#blogoscars: B' Γυναικείο

Here we go with our ladies...

10.  Traci Lords (Excision)

Γιατί συνδυάζει άψογα την ψυχωτική μάνα, και το ένοχο παρελθόν της πορνοστάρ (στην πραγματική ζωή, να τα λέμε αυτά).  Και γιατί είχα να δω τέτοια μάνα από την εποχή του "American Beauty" και την τρομερή Annette Bening.  Τα προβλήματα σωρό, αλλά το breakfast, breakfast.  Κάτι ξέρει η Traci.

9. Emily Blunt ( Looper)

Γιατί ακόμα και στον ρόλο της χιλμπίλι καραβλαχάρας, δεν είναι χιλμπίλι καραβλαχάρα και γιατί κατάφερε να μείνει ψύχραιμη, μπροστά στα φρύδια του Joseph Gordon-Levitt.  Λίγο είναι αυτό;

 8. Dreama Walker (Compliance)

Γιατί η ερμηνεία της ήταν τόσο ουδέτερη, και αδρανής, όσο ακριβώς της επέβαλε η πραγματικότητα να είναι.  Η δε απάντηση της στο τέλος της ταινίας, μπορεί να τριγυρνάει για πάντα στο μυαλό σου.  Απλά και εντελώς φρικτά.  Kudos λοιπόν!

7. Vanessa Redgrave (Coriolanus)

To be, or not to be?  Στην περίπτωση της πάντα κιουρίας Vanessa Redgrave, to be.  Δυναμική ερμηνεία, και ρόλος σκληραγωγημένης μάνας, στο πλευρό του εξίσου σκληροπυρηνικού, Κοριολάνου, Ralph Fiennes.  Υπόδειγμα ερμηνείας θεατρικού σανιδιού, σε μια πολύ έξυπνη μεταφορά δια χειρός Fiennes, και στον κινηματογράφο.  Απλά σπουδαία.

6. Sally Field (Lincoln)

Ο κλαυθμός και ο οδυρμός, σε όλο τους το μεγαλείο.  Μέσα στα πλουμιστοφουσκωτά τις φορέματα η Field, παραμένει ένα από τα δυνατά χαρτιά, του χολιγουντιανού παρελθόντος, μοιρολατρούσα και μαυροχτυπημένη.  Ο δε χειμαρρώδης μονόλογός της μπροστά στον Tommy Lee/Thaddeus, στον οποίο τα χώνει κανονικότατα, αποτελεί μια από τις πιο απολαυστικές, "BURN!", κινηματογραφικές στιγμές για φέτος.  

 5. Gina Gershon (Killer Joe)

Γιατί η Gina ξέρει πως είναι μια ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ χιλμπίλι καραβλαχάρα (άκου τα Emily), και δεν ντρέπεται γι' αυτό.  Έχει προτίμηση στο τηγανητό κοτόπουλο, τα φράγκα και το στυλ ξεπεσμένης MILF, που ποτέ δεν κατάφερε να φύγει από τον κωλότοπο στον οποίο μεγάλωσε.  Και τα κάνει όλα αυτά με πίστη και αγάπη το κορίτσι, γι'αυτό και τσιμπάει την 5η μου θέση.  Τώρα αν αναρωτιέστεε προς τι το τρομερό photoshop, σας λέω οτι ο πρωτότοκος γιος του Μωυσή, λεγόταν Gershon.  Τι φταίω δηλαδή που δεν έχει ένα πιο εύκολο επίθετο, όπως αυτό της Field, για έμπνευση;

 4. Emma Watson (The Perks of Being a Wallflower)

Πάνε και τα μάγια, και οι σκούπες και τα φίλτρα και όλα.  Η Emma μεγάλωσε και ξέρει να το δείχνει αυτό καλά.  Ο ρόλος της στο όμορφο Perks, κολλάει γάντι σε μια προσωπικότητα, που δεν θα μας έκανε εντύπωση αν είναι έτσι και στην πραγματικότητα.  Free-spirited, ευαίσθητη, προβληματική (οι άντρες θα την φάνε) και τόσο μα τόσο indie ρε παιδί μου, δεν γίνεται να μη σε κάνει να χαμογελάσεις, ίσως και να δακρύσεις με την ερμηνεία της εδώ.  Ας μη γελιόμαστε όμως.  O Ezra, αλλά και ο Logan Lerman, βοηθούν πολύ σε αυτό.

 3. Amy Adams (The Master)

Η Amy, όπου κι αν την δεις, είναι έτσι κι αλλιώς καλή.  Στο "The Master" όμως, λάμπει πραγματικά.  Χαρακτηριστικό του "πίσω από έναν master άντρα, κρύβεται μια γυναίκα", δεν θα μπορούσε να είχε αποδοθεί καλύτερα.  Με τρέλα στα μάτια, ολίγον από διαστροφή, πίστη στον σκοπό, καθώς και μια κατάσταση σεξουαλικής χειραγώγησης του κατά τα άλλα Master, η Adams, είναι τόσο καλή, όσο δε πάει άλλο.  Ακούτε εκεί στην Ακαδημία;

 2. Helen Hunt (The Sessions)

Η 50αρα είναι στάνταρ ίση, με δυο 25αρες.  Καλά οχι και όλες, αλλά η συγκεκριμένη είναι.  Γυμνή σχεδόν σε όλη την ταινία, δεν διστάζει στιγμή να δείξει την καλοδιατηρημένη της φόρμα, αλλά κοίτα να δεις, αντί να είναι πρόστυχη και υπερ του δέοντος σεξουαλική, είναι απλά έτοιμη να δώσει μια χείρα βοηθείας (κομπλέ με όλα τα άλλα), στον παράλυτο πρωταγωνιστή, John Hawkes.  Low profile ερμηνεία, για μια low profile και εντελώς feel good, ταινία.  Και η Hunt, απλά εξαιρετικά ιδανική.

 1. Juno Temple (Killer Joe)

Γιατί ήταν αποκάλυψη.  Αλαφροίσκιωτη, αλλοπαρμένη και με τον Matthew μαγεμένη, κλαψιάρα, τρελή, πειναλέα, όλα τα καλά.  Επίσης να πω πως όσοι ετοιμάζεστε να με γιουχάρετε για Hathaway-ική παράλειψη, "'Αθλιους" δεν πρόλαβα, και πιτσικουλιές δεν κάνω.  Και επειδή θα μπει από πολλούς, ανάγκη δεν μ'εχει.  Το Junoνάκι όμως;  Πρώτο πρώτο!!