Ο ντροπαλός Victor Van Dort (με τη φωνή του Johnny Depp) θέλει να ζητήσει σε γάμο την καλή του Victoria Everglot (με τη φωνή της Emily Mortimer). Όταν αποφασίσει να κάνει μια δοκιμή της επίσημης του πρότασης, τα πράγματα θα πάνε πολύ πολύ στραβά, καθώς εκεί τριγύρω βρίσκεται το πτώμα της Corpse Bride (με την φωνή της Hellena Bonham Carter). Το τραγικό-χιουμοριστικό της υπόθεσης είναι πως η Νεκρή Νύφη δεν πρόλαβε ποτέ να παντρευτεί τον δικό της καλό όσο βρισκόταν στη ζωή, με αποτέλεσμα η πρόταση του Victor να την επαναφέρει στον κόσμο των ζωντανών, μόνο για να την κάνει να πιστέψει ακράδαντα οτι ο νεαρός άνδρας θέλει να παντρευτεί την ίδια! Η Νύφη θα προσπαθήσει με νύχια και με δόντια να τον κρατήσει κοντά της, χωρίς να δίνει καμία σημασία-αρχικά-στον αγνό έρωτα που βασανίζει τον Victor και την Victoria. Όταν όμως γίνει μάρτυρας της δυνατής τους αγάπης, τότε μάλλον θα 'βάλει' μυαλό. Και ύστερα σου λένε οτι οι νεκροί, δεν έχουν καρδιά!
Μπορεί ο Tim Burton να είναι εξίσου γνωστός και για το επίκαιρο τώρα λόγω Χριστουγέννων, "The Nightmare Before Christmas" (1993), προκαλεί όμως μια κάποια έκπληξη το γεγονός οτι ο τρελιάρης δημιουργός μετράει στην σκηνοθετική του καριέρα, μόνο το "Corpse Bride" (2005), καθώς στο Nightmare εκτέλεσε μόνο χρέη συγγραφέα γράφοντας το βασικό story, αφού τη σκηνοθεσία είχε αναλάβει ο φίλος του Henry Selick. Βέβαια η επίδραση του Burton σε αυτού του είδους το stop-motion animation, δεν περιορίστηκε μόνο σε αυτό. Το 2009 ο Selick επέστρεψε με την μεταφορά επί της οθόνης, ενός παιδικού βιβλίου του Neil Gaiman, με τίτλο "Coraline". Πολλοί έσπευσαν να υποστηρίξουν οτι επρόκειτο για το καινούριο φιλμ του Burton...και έπεσαν έξω! Οι ομοιότητες τόσο όσον αφορά την αισθητική της ταινίας, όσο και το σκοτεινό της story οδήγησαν στο λαθεμένο συμπέρασμα οτι ο γοτθικός σκηνοθέτης είχε κάνει πάλι το θαύμα του. Μπορεί τελικά να μη το είχε κάνει ακριβώς αυτός, όμως η σφραγίδα του είναι κάτι παραπάνω από εμφανής.
Την ίδια χρονιά ένα ακόμη animation κυκλοφόρησε, αυτή τη φορά με τον Burton στον ρόλο του παραγωγού. Το "9" πραγματευόταν την ιστορία μιας ομάδας πάνινων κούκλων, που προσπαθούσαν να σώσουν το είδος τους σε ένα post-apocalyptic περιβάλλον, στο οποίο απειλούνταν από φονικές μηχανές και από μια διαρκώς εκβιομηχανιζόμενη πρόοδο.
Σε παρόμοια χνάρια μοιάζει να κινείται και ο Chris Butler, ένας ακόμη μαθητευόμενος φίλος του Burton, ο οποίος έχει έτοιμο για τον Ιούνιο του 2012 το δίδυμο αδελφάκι της "Coraline" (συμμετείχε εξάλλου τόσο σε αυτό, όσο και στο "Corpse Bride), αυτή τη φορά με έναν αρσενικό πρωταγωνιστή εν ονόματι, Norman. To "ParaNorman" αναμένεται να προσελκύσει για ακόμη μια φορά το φανατικό κοινό του Burton στις αίθουσες, καθώς διαπνέεται από την ανάλογη ατμόσφαιρα, και την ολίγον ανατριχιαστική υποθεσούλα. Και να φανταστεί κανείς πως όλα αυτά ξεκίνησαν λίγο πολύ, από τα πολυάριθμα και ζοφερά σκιτσάκια, και κυρίως από την καλπάζουσα φαντασία του ser Burton!
Είναι γνωστό οτι ο Burton οραματίζεται τα δημιουργήματά του πρώτα πάνω στο χαρτί (γνωστό και ως storyboard) και στη συνέχεια τα μεταφέρει και στο κινηματογραφικό πανί. Η αρχή έγινε το 1982 όταν ο Burton σκηνοθέτησε το πρώτο μικρού μήκους animation του, με τίτλο "Vincent". Σε αυτό το 6λεπτο, ασπρόμαυρο φιλμάκι, ένας πιτσιρικάς φαντασιώνεται οτι είναι ο αγαπημένος του ήρωας, και συγκεκριμένα ο Vincent Price (αγαπημένος και του Tim). Αυτή η πρώτη απόπειρα βασίστηκε σε ένα ποίημα που έγραψε ο σκηνοθέτης και το οποίο μάλιστα διηγήθηκε ο ίδιος ο Price κατά την διάρκεια του animation.
Αν και από τότε έχουν περάσει μπόλικα χρόνια, ο Burton δεν έχει εγκαταλείψει το αγαπημένο του μαύρο στιλιζάρισμα στις ταινίες του (είτε πρόκειται για live action, είτε για animation). Ετοιμάζοντας ήδη μια ακόμη παραγωγή (το βαμπυρίστικο "Dark Shadows")με πρωταγωνιστή για εκατομμυριοστή φορά τον Johnny Depp, βρήκε τον χρόνο να ασχοληθεί και με την full length version ενός ακόμα short film που είχε σκηνοθετήσει το 1984, το "Frankweenie". Σε αυτό ο Victor (κλασικά) αποφασίζει να πραγματοποιήσει ένα πείραμα προκειμένου να ξαναφέρει στη ζωή τον νεκρό του σκύλο Sparky. Όπως όμως είναι αναμενόμενο κάτι θα πάει στραβά, και τα αποτελέσματα θα είναι απρόσμενα, όπως ακριβώς και οι συνέπειες. Δε μπορούμε παρά να αναμένουμε με προσμονή και αυτό το εργάκι, μέχρι το επίσημο release του τον ερχόμενο χειμώνα.
Γενικά όλοι εμείς οι πιστοί ακόλουθοι του Tim Burton φαίνεται τον αγαπάμε επειδή καταφέρνει να ανανεώνει διαρκώς ένα πεσιμιστικό και κατά κάποιον τρόπο θέματα ταμπού, όπως αυτά της φυσικής φθοράς και του θανάτου. Είτε πρόκειται για μια έμμεση αναφορά τους που αφήνεται να αιωρηθεί στην ατμόσφαιρα ("Edward Scissorhands"-1990, "Big Fish"-2003), είτε για μια απροκάλυπτη ενασχόληση μαζί τους, καθώς παίζουν ως κεντρικά μοτίβα σε άλλες ταινίες του ("Sleepy Hollow"1999, "Corpse Bride"-2005), ο Burton είναι ένας παραμυθάς που του αρέσει να διηγείται τις ιστορίες του με άλλοτε λιγότερη και άλλοτε περισσότερη θανατίλικη εσάνς.
Στην προκειμένη περίπτωση το πράγμα δε θα μπορούσε να είναι πιο ξεκάθαρο. Η Νύφη είναι νεκρή ντε. Κι όμως, αν και σε κάποιο επίπεδο αυτό το λες και κάπως τραγικό, μέσα από τα τραγούδια, τους χορούς και τα πανηγύρια καταφέρνει να τουμπάρει το θέμα, και τελικά να μας κάνει να πούμε ένα γλυκό "awwww...." όταν η Νύφη παίρνει-άκουσον άκουσον-μαθήματα ζωής από τον Victor!
Αναμφισβήτιτα πρόκειται για ένα animation με διάφορες διαστάσεις ζωής και θανάτου, που καταφέρνει να περάσει τα μηνυματάκι του με απλό, αλλά κατά τα άλλα αρκετά μακάβριο τρόπο. Ο θάνατος δεν είναι πλέον κάτι το καταραμένο, αλλά αποτελεί μια δεύτερη ευκαιρία για την κατανόηση μερικών εκ των σημαντικότερων νοημάτων της ζωής: της αγάπης, της συγχώρεσης, της κατανόησης.
Δύσκολη δουλειά το stop-motion, θέλει υπομονή και επιμονή, και απ'οτι φαίνεται υπήρχαν περίσσιες στην περίπτωση του "Corpse Bride". Πολύχρωμο, μουσικόφιλο, με ηθικά διδάγματα, σκοτεινό χιούμορ και κλασικά ωχρούς χαρακτήρες με μεσαιωνικό, γοτθικό παρουσιαστικό, αποτελούν σίγουρη συνταγή για επιτυχία και ο Burton το ξέρει πλέον πολύ καλά. Και το πετυχαίνει ακόμα καλύτερα. Pure burtonistik movie! Ενδείκνυται ιδιαιτέρως για τις Απόκριες, ακόμα και αν αποφασίσετε να ντυθείτε ως ένας από τους χαρακτήρες. Εγώ πάντως ως Νεκρή Νύφη είχα δεχτεί πολλές προτάσεις γάμου ; )
Τι έμαθα από την ταινία: Οτι το να βγαίνουν σκουλήκια από τα μάτια σου, δεν είναι τόσο σιχαμερό όσο ακούγεται, οτι η ταινία θα μπορούσε να είναι μιούζικαλ του Δαλιανίδη και οτι ο μερικά πράγματα είναι διαχρονικά όπως ο Depp, η Carter και ο Christopher Lee.
Μπορεί ο Tim Burton να είναι εξίσου γνωστός και για το επίκαιρο τώρα λόγω Χριστουγέννων, "The Nightmare Before Christmas" (1993), προκαλεί όμως μια κάποια έκπληξη το γεγονός οτι ο τρελιάρης δημιουργός μετράει στην σκηνοθετική του καριέρα, μόνο το "Corpse Bride" (2005), καθώς στο Nightmare εκτέλεσε μόνο χρέη συγγραφέα γράφοντας το βασικό story, αφού τη σκηνοθεσία είχε αναλάβει ο φίλος του Henry Selick. Βέβαια η επίδραση του Burton σε αυτού του είδους το stop-motion animation, δεν περιορίστηκε μόνο σε αυτό. Το 2009 ο Selick επέστρεψε με την μεταφορά επί της οθόνης, ενός παιδικού βιβλίου του Neil Gaiman, με τίτλο "Coraline". Πολλοί έσπευσαν να υποστηρίξουν οτι επρόκειτο για το καινούριο φιλμ του Burton...και έπεσαν έξω! Οι ομοιότητες τόσο όσον αφορά την αισθητική της ταινίας, όσο και το σκοτεινό της story οδήγησαν στο λαθεμένο συμπέρασμα οτι ο γοτθικός σκηνοθέτης είχε κάνει πάλι το θαύμα του. Μπορεί τελικά να μη το είχε κάνει ακριβώς αυτός, όμως η σφραγίδα του είναι κάτι παραπάνω από εμφανής.
Την ίδια χρονιά ένα ακόμη animation κυκλοφόρησε, αυτή τη φορά με τον Burton στον ρόλο του παραγωγού. Το "9" πραγματευόταν την ιστορία μιας ομάδας πάνινων κούκλων, που προσπαθούσαν να σώσουν το είδος τους σε ένα post-apocalyptic περιβάλλον, στο οποίο απειλούνταν από φονικές μηχανές και από μια διαρκώς εκβιομηχανιζόμενη πρόοδο.
Σε παρόμοια χνάρια μοιάζει να κινείται και ο Chris Butler, ένας ακόμη μαθητευόμενος φίλος του Burton, ο οποίος έχει έτοιμο για τον Ιούνιο του 2012 το δίδυμο αδελφάκι της "Coraline" (συμμετείχε εξάλλου τόσο σε αυτό, όσο και στο "Corpse Bride), αυτή τη φορά με έναν αρσενικό πρωταγωνιστή εν ονόματι, Norman. To "ParaNorman" αναμένεται να προσελκύσει για ακόμη μια φορά το φανατικό κοινό του Burton στις αίθουσες, καθώς διαπνέεται από την ανάλογη ατμόσφαιρα, και την ολίγον ανατριχιαστική υποθεσούλα. Και να φανταστεί κανείς πως όλα αυτά ξεκίνησαν λίγο πολύ, από τα πολυάριθμα και ζοφερά σκιτσάκια, και κυρίως από την καλπάζουσα φαντασία του ser Burton!
Είναι γνωστό οτι ο Burton οραματίζεται τα δημιουργήματά του πρώτα πάνω στο χαρτί (γνωστό και ως storyboard) και στη συνέχεια τα μεταφέρει και στο κινηματογραφικό πανί. Η αρχή έγινε το 1982 όταν ο Burton σκηνοθέτησε το πρώτο μικρού μήκους animation του, με τίτλο "Vincent". Σε αυτό το 6λεπτο, ασπρόμαυρο φιλμάκι, ένας πιτσιρικάς φαντασιώνεται οτι είναι ο αγαπημένος του ήρωας, και συγκεκριμένα ο Vincent Price (αγαπημένος και του Tim). Αυτή η πρώτη απόπειρα βασίστηκε σε ένα ποίημα που έγραψε ο σκηνοθέτης και το οποίο μάλιστα διηγήθηκε ο ίδιος ο Price κατά την διάρκεια του animation.
Αν και από τότε έχουν περάσει μπόλικα χρόνια, ο Burton δεν έχει εγκαταλείψει το αγαπημένο του μαύρο στιλιζάρισμα στις ταινίες του (είτε πρόκειται για live action, είτε για animation). Ετοιμάζοντας ήδη μια ακόμη παραγωγή (το βαμπυρίστικο "Dark Shadows")με πρωταγωνιστή για εκατομμυριοστή φορά τον Johnny Depp, βρήκε τον χρόνο να ασχοληθεί και με την full length version ενός ακόμα short film που είχε σκηνοθετήσει το 1984, το "Frankweenie". Σε αυτό ο Victor (κλασικά) αποφασίζει να πραγματοποιήσει ένα πείραμα προκειμένου να ξαναφέρει στη ζωή τον νεκρό του σκύλο Sparky. Όπως όμως είναι αναμενόμενο κάτι θα πάει στραβά, και τα αποτελέσματα θα είναι απρόσμενα, όπως ακριβώς και οι συνέπειες. Δε μπορούμε παρά να αναμένουμε με προσμονή και αυτό το εργάκι, μέχρι το επίσημο release του τον ερχόμενο χειμώνα.
Γενικά όλοι εμείς οι πιστοί ακόλουθοι του Tim Burton φαίνεται τον αγαπάμε επειδή καταφέρνει να ανανεώνει διαρκώς ένα πεσιμιστικό και κατά κάποιον τρόπο θέματα ταμπού, όπως αυτά της φυσικής φθοράς και του θανάτου. Είτε πρόκειται για μια έμμεση αναφορά τους που αφήνεται να αιωρηθεί στην ατμόσφαιρα ("Edward Scissorhands"-1990, "Big Fish"-2003), είτε για μια απροκάλυπτη ενασχόληση μαζί τους, καθώς παίζουν ως κεντρικά μοτίβα σε άλλες ταινίες του ("Sleepy Hollow"1999, "Corpse Bride"-2005), ο Burton είναι ένας παραμυθάς που του αρέσει να διηγείται τις ιστορίες του με άλλοτε λιγότερη και άλλοτε περισσότερη θανατίλικη εσάνς.
Στην προκειμένη περίπτωση το πράγμα δε θα μπορούσε να είναι πιο ξεκάθαρο. Η Νύφη είναι νεκρή ντε. Κι όμως, αν και σε κάποιο επίπεδο αυτό το λες και κάπως τραγικό, μέσα από τα τραγούδια, τους χορούς και τα πανηγύρια καταφέρνει να τουμπάρει το θέμα, και τελικά να μας κάνει να πούμε ένα γλυκό "awwww...." όταν η Νύφη παίρνει-άκουσον άκουσον-μαθήματα ζωής από τον Victor!
Αναμφισβήτιτα πρόκειται για ένα animation με διάφορες διαστάσεις ζωής και θανάτου, που καταφέρνει να περάσει τα μηνυματάκι του με απλό, αλλά κατά τα άλλα αρκετά μακάβριο τρόπο. Ο θάνατος δεν είναι πλέον κάτι το καταραμένο, αλλά αποτελεί μια δεύτερη ευκαιρία για την κατανόηση μερικών εκ των σημαντικότερων νοημάτων της ζωής: της αγάπης, της συγχώρεσης, της κατανόησης.
Δύσκολη δουλειά το stop-motion, θέλει υπομονή και επιμονή, και απ'οτι φαίνεται υπήρχαν περίσσιες στην περίπτωση του "Corpse Bride". Πολύχρωμο, μουσικόφιλο, με ηθικά διδάγματα, σκοτεινό χιούμορ και κλασικά ωχρούς χαρακτήρες με μεσαιωνικό, γοτθικό παρουσιαστικό, αποτελούν σίγουρη συνταγή για επιτυχία και ο Burton το ξέρει πλέον πολύ καλά. Και το πετυχαίνει ακόμα καλύτερα. Pure burtonistik movie! Ενδείκνυται ιδιαιτέρως για τις Απόκριες, ακόμα και αν αποφασίσετε να ντυθείτε ως ένας από τους χαρακτήρες. Εγώ πάντως ως Νεκρή Νύφη είχα δεχτεί πολλές προτάσεις γάμου ; )
Τι έμαθα από την ταινία: Οτι το να βγαίνουν σκουλήκια από τα μάτια σου, δεν είναι τόσο σιχαμερό όσο ακούγεται, οτι η ταινία θα μπορούσε να είναι μιούζικαλ του Δαλιανίδη και οτι ο μερικά πράγματα είναι διαχρονικά όπως ο Depp, η Carter και ο Christopher Lee.
TRIVIA
- Η φωνή, η εμφάνιση και οι εκφράσεις στο πρόσωπο του σκουληκιού, είναι δημιουργημένα με τέτοιο τρόπο ώστε να παραπέμπουν στον Peter Lorre!
- Γυρίστηκε μέσα σε 55 εβδομάδες!
- Υπάρχει ένας χαρακτήρας που ονομάζεται Elder Gutknecht. Μεταφρασμένο από τα Γερμανικά στα Αγγλικά, το όνομά του σημαίνει Elder Good Servant.
Καλημέρα Βαρβάρα! Πάρα πολύ ωραίο το κείμενο σου! Χαίρομαι που διάβασα και έμαθα τόσα πολλά για τον Burton! προσωπική αγαπημένη μου είναι το Edward Scissorhands! τι απίθανη ταινία! αλλά φυσικά το Corpse Bride ήταν επίσης απολαυστικο!
ΑπάντησηΔιαγραφήHey Dimitra σ'ευχαριστώ πολύ! Η αλήθεια είναι (μεταξύ μας πάντα) οτι o Ψαλιδοχέρης είναι και η δική που αγαπημένη του ταινία :), όπως και πολλών ακόμα φαντάζομαι! Stay around, θα έχουμε πολύ καλό, καινούριο ταινιάκι για την Πέμπτη ;)
ΑπάντησηΔιαγραφή