Τα Χριστούγεννα έχουν φτάσει. Η πιο όμορφη και γιορτινή περίοδος του χρόνου, και η οικογένεια McCallister ετοιμάζεται πυρετωδώς για την αναχώρησή της προς Παρίσι μεριά. Θείοι, ξαδέλφια, ανίψια, βαλίτσες μες τη μέση, ρούχα παντού, άνθρωποι να ανεβοκατεβαίνουν σαν τρελοί τις σκάλες και να φτιάχνουν μανιωδώς τα πράγματα για το ταξίδι. Και κάπου ανάμεσά τους ο μικρός, ξανθός Kevin (Macaulay Culkin) να παρατηρεί ατάραχος τον πανζουρλισμό. Όταν έπειτα από έναν μικροκαυγά με τα ανιψοξαδέρφια/αδελφούς, πάει τιμωρία στην σοφίτα τα πράγματα θα πάνε oh so bad! Η οικογένεια η οποία παρακοιμήθηκε και λίγο θα τρέξει να προλάβει το αεροπλάνο, και από το πολύ τρεχαλητό θα ξεχάσουν ένα μικρό πραγματάκι μωρέ: τον Kevin στο σπίτι μόνο του! Αν και η ιδέα της μοναξιάς θα φανεί αρχικά στον Kevin υπέροχη καθώς μπορεί να κάνει οτι γουστάρει, σύντομα θα συνειδητοποιήσει οτι τελικά δεν είναι ο μόνος που έχει μείνει στη γειτονιά. Η έτερη 'παρέα' αποτελείται από δυο θρασύτατους-και πανηλίθιους- διαρρήκτες τον Harry (Joe Pesci) και τον Marv (Daniel Stern) οι οποίοι έχουν βάλει στο μάτι το πλουσιοπάροχο σπίτι των McCallister. Βέβαια οι δυο τους θα υπολογίσουν χωρίς τον ξενοδόχο, καθώς υποθέτουν οτι το σπίτι είναι άδειο. Ακόμα και όταν δουν τον πιτσιρικά όμως, απλά θα καγχάσουν συνωμοτικά και θα αποφασίσουν να εισβάλουν έτσι κι αλλιώς. Τι απειλή μπορεί να αποτελεί ένα μικρό, χαριτωμένο αγοράκι; Το καμένο κεφάλι του ενός, και η στραπατσαρισμένη από σίδερο μούρη του άλλου, μαρτυρούν μεγάλη!
Ο σκηνοθέτης Chris Columbus θα μπορούσε εύκολα να διεκδικήσει το τίτλο του σκηνοθέτη των Χριστουγέννων, καθώς πέρα από το Home Alone που έχει εντυπωθεί στους περισσότερούς μας ως η απόλυτη γιορτινή κωμωδία, είναι υπεύθυνος και για το σενάριο μιας ακόμα καθαρά χριστουγεννιάτικης ταινίας, των "Gremlins".
Με μια καριέρα που υπήρξε πιο έντονη (σκηνοθετικά τουλάχιστον) στις δεκαετίες του ΄80 και του ΄90, ο Columbus έχει φτιάξει ένα πασίγνωστο όνομα εκεί στο Hollywood που έχει γίνει γνωστό σε παγκόσμιο επίπεδο, κυρίως εξαιτίας των οικογενειακών του ταινιών. Ανάμεσα τους το "Home Alone 2: Lost in New York" (1992) η οποία πήγε κόντρα στην συνήθως λιγότερο επιτυχημένη (ή και αποτυχημένη το λες) εικόνα των sequels, καθώς κράτησε την τρέλα και την επεισοδιακότητα του πρώτου, και το "Mrs. Doubtfire" (1993) με τον Robin Williams στον ρόλο μιας ευτραφούς νταντάς. Βεβαίως έχει σκηνοθετήσει και τα δραματάκια του ("Stepmom"-1998), τις χαζοκομεντί του ("Nine Months"-1995) αλλά και brand new πατάτες όπως το "I Love You, Beth Cooper" (2009) με την αταλάντου Hayden Panettiere, καθώς και την επική, Ολυμπιακή περιπέτεια που μάλλον κατέληξε σε κωμωδία, "Percy Jackson & the Olympians: The Lightning Thief" (2010), βασισμένο στο ομώνυμο βιβλίο του συγγραφέα Rick Riordan. Εμείς θα επιλέξουμε πάντως να τον θυμόμαστε για τα "Home Alone", το σενάριο των "The Goonies" (1985) και τις πολύ καλές μεταφορές των δυο πρώτων harrypotteri-κών βιβλίων, του "Harry Potter ans the Sorcerer's Stone" (2001) και του "Harry Potter and the Chamber of Secrets" (2002), που αποτελεί ίσως την καλύτερη μεταφορά και από τα επτά βιβλία του μάγου-φαινόμενο.
Το Home Alone είναι μια ξεκαρδιστική κωμωδία από αυτές που δεν βαριέσαι να βλέπεις ξανά και ξανά, καθώς κακά τα ψέματα, έχει αυτή τη νοσταλγική διάσταση που αφενός προκύπτει λόγο Χριστουγέννων, και αφετέρου από την θύμηση των παιδικών μας χρόνων.
Η ταινία αποτέλεσε τεράστια εισπρακτική επιτυχία και απέφερε στα ταμεία γύρω στο μισό δις. δολάρια(!!), με ένα budjet της τάξεως των $10-15 εκατομμυρίων. Ο Columbus έγινε το νέο hot όνομα και ο πανζουρλισμός γύρω από καθετί που είχε να κάνει με το φιλμ ήταν τεράστιος. Παρόλα αυτά τίποτα από τα παραπάνω δε συγκρίνεται με τον αντίκτυπο της παρουσίας του χαριτωμένου Macaulay Culkin στο ρόλο του πανέξυπνου και πολυμήχανου Kevin.
Ο Culkin είχε ξεκινήσει την καριέρα του στον κινηματογράφο από νωρίς, καθώς το 'αγγελικό' του παρουσιαστικό, τον έκανε πρώτης τάξεως αναλώσιμο; υλικό για το Hollywood. Πριν το γκραντ σουξέ του στα Home Alone, είχε πρωταγωνιστήσει στο πλευρό του John Candy (ο οποίος κάνει και το περασματάκι του από εδώ), στην ταινία "Uncle Buck" (1989) στην οποία υποδύεται τον συμπαθή ανιψιό τον οποίο (μαζί με τα αδέλφια του) πρέπει να νταντέψει ο θείος Buck, με απρόσμενες όπως είναι φυσικό, εξελίξεις. Τον επόμενο χρόνο έγινε το πιο αναγνωρισμένο πιτσιρίκι σε όλο τον κόσμο, και θεωρήθηκε αμέσως το παιδί-θαύμα που θα βάδιζε στα χνάρια της Shirley Temple. Αν και οι επόμενες του ταινίες δεν είχαν την σαρωτική επιτυχία του Home Alone, εντούτοις ο Culkin συνέχισε να επιλέγει ρόλους που βασίζονταν πολύ στην γλυκιά και χαριτωμένη του παρουσία, όπως στο όμορφο "My Girl" (1991), αλλά και στο "The Good Son" (1993) στο οποίο χρησιμοποίησε την εμφάνισή του για κακούς σκοπούς, υποδυόμενος ένα διαβολικό παιδί στο πλευρό του μικρούλη τότε (οχι οτι έχουν αλλάξει και πολλά μέχρι σήμερα) Elijah Wood.
Η κινηματογραφική του πορεία βέβαια δεν ήταν ανάλογη των προσδοκιών που είχαν όλοι από αυτόν (και μάλλον αυτή ήταν και η μεγάλη παγίδα) καθώς ο Culkin κάπου χάθηκε, κάπου έμπλεξε με ναρκωτικά και αλκοόλ και τελικά έγινε και παράδειγμα αναφοράς σε νεαρά αστέρια που είχαν ανάλογη κατάληξη: "Πωπω κοίτα τον! Κατέληξε σα τον Macaulay Culkin". Not cool at all.
Επειδή όμως ο Culkin δε μασάει, ακόμα και αν οι αδελφοί του έχτιζαν την δική τους καριέρα, όσο χρόνια εκείνος βρισκόταν στην αφάνεια, το 2004 κάνει μια πανηγυρική επανεμφάνιση πρωταγωνιστώντας στη πολύ καλή και καυστική νεανική κωμωδία "Saved!" μαζεύοντας θετικές κριτικές, και έκτοτε τον βλέπουμε με συμμετοχές σε τηλεοπτικές σειρές και μικρά ταινιάκια. Κι αν ακόμα δε έχετε τίποτα να του ζηλέψετε, μάθετε οτι από το 2002 μέχρι και πριν λίγο καιρό, ήταν ζευγάρι με την Mila Kunis. Ναι με αυτή που έκανε τα λεσβιακά με την Portman στο "Black Swan". Α μπα σα να σας βλέπω να ξυπνήσατε τώρα : )
Στο Home Alone ο εύστροφος χαρακτήρας του Kevin δεν ήταν ο μόνος που κέρδισε τους θεατές, καθώς το δίδυμο Pesci-Stern ήταν απλά αξεπέραστο. Σαν άλλος Ηλίθιος και Πανηλίθιος (ποντάρω τον πανηλίθιο στον Stern) ήταν εξαιρετικοί και προκαλούσαν άφθονο το γέλιο με τα παθήματα, που απ'οτι φαίνεται δε τους έγιναν μαθήματα καθώς οι δυο τους επέστρεψαν για έναν ακόμη γύρο τραυματικών εμπειριών στο Home Alone 2.
Οι αυτοσχέδιες παγίδες, το τσαγανό του μικρού διαβολάκου και η απύθμενη χαζομάρα των επίδοξων κλεφτών, αποτελούν τα βασικά υλικά αυτής της εκρηκτικής (κυριολεκτικά ορισμένες φορές) κωμωδίας. Και όλο αυτό με background τα πολύχρωμα Χριστούγεννα? Hell yeah!!
Εκτός από το έξυπνο σενάριο και τις cult ερμηνείες, το Home Alone έχει ένα ακόμα στοιχείο που καθιστά την ταινία ζωντανή μέχρι και σήμερα στο μυαλό μας: το υπέροχο soundtrack της!
Ο συνθέτης John Williams είναι υπεύθυνος για μερικά από τα καλύτερα μουσικά themes που έχουν γραφτεί ποτέ για ταινίες, κάτι που εύκολα μαρτυρούν τα...5 Oscar που έχει κερδίσει (ανάμεσα στα οποία αυτό για το πασίγνωστο theme του "Jaws"-1975, του "Star Wars"-1977 και του "Ε.Τ-1982).
Η μαγική, χριστουγεννιάτικη μουσική σε προδιαθέτει οτι ο συνθέτης θα μπορούσε να είναι ο Danny Elfman, καθώς το στυλ θυμίζει έντονα αυτό του μόνιμου πλέον συνεργάτη του Tim Burton. Κι όμως αυτή η σκανδαλιάρικη μουσική, που στη συνέχεια μεταλλάσσεται σε ζεστό άκουσμα χορωδιακών, παιδικών φωνών ανήκει στον Williams και φυσικά στα all-time favorite music themes.
Από πλευράς σκηνοθεσίας δεν έχουμε να πούμε κάτι, καθώς χαρακτηρίζεται από καθαρή, σκηνοθετική οπτική χωρίς τεχνάσματα και βαθύτερα νοήματα, γιατί στην τελική πολλές φορές θες απλά να παρακολουθήσεις μια ταινία για να γελάσεις και να περάσεις καλά βρε αδελφέ!
Ήδη έκανε το ετήσιο πέρασμά της από την τηλεόραση, αλλά σίγουρα και το 2ο ταινιάκι θα εμφανιστεί μέσα στις επόμενες μέρες, οπότε προετοιμαστείτε και πάλι για πολλά ευτράπελα και γέλιο. Κι αν ακούσετε τον Marv να αναφωνεί με μάτια αλλήθωρα "Harryyyyy" εσείς απλά γελάστε πιο δυνατά : )
Καλά Χριστούγεννα!
Τι έμαθα από την ταινία: Οτι το να ξεχνάς ένα παιδί μόνο του στο σπίτι, είναι το ίδιο με το να ξεχνάς τα γυαλιά σου, οτι ο creepy παππούς της γειτονιάς, μπορεί να μην είναι και τόσο creepy after all, και οτι με απλά υλικά μπορείς να φτιάξεις τις καλύτερες παγίδες. Ο ναι ναι και να πετύχουν όλες!
TRIVIA
- O χαρακτήρας του Pesci έχει πάρει τον όνομά του, από την ταινία του Orson Welles, "The Third Man" στην οποία ο ίδιος ο Welles ως πρωταγωνιστής ονομαζόταν Harry Lime.
- Στο poster της ταινίας ο Culkin είναι με τα χέρια στο πρόσωπο και κάνει οτι ουρλιάζει. Αυτό το στήσιμο είναι εμπνευσμένο από τον διάσημο πίνακα του Edvart Munch, The Scream.
- Ο Pesci είχε ξεχάσει κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων οτι πρόκειται για οικογενειακή ταινία, με αποτέλεσμα να λέει συνεχώς τη λέξη fuck. Στο τέλος ο Columbus του είπε οτι αντί γι'αυτή τη λέξη θα μπορούσε να χρησιμοποιεί τη λέξη fridge!
- O ρόλος του Harry προτάθηκε στον Rober de Niro αλλά δε τον δέχτηκε. Η αλήθεια είναι οτι το Little Fockers είναι καλύτερο.
- O Stern δέχτηκε να βάλει την ταραντούλα στο πρόσωπό του μόνο για μια λήψη. Το ουρλιαχτό του ντουμπλαρίστηκε αργότερα, γιατί εκείνη τη στιγμή λογικό θα ήταν η ταραντούλα να...ανησυχήσει από τις κραυγές.
- Υπάρχει ένας θρύλος που λέει οτι ο Elvis Presley (ο οποίος έχει πεθάνει από το 1977) έπαιζε σε μια σκηνή του Home Alone. Όσοι υποστηρίζουν οτι ο Elvis ζει ακόμα, θεωρούν οτι ένας τύπος που βρίσκεται πίσω από τη μητέρα του Kevin, όταν αυτή ουρλιάζει στον τύπο στο αεροδρόμιο, είναι στην πραγματικότητα ο βασιλιάς της rock'n'roll. Ok...
- Στη σκηνή που ο Kevin ανακαλύπτει στο μπαούλο του αδελφού του τη φωτογραφία της κοπέλας του, παίρνει ένα βλέμμα αποστροφής και βγάζει έναν αποδοκιμαστικό ήχο. Στη πραγματικότητα στην φωτογραφία απεικονιζόταν ένα...αγόρι ντυμένο κορίτσι, επειδή ο Columbus είχε πει οτι θα ήταν πολύ βάρβαρο να αντιμετωπιστεί ένα κορίτσι με τέτοιο τρόπο! Cute!
(Πηγή IMDB)
Meet the Spartans | Σπαρτιάτες για Κλάματα
ΑπάντησηΔιαγραφή