Ο πρωταγωνιστής μας (Rudolf Martin) συνέρχεται έπειτα από την απώλεια των αισθήσεών του, μόνο για να συνειδητοποιήσει οτι βρίσκεται με δεμένα χέρια και μια μαύρη κουκούλα στο κεφάλι, στη μέση της ερήμου. Ακόμα χειρότερα φαίνεται πως δεν έχει την παραμικρή ιδέα οχι μόνο για το που βρίσκεται, αλλά και για το ποιος είναι. Χωρίς ιδιαίτερο προορισμό, ξεκινάει να περπατάει εν μέσω της ερήμου, μέχρι που οι δυνάμεις του τον εγκαταλείπουν και σωριάζεται και πάλι κάτω λιπόθυμος. Αργότερα θα ξυπνήσει σε ένα αναπαυτικό κρεβάτι και με μια γυναίκα να τον παρατηρεί από δίπλα του, με μεγάλο ενδιαφέρον. Του αποκαλύπτει οτι τον βρήκε τυχαία με το αυτοκίνητό της και εκείνος της εκμυστηρεύεται οτι δεν έχει ιδέα τι του έχει συμβεί. Η γυναίκα θα αποφασίσει να τον κρατήσει στο σπίτι της και να τον περιποιηθεί, όσο εκείνος αρχίσει να συλλέγει στοιχεία, προκειμένου να βγάλει κάποιο συμπέρασμα σχετικά με την περίεργη κατάσταση στην οποία έχει μπλεχτεί. Η ιστορία του θα ξεκινήσει από ένα χαρτάκι που θα βρει στη τσέπη του, πάνω στο οποίο υπάρχουν ένα όνομα και ένα τηλέφωνο...
Τέταρτη δουλειά του σκηνοθέτη Henry Barrial, και αν και δεν έχω δει τις προηγούμενές του, παίρνω το θάρρος να πω οτι ίσως είναι και η καλύτερή του μέχρι τώρα.
Στη προκειμένη περίπτωση μάλλον μιλάμε για έναν σκηνοθέτη low profile, οι ταινίες του οποίου κάνουν τα περασματάκια τους από τα διάφορα, πιο ανεξάρτητα κινηματογραφικά φεστιβάλ. Κάπως έτσι και το "Pig" ήταν υποψήφιο για το Grand Jury Prize στο φεστιβάλ του Sundance, ενώ κέρδισε και το βραβείο Καλύτερου Sci-Fi φιλμ στο London Sci-Fi Festival.
Βέβαια το γεγονός οτι η σημερινή μας ταινία αποτελεί μια καθαρά indie επιλογή, δε σημαίνει πως δεν έχει και τις επιρροές της, από άλλες ταινίες και συγκεκριμένα τα τεχνικά και σεναριακά της δάνεια, από μεγάλους σκηνοθέτες. Έτσι δεν είναι τυχαίο το γεγονός οτι από την αρχή σχεδόν της ταινίας το story μπορεί να θυμίσει στους περισσότερους το "Memento" του Christopher Nolan. Και εκεί έχουμε έναν άντρα ήρωα ο οποίος προσπαθεί να συνθέσει κομματάκι-κομματάκι όλα τα στοιχεία που του δίνονται, προκειμένου να εντοπίσει τον άντρα που νομίζει πως δολοφόνησε τη γυναίκα του. Και ο Guy Pierce υποδύεται έναν άνθρωπο με απώλεια μνήμης, ωθώντας την εξέλιξη βέβαια της ταινίας λίγο ανάποδα, γεγονός που δε το συναντάμε εδώ, καθώς μη ξεχνάτε οτι πρόκειται για έν καθαρά επιστημονικής φαντασίας φιλμ. Παρόλα αυτά οι ομοιότητες τους είναι εμφανείς και η επίδραση του "Memento" μόνο θετική μπορεί να χαρακτηριστεί για το "Pig".
Η ταινία ακολουθεί κατά πόδας τον ήρωα ο οποίος επιδίδεται σε ένα καθημερινό αγώνα ανακάλυψης στοιχείων, τα οποία τον φέρνουν ολοένα και περισσότερο πιο κοντά στην συνταρακτική αλήθεια.
Τώρα που το ξανασκέφτομαι πιστεύω πως όσοι από εσάς έχετε δει το "The Machinist" με τον Christian Bale, τότε θα σας αρέσει σίγουρα το "Pig" καθώς θα έλεγα οτι πρόκειται για μια πιο ελευθερίζουσα σκηνοθετική ματιά, πάνω σε ένα σχεδόν ίδιο σενάριο. Αλλά όπως είπα και πριν, έχετε στο μυαλό σας οτι το στοιχείο της φαντασίας παίζει πολύ εδώ. Και φυσικά δεν είναι κακό να παραδεχθούμε πως η ερμηνεία του Rudolph Martin, δε μπορεί να συγκριθεί με αυτή του Bale.
Γενικά η αίσθηση που μου άφησε ήταν πολύ καλή, γιατί ενώ φαίνεται πως είναι μια ταινία που έχει γυριστεί με περιορισμένο budget, εντούτοις έχει καταφέρει να διατηρήσει ένα πολύ καλό επίπεδο, τόσο όσον αφορά τη σκηνοθεσία, αλλά και το σενάριο.
Η σκηνοθεσία κρατάει ένα, κατά κάποιον τρόπο, ερασιτεχνικό ύφος με την κάμερα να κινείται βίαια σε στιγμές, άλλες φορές να παρουσιάζει την εικόνα στο φλου και άλλες πάλι να επικεντρώνεται με πολύ κοντινά πλάνα (tres gros plan) στον ταραγμένο πρωταγωνιστή. Αναπόσπαστο κομμάτι βέβαια είναι και τα ξαφνικά black outs του ήρωα, στα οποία εμείς έχουμε τη δυνατότητα να δούμε μόνο στιγμές ενός μπερδεμένου νου και μερικών συγχυσμένων στιγμών του παρελθόντος, που αποδεικνύουν οτι κάτι περίεργο έχει συμβεί στη ζωή του άντρα.
Κατά τα άλλα αν και ανήκει στη κατηγορία του sci-fi είδους, ακολουθεί μια αφηγηματική στρωτή, με τα μοναδικά διαφοροποιούμενα κομμάτια να περιορίζονται στις flashback στιγμές και την αναζήτηση της αλήθειας κάπου στην 'καμμένη' χρωματικά πραγματικότητα των αναμνήσεων. Αξίζει να αναφέρω κάπου εδώ πως οι διάσπαρτες αναμνήσεις του πρωταγωνιστή, εμφανίζονται στην οθόνη ξαφνικά και συνήθως ακολουθούν μια έντονης και κοφτής μουσικής, που μπορεί να σας τρομάξει κιόλας, θέλοντας προφανώς να εντείνει ακόμα περισσότερο τον περίεργο και ανήσυχο ψυχισμό του άντρα.
Η παρουσία ορισμένων οπτικών εφέ είναι αρκετά καλή και πειστική, αν και θα μπορούσε κανείς να τη χαρακτηρίσει και ολίγον ερασιτεχνική. Από τη στιγμή όμως που η ταινία είναι εκ βάσεως μια ανεξάρτητη προσπάθεια, μπορείς να το παραβλέψεις αυτό και απλά να απολαύσεις την πολύ καλή της υπόθεση. Θα ήθελα να πω οτι είναι σφιχτοδεμένη, αλλά δε θα μου το επέτρεπαν αυτό μερικές απορίες που μου δημιουργήθηκαν έπειτα από το τέλος της. Δε ξέρω αν ο σκοπός του σκηνοθέτη ήταν να σου αφήσει έτσι κι αλλιώς κάποια αναπάντητα ερωτήματα, αλλά αν μερικές τρυπούλες (τόσες δα) είχαν κλείσει, τότε θα μιλούσα για μια πραγματικά άψογα δεμένη ιστορία.
Από πλευράς ερμηνειών ο πρωταγωνιστής κάνει οτι μπορεί για να κρατήσει πάνω του όλη τη ταινία, και σε ένα μεγάλο βαθμό το καταφέρνει. Η μοναδική μου ένσταση είναι πως ίσως κάποιες φορές να φαντάζει περισσότερο ξύλινος ή μηχανικός απ'οτι θα έπρεπε, αλλά και πάλι καταφέρνει να περάσει την προσωπικότητα ενός χαμένου ανθρώπου που απλά προσπαθεί να ξαναβρεί την ταυτότητά του.
Και το υπόλοιπο cast είναι αρκετά ενδιαφέρον, χωρίς όμως κάποιον να ξεχωρίζει ιδιαίτερα.
Το "Pig" είναι ένα ενδιαφέρον ταινιάκι που έχει τη δική του αξία, φιλοσοφική και καλλιτεχνική, και αξίζει να το δείτε, όταν καταφέρετε να το βρείτε κάπου στο αχανές διαδίκτυο. Σίγουρα θα σας θυμίσει αρκετές ακόμα ταινίες, παρόλα αυτά καταφέρνει να διατηρήσει και τη δική του, μοναδική βάση μέσα στον τεράστιο χαμό των ανεξάρτητων ταινιών.
Τι έμαθα από τη ταινία: Οτι τα χαβανέζικα πουκάμισα είναι τελικά της μόδας, οτι δε πρέπει να εμπιστεύεσαι κανέναν όταν η μνήμη σου σε απατά, και οτι όταν συνειδητοποιείς οτι ξέρεις να μιλάς και άλλες γλώσσες από αυτές που...φυσικά ξέρεις, τότε πρέπει να ψυλιαστείς οτι κάτι δε πάει καλά...
No trivia
ΤΟ ΤΑΙΝΙΑΚΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
Teru Teru Bozu
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου