Το "Nameless Gangster" βρίσκει την υποθεσιακή του βάση, κάπου στις αρχές του ΄90, όταν η Κυβέρνηση μη μπορώντας να αντέξει άλλο την έντονη εγκληματικότητα και crime ζωή της δεύτερης μεγαλούπολης της Νότιας Κορέας, Busan, (με πρώτη βεβαίως τη Seoul), αποφάσισε να θέσει σε εφαρμογή ένα σχέδιο "σκούπα", προκειμένου να καθαριστεί η περιοχή από τη μαφιόζικη δράση και τα αφεντικά της νύχτας.
Η ταινία ξεκινάει με την απόφαση του Προέδρου Roh Tae-woo να κυρίξει τον πόλεμο κατά του οργανωμένου εγκλήματος, μόνο για να επιστρέψει λίγο αργότερα στο παρελθόν και μάλιστα στο 1982, προκειμένου έτσι να γνωρίσουμε έναν εκ τους βασικούς πρωταγωνιστές της ιστορίας. O Mr. Choi (Choi Min-sik), είναι ένας διεφθαρμένος τελωνειακός, ο οποίος μαζί με τους έτερες συναδέλφους φροντίζουν να κάνουν τα στραβά μάτια και να παίρνουν το μερίδιό τους σε είδος και χρήμα, όταν οι καταστάσεις στο λιμάνι το απαιτούν. Όταν όμως η κατάσταση δυσκολέψει και η παράνομη δράση τους αποκαλυφθεί, τότε κάποιος θα πρέπει να παίξει τον ρόλο του αποδιοπομπαίου τράγου. Και επειδή ο Mr. Choi δε το θέλει αυτό, αποφασίζει μετά από την "απόλυσή" του, να εμπλακεί με τη μαφία, προκειμένου να χρησιμοποιήσει τις παλιές του διασυνδέσεις, για δικό του συμφέρον. Έτσι, θα βρεθεί σύντομα στο πλευρό ενός έμπορου ναρκωτικών, και η ζωή του παράνομου θα αποτελεί πλέον μονόδρομο για εκείνον. Αυτή η ζωή όμως, δεν είναι και τόσο ειδυλλιακή, όσο την είχε φανταστεί...
Όταν δει κανείς το "Nameless Gangster", μπορεί να διαπιστώσει εύκολα οτι το συγκεκριμένο film, θα μπορούσε να είναι η ασιατική εκδοχή του Scorsese, για κάθε μια από τις γκανγκστερικές, "κακόφημες" ταινίες που είχε γυρίσει κυρίως την δεκαετία του ΄70, έχοντας στο επίκεντρο ως βασική πρωταγωνίστρια, την ίδια την πόλη: τη Νέα Υόρκη.
Έτσι και εδώ ο σκηνοθέτης Jong-bin Yun, γράφει το σενάριο και κινηματογραφεί ένα καθαρά σκορσέζικο story, με τη διαφορά οτι επικεντρώνει τη προσοχή του, οχι τόσο στην παρουσία της πόλης του Busan, όσο στους ανθρώπους που την κατοικούν, και μάλιστα αυτούς που εξαιτίας των επιλογών τους, αποτελούν το ζουμί και την νυχτερινή καρδιά της.
Σε αντίθεση με τον κινηματογράφο του Scorsese, εκεί όπου οι πρωταγωνιστές είναι περιθωριοποιημένοι, τρελοί, χωρίς στον ήλιο μοίρα, με μια ακατάπαυστα κινούμενη Νέα Υόρκη που δεν κοιμάται ποτέ, και που αποτελεί επί της ουσίας τον βασικό υπαίτιο, για όλα τα δεινά αυτών των μικρών ηρώων, ο Yun, καθιστά ορατή τη θέση του από την αρχή, κάνοντας τους χαρακτήρες του έρμαια μια προσωπικής διάθεσης για διαφθορά και παρανομία, και οχι αποτελέσματα ενός γενικότερου κοινωνικοπολιτικού αναβρασμού. Για παράδειγμα στο "Taxi Driver", ο Travis δεν φέρει την απόλυτη ευθύνη των πράξεών του, μέσα στο μετα-βιετναμέζικο περιβάλλον της Αμερικής, αφού οι πληγές και η τρέλα του πολέμου, τον έχουν μετατρέψει σε αυτό το προβληματικό και διαταραγμένο πλάσμα το οποίο είναι.
Ο Yun μοιάζει να παίζει στην απέναντι όχθη, εκεί που σημασία έχει το χρήμα, η φήμη και οι οπαδοί. Βέβαια δε θα μπορούσε να έχει εντάξει την θεματική του και σε κάποια διαφορετική βάση, εξαιτίας της τεράστιας πολιτισμικής διαφοράς, ανάμεσα σε Ανατολή και Δύση. Πόσο πράγματι μεγάλη, είναι η σημασία που δίνει ο πολιτισμός της Ανατολής όσον αφορά το θέμα της οικογένειας, της παράδοσης και της τιμής; Όπως δε θα μπορούσαμε να αντιληφθούμε μια κατασκευασμένη πάνω στο θέμα της τιμής, ιστορία, από πλευράς αμερικανικού κινηματογράφου (οχι δηλαδή με την έννοια που υπάρχει στην παράδοση Ιαπώνων, Κορεατών κ.λ.π), άλλο τόσο δε θα γινόταν να δούμε μια ασιατική παραγωγή, απαγκιστρωμένη από αυτά τα κλασικά της μοτίβα (εκτός κι αν μιλάμε για το είδος του τρόμου, όπου εκεί τα πράγματα αλλάζουν). Ακόμα και στην ταινία του Coppola, "Apocalypse Now", δεν έχει τόση σημασία η τιμή του colonel Kurtz, όσο η μη τιμή του, και εκεί η τιμωρία έρχεται απ' έξω. Αντιθέτως εδώ, η τιμωρία έρχεται εκ των έσω, μέσα από την ομάδα των γκάνγκστερ οι οποίοι για ζητήματα όπως η τιμή και η προδοσία, δε δίνουν και πολλές ευκαιρίες εξιλέωσης. Επειδή ακριβώς η εκάστοτε απόφαση προέρχεται στον μεγαλύτερο βαθμό, από το συμφέρον του ατόμου, και πολύ λιγότερο από τον περιβάλλοντα χώρο του.
Στο σύνολό της η ταινία, δεν είναι κάτι που δεν έχεις ξαναδεί, αλλά σίγουρα μπορείς να περάσεις πολύ ευχάριστα την ώρα σου (ή μάλλον τις δυο ώρες, τις οποίες διαρκεί η ταινία), παρακολουθώντας μια κλασικού, αφηγηματικού τύπου, γκανγκστερική ταινία, η οποία όμως μειώνει σε ένταση το βίαιο κομμάτι της, για χατίρι της μπόλικης πρόζας. Αν λοιπόν περιμένετε οτι το "Nameless Gangster" είναι μια ταινία που δικαιολογεί απόλυτα τον τίτλο της, μάλλον κάπου θα απογοητευθείτε, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως δεν είναι μια συμπαθητική έτσι κι αλλιώς, προσπάθεια.
Το γεγονός δε οτι οι διάλογοι είναι αυτοί που κυριαρχούν, δημιουργεί ένα ενδιαφέρον γύρω από την πορεία του κεντρικού ήρωα, καθώς η εξέλιξη του χαρακτήρα του, γίνεται καθόλα κατανοητή και ρευστή, στα πλαίσια της μπίζνας, η οποία αποτελεί το βασικό τμήμα της μαφίας, του οποίου εμείς γινόμαστε θεατές.
Στην ουσία ο Yun μας μπάζει σε έναν κόσμο συναλλαγών, συμφωνιών, απειλών και μιας μπεκροκανατικής καθημερινότητας, αδιαφορώντας σε έναν μεγάλο βαθμό για το τι γίνεται όταν το πράγμα στραβώνει. Υπάρχουν σκηνές βίας και ξύλου, αλλά ακόμη και τότε φαίνεται οτι η κατάληξη δεν θα είναι θανατηφόρα για κανέναν. Πως είναι δηλαδή η μαφιόζικη οικογένεια των Corleone στον "Νονό"; Καμία σχέση.
Βέβαια όπως απαιτείται και από την εποχή, μπορείς να απολαύσεις παράλληλα, απαράμιλλο ΄90s style με διπλοκουμπωτά σακάκια, μπριγιαντινέ μαλλί, τεράστια χρυσά Rolex και μια υλιστική αισθητική που παραπέμπει σε ταινίες όπως το "Wall Street" και το σατυρικό, "American Psycho". Και αυτό σίγουρα δίνει το δικό του touch στη ταινία. Το άλλο πάλι, το δίνει ο πρωταγωνιστής της Choi-Min sik, ο οποίος μετά από "Oldboy", αποφάσισε να γίνει μαφιόζικη καρικατούρα. Και καλά έκανε γιατί ο ρόλος, του πάει γάντι.
Μπορεί τα χρόνια να έχουν παρα-περάσει, ο Choi-Min sik όμως, εξακολουθεί να είναι ο συγκλονιστικός Oh-dae Sue, ακόμα και σε αυτή τη ταινία. Το υποκριτικό του ταλέντο δε τον έχει εγκαταλείψει στιγμή μιας που ξεχωρίζει με χαρακτηριστική ευκολία, μέσα στην πλειάδα πρωταγωνιστών και δευτερα-γωνιστών. Άλλοτε ταπεινός και χαζός, και άλλοτε φωνακλάς, διεκδικητικός και ύπουλος, είναι ο τέλειος συνδυασμός χαρακτηριστικών, τα οποία συνθέτουν την πορεία ενός ιδιόμορφου γκάνγκστερ, που ταυτόχρονα είναι, και δεν είναι.
Στο πλευρό του και ο Jun-woo Ha, τον οποίο έχεις δει στο "Chaser" (στον ρόλο του κακού), αλλά και στο "Yellow Sea", είναι εξίσου καλός, και απρόσμενα ταιριαστός με τον sik, ίσως επειδή η σύνδεση τους είναι τελικά, τόσο ετερόκλητη. Υποστηρικτικά βεβαίως, λειτουργούν και όλοι οι παρατρεχάμενοι που βρίσκονται γύρω τους, πιο πολύ βέβαια όσον αφορά τον Mr. Choi, τη ζωής του οποίου ενδιαφερόμαστε εν προκειμένω να μάθουμε.
Το "Nameless Gangster" είναι μια καθαρόαιμη, μαφιόζικη ταινία, την οποία δε λες ακριβώς περιπέτεια, αν και σίγουρα έχει τις δικές της ανατροπές. Σίγουρα αξίζει να την τσεκάρεις αν θες ένα καλό ταινιάκι χωρίς πολλά πολλά, αλλά πρόσεξε μη τη ξεκινήσεις ενώ είσαι κουρασμένος, γιατί το πιθανότερο είναι οτι θα καταλήξεις κοιμισμένος στον καναπέ, με τη ταινία να παίζει μόνη της. Για δες την.
Τι έμαθα από τη ταινία: Οτι ο sik είναι το "παιδί" της καρπαζιάς, οτι θα δεις να παίζει και ο ασιάτης Σταμάτης Κόκοτας, και οτι όπως επίσης και ένας κύριος, με το καρέ που πάντα ήθελα.
No trivia
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου