H Jae Young είναι μια ανήλικη πιτσιρίκα που κοιμάται με αγνώστους, προκειμένου να καταφέρει να πραγματοποιήσει ένα ταξίδι στην Ευρώπη με την κολλητή της, Yeo Jin. Η Yeo Jin είναι παράλληλα υπεύθυνη για να κανονίζει τα ραντεβού της φίλης της με τους πελάτες και να μαζεύει τα λεφτά. Όταν ένα πρωί η Jae Young τραυματιστεί σοβαρά στην προσπάθειά της να ξεφύγει από την αστυνομία, η Yeo Jin θα αποφασίσει σαν άλλος 'Καλός Σαμαρίτης' να επιστρέψει τα λεφτά σε όλους τους πελάτες, αφού κοιμηθεί μαζί τους. Η στιγμή που ο πατέρας της θα ανακαλύψει τι κάνει δε θα αργήσει, και τότε ο καθένας θα πρέπει να έρθει αντιμέτωπος με τις πράξεις του, όσο δύσκολο κι αν είναι αυτό...
Το "Samaritan Girl" θα μπορούσε να χαρακτήριστεί ως ένα ελαφρά υπαρξιακό δράμα, καθώς δεν βαραίνει πολύ, ούτε από άποψη σκηνοθεσίας, ούτε και από άποψη ερμηνειών. Ο Kim Ki-duk κάνει μια εξαιρετική δουλειά, παρουσιάζοντας τους ήρωες του εύθραστους και ειλικρινείς, μέσα σε ένα παρηκμασμένο κοινωνικό σύστημα. Το ενδιαφέρον είναι οτι ακόμα και η παρακμή αυτή του κόσμου δεν αποδίδεται με ζωφερό τρόπο, αλλά κυρίως είναι μια κατάσταση που υποβόσκει και διαπνέει τις ζωές των ανθρώπων ρεαλιστικά και καθημερινά. Έχει να κάνει κυρίως με τις ίδιες τις σχέσεις των ατόμων, και οχι τόσο με το περιβάλλον μέσα στο οποίο ζουν. Αυτή η παρακμή του ατόμου σε συνδυασμό με μια ιστορία που θα μπορούσε να συμβαίνει παντού, καθημερινά, κάνουν την ταινία αυτή να ξεχωρίζει.
Η σκηνοθεσία του Duk δένει απόλυτα με το δύσκολο θέμα (ή μάλλον τα δύσκολα θέματα) τα οποία πραγματεύεται όπως αυτό της παιδικής πορνείας, των διαλυμένων οικογενειακών δεσμών, της αποξένωσης κ.λ.π. Μιλάμε για μια ταινία που σου προκαλεί ανάμεικτα συναισθήματα, οχι απαραίτητα με την κακή έννοια. Ίσως θα ήταν πιο σωστό να πούμε οτι κινητοποιεί τη σκέψη σου, χωρίς να έχει κάποιο απίστευτα βαθύ νόημα που θα την καθιστούσε ενδεχομένως κουραστική. Η υπόθεση έτσι όπως εξελίσσεται έχει άμεσο αντίκτυπο πάνω στα δυο βασικά πρόσωπα της ταινίας: την Yeo-Jin και τον πατέρα της. Ο καθένας έρχεται αντιμέτωπος με τις πράξεις του και τις συνέπειες αυτών. Η πιτσιρίκα αρχίζει τελικα να κοιμάται με τους πρώην πελάτες, αλλά σύντομα καταλαβαίνει οτι δεν έχει νόημα κάτι τέτοιο. Σε μια προσπάθεια της να λυτρωθεί γι'αυτό που έπαθε η φίλη της, βάζει τον εαυτό της στη θέση του θύματος, στην θέση του 'μάρτυρα'. Από την άλλη ο πατέρας όταν έρχεται αντιμέτωπος με την σκληρή αλήθεια, επιδιώκει να πάρει εκδίκηση από όλους αυτούς που εκμεταλεύτηκαν την κόρη του. Και εκεί όμως βλέπουμε οτι ο πατέρας διακατέχεται από διάφορα ενοχικά σύνδρομα: απέναντι στην κόρη του, απέναντι σε αυτούς τους ξένους, απέναντι στον εαυτό του. Έτσι και ο πατέρας εγκλωβίζεται στην τωρινή πραγματικότητα και προδίδει ουσιαστικά την εμπιστοσύνη της κόρης του, με τον χειρότερο τρόπο...
Το ηθικολογικό στοιχείο επικρατεί σε πολλές ταινίες του Duk (να οχι σε όλες) και δεν είναι πάντα ξεκάθαρο ποιό είναι το σωστό και ποιό το λάθος. Στην προκειμένη περίπτωση η πράξη της μικρής Yeo Jin ενώ θα έπρεπε να προκαλεί στους θεατές αποστροφή, σοκ, μέχρι και αηδία, κάτι τέτοιο τελικά δε συμβαίνει. Ο Duk έχει καταφέρει μέσα από τη σκηνοθεσία πολύ εύστοχα να αποφύγει την προβολή των σεχουαλικών πράξεων και να επικεντρώνεται στο πριν ή το μετά. Παράλληλα δε βλέπουμε ποτέ κάποιον να βιαιοπραγεί πάνω στην κοπέλα, ούτε να της συμπεριφέρεται κατά οποιονδήποτε τρόπο άσχημα. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να δημιουργηθεί ένα κλίμα 'φυσιολογικό' και εμείς να δεχτούμε αυτό που συμβαίνει μπροστά μας, ως μια τείνει τρόπο αυτοθυσία φίλης απέναντι σε φίλη, και να αρχίσουμε να βλέπουμε μάλιστα και με συμπάθεια αυτό που κάνει. Εμπλουτίζοντας αυτόν τον έξυπνο τρόπο προσέγγισης με μια πολύ δυνατή ερμηνεία από την πλευρά του πατέρα (ο οποίος δε μιλάει πολύ, αλλά οι πράξεις του λένε έτσι κι αλλιώς τα περισσότερα), την γλυκά αθώα ερμηνεία της πρωταγωνίστριας και την υπέροχη φωτογραφία (ιδιαίτερα στις σκηνές πάνω στο βουνό), σίγουρα έχουμε ένα πολύ δυνατό, κοινωνικοδραματικό φιλμ που και πάλι όμως θέλω να τονίσω οτι δε πέφτει στη παγίδα του υπερβολικού δράματος και κλάματος.
Όμορφη και λίγο περίεργη ταινία, που κέρδισε μάλιστα και την Αργυρή Άρκτο στο φεστιβαλ της Βενετίας το 2004, με ένα τέλος ανοιχτό προς κάθε συζήτηση και ανάλυση και έναν Kim Ki-duk πιο ήπιο και αγνά συναισθηματικό, μετά το δυνατό και 'επιθετικό' "Bad Guy" του 2001. Δείτε την...
http://www.youtube.com/watch?v=y9vl2BlwMHU&feature=related
No trivia for this movie...
H TV ΣΗΜΕΡΑ....
ANT1: 21:00, Τhe Beach, με τους Leonardo di Caprio, Tilda Swinton, Guillaumet Cane. Αξίζει για την υπέροχη τοποθεσία, το γαμάτο OST και για έναν Leo που δε φανταζόταν τι τον περίμενε μερικά χρόνια μετά. Επίσης είναι η ταινία που παίζει και η Swinton όταν επίσης δε φανταζόταν τι την περίμενε στο Hollywood. Αααχ ωραίες εποχές!
ET1: 22:00, The Queen, με την Hellen Mirren. Η ζωή της βασίλισσας της Αγγλίας με την Oscarική ερμηνεία της Miren.
Δε ξεχνάμε αύριο έχουμε brand new poll (που ελπίζω να μην κολλάει όπως την τελευταία φορά!) your favorite soundtracks/themes Volume 3! Υeah!! Be here guyz!
Byezzzz!
Η αγαπημένη μου του Kim Ki-Duk μαζί με το "Ολομόναχοι μαζί".
ΑπάντησηΔιαγραφήΌμορφη ταινία, εξίσου όμορφα σκηνοθετημένη...
ΑπάντησηΔιαγραφή