Δυο φίλοι που μοιράζονται το ίδιο πάθος για τα comic, τους εξωγήινους και λοιπής φύσεως πράγματα (τους λες δηλαδή και nerds) επισκέπτονται τη famous διοργάνωση Comic-Con και κάνουν σαν πιτσιρίκια σε ζαχαροπλαστείο. Αργότερα θα ξεκινήσουν ένα road trip προκειμένου να επισκεφθούν όλα τα μέρη της αμερικανικής ερήμου, τα οποία σχετίζονται με εξωγηινικές εμφανίσεις και μυστήρια (ανέφερα το γεγονός οτι είναι άπειρα nerdy τύποι έτσι;). Τότε λίγο πιο έξω από την πιο διάσημη ίσως περιοχή που σχετίζεται με τέτοιου είδους φαινόμενα, την Area 51, ο Graeme (Simon Pegg) και ο τροφαντούλης Clive (Nick Frost) θα έρθουν αντιμέτωποι με το πιο τρελό τους όνειρο: την συνάντηση με έναν καλοκάγαθο, έξυπνο, αθυρόστομο και...πρασινωπό εξωγήινο, τον Paul. Όταν ο Paul ζητήσει τη βοήθειά τους, οι δυο alien-όφιλοι θα εμπλακούν σε μια τρελή περιπέτεια με μπόλικο κυνηγητό, μια θρήσκα γκόμενα, οχι και τόσο μυστικούς πράκτορες που τους κυνηγούν και ένα σωρό άλλα κωμικά ευτράπελα που κάνουν το Comic-Con να φαντάζει βόλτα σε τοπικό λούνα παρκ.
Αμερικάνικης/βρετανικής παραγωγής το "Paul", είναι μια καλοφτιαγμένη κωμωδία που έχει πολλές καλές στιγμές, ατάκες που σκάνε από το πουθενά και ένα story που μπορεί να έχουμε ξαναδεί (αυτό του καλού εξωγήινου, των κακών ανθρώπων που θέλουν να τον εκμεταλλευτούν κ.λ.π) αυτό όμως δεν αποτελεί πρόβλημα καθώς η παρουσία για ακόμη μια φορά του διδύμου Pegg-Frost κερδίζει τις εντυπώσεις. Στο πλευρό του μπασμένου Paul, πίσω από τη φωνή του οποίου κρύβεται ένας άλλος γνωστός, νεαρός κωμικός των ημερών μας, ο Seth Rogen, κάνουν και πάλι το θαύμα τους και προσφέρουν ένα τρελιάρικο ταξίδι, με ευφάνταστους χαρακτήρες και καταστάσεις.
Στη σκηνοθεσία της ταινίας συναντάμε τον Greg Mottola που εάν δε σας λέει κάτι εκ πρώτης αναφοράς, ίσως σας πει εκ δευτέρας, καθώς είναι υπεύθυνος για την νεανική καφροκωμωδία "Superdbad" (2007) που έκανε διάσημους τον Michael Cera και τον Jonah Hill. Στο ενεργητικό του μετράει επίσης και το indie κωμωδιάκι "Adventureland" (2009) με τον Jesse Eisenberg πριν σηκώσει αμανέ και γίνει σταρ πρώτου μεγέθους στο facebook-ικό "The Social Network" (2010) του Fincher.
Εδώ σκηνοθετεί ένα ακόμη χιουμοριστικό ταινιάκι, αυτή τη φορά για έναν εξωγήινο που έχει ξεμείνει στη Γη και έχει αναπτύξει όλες τις ανθρώπινες συνήθειες, από το να μιλάει Αγγλικά βεβαίως βεβαίως, μέχρι το να οδηγάει (θυμίζοντας ελληνική σκοτώστρα όσον αφορά το τιμόνι) και φυσικά να καπνίζει και κάνα στριφτό, έτσι για να κάνει κέφι! Ohhhh yeah...
Απ' οτι φαίνεται εκεί στη Βρετανία αρέσκονται στις σταθερές συνεργασίες, καθώς στο σενάριο του "Paul" συναντούμε και πάλι τους Pegg-Frost. Η αλήθεια είναι οτι από το αλησμόνητο "Shaun of the Dead" (2004) και την επική μαύρη κωμωδία "Hot Fuzz" (2007), οι δυο τους επιλέγουν να συνεργάζονται όποτε μπορούν. Ο Pegg μάλιστα έχει συνυπογράψει και τα σενάρια των παραπάνω ταινιών στο πλευρό του σεναριογράφου και σκηνοθέτη Edgar Wright, τον οποίο σίγουρα έχετε πλέον μάθει από το αρκετά υποτιμημένο indie ταινιάκι, "Scott Pilgrim vs. the World" (2010).
Όπως είναι αναμενόμενο και φυσικό, τα παλικάρια μας δε παίρνουν τον εαυτό τους στα σοβαρά για ακόμη μια φορά, αλλά επιλέγουν να τα κάνουν όλα ρημαδιό γιατί αυτό ξέρουν, αυτό εμπιστεύονται. Ακόμα και το Mission Improssible 4 εάν αποφασίσετε να δείτε (που μεταξύ μας δεν είναι καθόλου κακό) θα διαπιστώσετε πως ακόμα και εκεί ο Pegg κρατάει το ρόλο του καραγκιοζάκου της παρέας. Well if you've got it, flaunt it!
Το πραγματικά ενδιαφέρον με το "Paul" είναι οτι πέρα από το story της καταδίωξης του εξωγήινου που παίζει σε πρώτη φάση, αποτελεί στην ουσία ένα φόρο τιμής σε ταινίες επιστημονικής φαντασίας, συγγραφείς του φανταστικού και πολλά ακόμη. Το παιχνίδι με τους θεατές λειτουργεί καλά, εάν έχεις δει τις αντίστοιχες ταινίες ή εάν έχεις διαβάσει αντίστοιχα βιβλία, καθώς είσαι σε θέση να 'πιάσεις' το αστείο και να γελάσεις με τη καρδιά σου. Από την άλλη πλευρά βέβαια είναι λίγο παρακινδυνευμένο, καθώς σε περίπτωση που δεν αρέσκεσαι σε αυτού του είδους τις ταινίες, τότε το πιθανότερο είναι οτι πολλές από τις έξυπνες ατάκες θα σου ξεφύγουν και θα αναρωτιέσαι που είναι το αστείο, την ίδια στιγμή που ο διπλανός σου θα έχει κατουρηθεί πάνω του από τα γέλια. Βέβαια εάν this is your thing τότε θα το εκτιμήσεις στον υπέρτατο βαθμό, και να είσαι σίγουρος οτι θα απολαύσεις μια καλή και χαλαρή κωμωδία για όλες τις ώρες (ακόμα και για τις 3 το πρωί όπως την είδα εγώ!).
Star Wars, "Blade" (1998) και..."Lorenzo's Oil" (1992) είναι μόνο μερικές από τις έμμεσες αναφορές σε άλλες ταινίες, και καλό θα είναι να έχετε το νου σας για τις κεκαλυμμένες ατάκες που αναφέρονται σε αυτές.
Εκτός όμως από τη προφανέστατη αναφορά σε άλλα έργα, το "Paul" έχει και κάτι ακόμα ενδιαφέρον να δώσει σε όσους το δουν. Για ακόμη μια φορά πίσω από τη χιουμοριστική υπόθεση, κρύβεται ίσως ο πιο επιτυχημένος υπαρξιακός σχολιασμός που έχω δει τελευταία σε ταινία, καθώς οι σεναριογράφοι επιλέγουν έναν υποδόριο τρόπο προκειμένου να προβάλουν τη δική τους σκέψη πάνω στην δημιουργία του Κόσμου.
Με αφορμή την εμφάνιση ενός εξωγήινου πλάσματος, επιλέγεται να έρθει σε διακριτική σύγκρουση η θεωρία του Δαρβίνου σχετικά με την εξέλιξη του ανθρώπινου είδους, με αυτή της Θεολογικής προέλευσης του ανθρώπου και κατ΄επέκταση και του Κόσμου ολόκληρου.
Σε όλη τη διάρκεια της ταινία αντιπαραβάλλονται αυτές οι δυο αντιθετικές απόψεις και εικόνες, με τους πρωταγωνιστές από την μια πλευρά, που όπως χαρακτηριστικά λένε "we believe in science" και τους θρησκόληπτους βλάχους με την καραμπίνα και τη Βίβλο ανα χείρας από την άλλη. Εξάλλου δεν είναι τυχαίο ούτε το γεγονός οτι ο Paul αναφέρετε διαρκώς στην έννοια της evolution προκειμένου να καταφέρει να πείσει την φανατική Χριστιανή Ruth Buggr (Kristen Wiig), σχετικά με την φυσική και φυσιολογική εξέλιξη των πραγμάτων βάση λογικών γεγονότων, και οχι παραμυθατζίδικων φαντασιώσεων.
Η σκηνοθεσία είναι γρήγορη, όπως και η εξέλιξη της δράσης και δε θα σας κουράσουν καθόλου. Το καλό με τις ταινίες road trip είναι πως επειδή εκ των πραγμάτων μιλάμε για μια δράση πάνω σε τέσσερις τροχούς, συνεπώς είναι σχετικά αδύνατον να βαρεθείς (εκτός κι αν μιλάμε για καμιά τύπου υπαρξιακού ρομάντζου ή τίποτα τέτοιο, οπού εκεί ναι το μαξιλάρι σου θα το θες).
Στα συν πρέπει να βάλεις και την παρουσία ηθοποιών όπως ο Jason Bateman στον ρόλο του κακού πράκτορα Zoil, οπού εδώ είναι καλός και πραγματικά αστείος συγκριτικά με άλλες του ταινίες όπως το πρόσφατο χείριστο " TheChange-Up" (2011), καθώς και μια κυρία που αρέσκεται στη παρέα με εξωγήινους και αναλαμβάνει τον ρόλο του κακού επικεφαλή Big Guy (δε κάνω spoiler για το ποιά πρόκειται, αν και μπορείτε να δείτε και στο IMDB : P )
Ο Simmon Pegg και ο Nick Frost είναι όπως ακριβώς τους έχουμε συνηθίσει. Τρελοί και αλλοπαρμένοι, με τέλεια κωμική χημεία μεταξύ τους που δε γίνεται να σε αφήσει ασυγκίνητο. Αν και μόνο με τη μορφή του Paul ο Rogen είναι εξίσου καλός καθώς η ανταλλαγή σπιντάτων ατακών ανάμεσα τους, είναι διαρκής. Και η Wiig όμως είναι πολύ καλή και δένει τέλεια με το υπόλοιπο τρελό cast, μοιράζοντας γέλιο και μικρές, συναισθηματικές δόσεις.
Το "Paul" είναι μια από τις πολύ καλές κωμωδίες που κυκλοφορούν στη γύρα εδώ και καιρό, και καλά θα κάνετε να την επιλέξετε ένα θέλετε να περάσετε ένα βράδυ γεμάτων fun και ανησυχίες τύπου 'the thruth is out there'. Μη παίρνετε και όρκο, καθώς the truth μπορεί να είναι να είναι και στην άκρη του δρόμου σας ; )
Υ.Γ: Έχει επίσης τέλεια end credits! Δείτε τα κι αυτά : )
Τι έμαθα από τη ταινία: Οτι το μπλουζάκι της πρωταγωνίστριας που έχει τον Χριστό να πυροβολεί τον Δαρβίνο με τη λεζάντα από κάτω EVOLVE THIS είναι οτι πιο cool έχω δει τελευταία, οτι θέλω κι εγώ το bumper sticker που λέει 'Alien on Board' για το αυτοκίνητο που δεν έχω και οτι τα τρία...στήθη σε μια γυναίκα είναι hot για όλους. Τα τέσσερα πάλι θεωρούνται ανωμαλία...Σωστό.
TRIVIA
- H Tara Walton καλείται από τον Paul να μπει στο διαστημόπλοιο και να την πάρει μαζί του. Μια ξεκάθαρη αναφορά στη ταινία του Spielbergh "Close Encountrs of the Third Kind" (1977).
- Οι ήρωες οδηγούν ένα RV και συγκεκριμένο το μοντέλο Beagle. To HMS Beagle ήταν το διάσημο σκάφος του Charles Darwin.
- Η περίεργη και παράταιρη παρουσία των ναυτών μέσα στο μπαρ οπού ξεσπάει ο καυγάς, είναι κάτι σαν inside joke των συντελεστών και μια αναφορά στην ταινία του Spielbergh "1941" (1979). Η αναφορά αυτή έγινε εξαιτίας της συχνής παρουσίας ναυτών σε Χολιγουντιανές ταινίες, τη στιγμή που ξεσπά κάποιος τρικούβερτος καυγάς.
- Η ονομασία ενός katana σπαθιού που κρατάει ο Frost στην αρχή της ταινίας, ως Black Vampire είναι άμεση παραπομπή στον χαρακτήρα του Wesley Snipes στο "Blade".
- Και μια λίγον παρατραβηγμένη δική μου σκέψη πάνω στο όνομα του Nick Frost στην ταινία ως Clive Gollings. Υποθέτω οτι έχει πάρει το όνομά του από τον συγγραφέα του φαντασιακού Clive Barker.
(Πηγή IMDB)
H TV ΣΗΜΕΡΑ....
ΕΤ1: I'm a Cyborg but that's Ok, του Chan-woo Park. Πρεμιέρα για μια ταινιούλα που έχουμε μιλήσει και εδώ. Μια νεαρή κοπέλα που νομίζει οτι είναι cyborg μεταβαίνει σε ψυχιατρική κλινική, οπού γνωρίζει έναν νεαρό που νομίζει οτι έχει την ικανότητα να κλέβει τις ιδιότητες των άλλων. Εκεί θα αναπτύξουν μια ιδιότυπη συναισθηματική σχέση, με τον νεαρό να προσπαθεί να τη κρατήσει με νύχια και με δόντια στη ζωή, καθώς η γλυκιά Su αρνείται οποιαδήποτε φυσιολογική τροφή με τον φόβο οτι μπορεί να...βραχυκυκλώσει.
Αύριο έχουμε new arrival με "My Week with Marilyn". Stay tuned!
Καλή ταινία, την περίμενα νομίζω πιο αστεία. Γενικότερα Pegg-Frost είναι αχτύπητοι κι έχουν θέσει τον πήχη ψηλά! Όποτε παίζουν μαζί προσκυνώ! Ο Pegg νομίζω δίνει extra points στο Mission impossible και εκτός από αστείος είναι και πολύ badass με ένα όπλο. Ααα, και ο ρόλος του Big Guy ...όλα τα λεφτά!
ΑπάντησηΔιαγραφήEinai egguhsh gia polu gelio oi duo toys! Tous agapw :P
ΑπάντησηΔιαγραφήπολύ καλό το paul,αν και κατάφερε χωρίς την καμενιά των hotfuzz και Shaun of the Dead να μην "είναι" για όλλους.πάντως,αν ξέρεις τι πας να δεις,όπως είπες είναι πραγματικά για όλες τις ώρες!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕμένα αντιθέτως δεν μου άρεσε σχεδόν καθόλου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜεγάλη απογοήτευση. Είχα δει το τρέιλερ όπου με προϊδέαζε να δω τουλάχιστον μια διασκεδαστική κωμωδία. Αντί για αυτό είδα μια χοντροκομμένη, κλισεδιάρικη κωμωδία, με φτηνιάρικες και κακόγουστες καταστάσεις, που στο τέλος μόνο βαρεμάρα μου προξένησε. Κρίμα γιατί το σεναριακό υλικό που είχε προσφερόταν για κάτι πιο αξιόλογο. Καμία σχέση με τα σαφώς πολύ καλύτερα κι απολαυστκότερα "Shaun of the Dead" και "Hot Fuzz".
1/5: Μετριότατη
Δεν ξέρω αν πρόκειται για παρατραβηγμένη δικιά σου ιδέα, αλλά κι εγώ όταν το είδα (χωρίς να σε έχω διαβασει) τον Clive Barker θυμόμουν κάθε φορά που έλεγε το όνομα του..
ΑπάντησηΔιαγραφή