Medeiros).  Κάπου εκεί ο Vega πρέπει να βγάλει και βόλτα την Mia (Uma Therman), γυναίκα του Wallace η οποία μετά από μια υπερβολική δόση σνιφαρίσματος...ηρωίνης θέτει σε κίνδυνο κατά κύριο λόγω τη σωματική ακεραιότητα του Vega αλλά και της ίδιας.
"Pulp Fiction" χαρακτηρίζονταν όλες οι μινι ιστορίες που περιλαμβάνονταν σε περιοδικά, και είχαν κατά κύριο λόγο λίγο πιο μακάβριο ή σεξουαλικό περιεχόμενο.  Ο όρος pulp fiction συνηθιζόταν να χρησιμοποιείται εξαιτίας του πολύ φτηνού χαρτιού από το οποίο φτιάχνονταν τα περιοδικά και προερχόταν από πολτό ξύλου.  Επειδή ακριβώς το περιεχόμενο της ταινίας του Tarantino πραγματεύεται ιστορίες σεξ, βίας, ναρκωτικών και γενικότερα πιο περιθωριοποιημένης ζωής, έχει και τον ανάλογο τίτλο, γεγονός που το έχει αναφέρει και ο ίδιος ο Quentin.

2 μόλις χρόνια μετά την πρώτη του ολοκληρωμένη crime ταινία "Reservoir Dogs" (1992) η οποία καθιέρωσε το χαρακτηριστικό, σκηνοθετικό ύφος του Tarantino, επανέρχεται με μια ακόμη ταινία που εξευρευνά τον κόσμο του εγκλήματος, του 'καθαρισμού λογαριασμών' και της ανεξέλεγκτης, ωμής βίας.  Οι ήρωες του είναι διαφορετικοί και δεν ανήκουν όλοι στο ίδιο καλούπι ανθρώπου.  Υπάρχουν οι αδίστακτοι εκτελεστές, η μοιραία γυναίκα, το τρομερό αφεντικό, ο τύπος που δεν έχει πλέον τίποτα να χάσει.  Οι καταστάσεις και ο τρόπος με τον οποίο ο καθένας τις αντιμετωπίζει διαφέρει αισθητά.  Άλλοι επιλέγουν να τρέξουν, άλλοι να λύσουν τις διαφορές τους με τα όπλα και το αίμα να ρέει άφθονο και άλλοι χορεύουν γιατί απλά η ζωή τους περιορίζεται σε πράγματα τα οποία κάποιοι άλλοι επίσης, αποφασίζουν γι'αυτούς.
O Tarantino μας παρασύρει σε μια ξέφρενη κούρσα δράσης, μαύρου χιουμορ και ερμηνειών που έχουν στιγματίσει μια ολόκληρη εποχή.  Πίσω από την κάμερα ο Quentin έχει κέφια και έχει δημιουργήσει ένα δικό του, ξεχωριστό στυλ που ακολουθεί σχεδόν πιστά σε όλες του τις ταινίες πλέον.  Μέσα από την παράλληλη δράση, την γρήγορη εξέλιξη της υπόθεσης και των πολλαπλών και σταθερών cut της κάμεράς του, καταφέρνει να περάσει στον θεατή όλη αυτή την φρενίρη αίσθηση ποιυ χαρακτηρίζει το "Pulp Fiction".

To cast πλούσιο και πολυτάλαντο.  Ο Tarantino επιμένει σε κλασσικές και συγκεκριμένες επιλογές στα περισσότερα έργα του, φροντίζοντας να χρησιμοποιήσει δοκιμασμένους ηθοποιούς, που ταιριάζουν στο προσωπικό του γούστο και ιδιαίτερο στυλ του.  Tim Roth, Steve Buscemi είναι παρόντες αν και σε μικρούς ρόλους, αλλά μετά την cult πλέον παρουσία τους στο "Reservoir Dogs" ήταν σίγουρο οτι θα ακολουθούσαν τον σκηνοθέτη σε μελλοντικές, φιλμικές απόπειρες.  Uma Therman ως επίσημη πλέον μούσα του, John Travolta, Samuel L. Jackson και Harvey Keitel σε ρόλους γραμμένους στα μέτρα τους έκαναν την διαφορά και αποτελούν αδιαμφισβήτητα επίσης κλασσικές, cult φυσιογνωμίες του παγκόσμιου κινηματογράφου.
Η σκηνοθεσία είναι απλά τρομερή και φυσικά δίνει την αίσθηση οτι είσαι κάπου εκεί κοντά και τα πάντα συμβαίνουν κυριολεκτικά μπροστά στα μάτια σου.  Οι στραβές γωνίες λήψεις, η κάμερα πάνω στο αυτοκίνητο και σε διαρκή κίνηση, οι λήψεις μέσα από το port-baggage, καθώς και οι διάφορες εμμονικές και ψυχωτικές προτιμήσεις του Tarantino, όπως για παράδειγμα το γεγονός οτι σχεδόν καθόλη τη διάρκεια η Therman είναι ξυπόλητη, όλα αυτά έχουν προσδώσει στην ταινία ένα χαρακτηριστικό ύφος και αποτελούν μόνο μερικούς από τους λόγους για του οποίους βρίσκεται στο νούμερο 5 της επίσημης κατάταξης των 250 καλύτερων ταινιών ever, σύμφωνα πάντα με το IMDB.

Πέρα από την σκηνοθεσία που ακολουθεί τέλεια τις ερμηνείες όλων των ηθοποιών (και το ανάποδο), σίγουρα κάνει εξαιρετική δουλειά και η παρουσία της μουσικής στην ταινία.  Πέρα από το πασίγνωστο theme της Μισιρλού, και όλα τα υπόλοιπα κομμάτια αν και...παρμένα από άλλες ταινίες και προσωπικές συλλογές του Quentin, συνθέτουν εντούτοις ένα ετερόκλητο, αλλά κατά κάποιον τρόπο γοητευτικό κολαζ μουσικής που κατά έναν περίεργο τρόπο, δένουν τελικά αρμονικά μεταξύ τους.  Από το σαγηνευτικό "Girl, You'lle be a Woman Soon" γραμμένο από τον Neil Diamond και εκτελεσμένο από τους Urge Overkill, μέχρι το ξεσηκωτικό "You Never Can Tell" του Chuck Berry που χορεύουν με λύσσα στο μαγαζί οι Thurman/Travolta, όλα λειτουγούν εντυπωσιακά ταιριαστά μέσα στην ταινία, ακόμα και αν στο πρώτο άκουσμα φαντάζουν παράταιρα.
Η δυναμική της σκηνοθεσίας, οι ιδιόμορφοι χαρακτήρες, το black humour, οι ανελέητοι διάλογοι και η μουσική επένδυση κάθε περίεργης, και σε κάποιες φάσεις σχεδόν κομικίστικης σκηνής, δημιουργούν ένα πρωτότυπο και κλασσικό πέρα για πέρα πια, αποτέλεσμα.  Το "Pulp Fiction" είναι μια ταινία που θα μπορούσε να διαβαστεί σε μορφή graphic-novel ή είναι ένα comic που θα μπορούσε ο καθένας να το παρακολουθήσει και στη μεγάλη οθόνη με απέραντη ικανοποίηση.  Τέτοιοι χαρακτήρες δε βγαίνουν κάθε μέρα.

"All right, everybody be cool, this is a robbery!"

"Any of you fucking pricks move, and I'll execute every motherfucking last one of ya!"

http://www.youtube.com/watch?v=lDbSbOsoRnY 

TRIVIA 

• Η ταινία κόστισε $8 εκατομμύρια, από τα οποία τα $5 χρησιμοποιήθηκαν για να πληρωθούν οι μισθοί των ηθοποιών.
• O Bruce Willis συμμετείχε στα γυρίσματα μόλις για 18 ημέρες.
• Κάθε φορά που ο Travolta πηγαίνει στην τουαλέτα, κάτι καταστροφικό συμβαίνει.
• O Marsellus και η Mia δε μίλησαν καθόλου επι της οθόνης, άσχετα αν το σενάριο τους ήθελε παντρεμένους.
• Όταν ο Vincent επισκέπτεται για πρώτη φορά το σπίτι της Mia, μια από τις πίσω πόρτες είναι λιγάκι ανοιχτή.  Αυτό έγινε επίτηδες έτσι ωστέ να μην φαίνεται ο αντικατοπτρισμός της κάμερας πάνω στον καθρέφτη.
• O Daniel Day Lewis ήθελε τον ρόλο του Vega.  Τελικά ο Tarantino τον απέρριψε, προκειμένου να δώσει τον ρόλο στον John Travolta.
• Η σκηνή οπού ο Travolta κάνει την ένεση στην Thurman γυρίστηκε ανάποδα.  Ο Tarantino τράβηξε την σκηνή με τον Travolta να τραβάει την σύρριγα από το στήθος της Thurman και στη συνέχεια γύρισε την ταινία προς τα πίσω, ωστε να δίνει την αίσθηση οτι μόλις της είχε μπήξει την βελόνα στο δέρμα. Ικκ...

(Πηγή IMDB)

H TV ΣΗΜΕΡΑ....

STAR: 22:00 The Bourne Identity, με τους Matt Damon,  Franka Potente, Clive Owen.  Η πρώτη ταινία της επιτυχημένης τριλογίας με πρωταγωνιστή τον Damon στον ρόλο ενός αμνησιακού τύπου, που προσπαθεί να βρει την άκρη του νήματος και να καταλάβει γιατί και ποιοί τον έχουν βάλει στο στόχαστρο...

Cya!