Winter's Bone: The one that stays behind, has got to pay the price...

Γεια σας και πάλι παιδιά.  Συνεχίζουμε τις τελευταίες μέρες στην πόλη με μια ταινία που έκανε αίσθηση στα φετινά βραβεία Oscar και την οποία ομολογώ πως είχα αρχικά παρεξηγήσει.  Παρά το γεγονός οτι δε μου πολυγέμιζε το μάτι είχα αποφασίσει να την δω, περισσότερο για να έχω μια γενική ιδέα σχετικά με το περί τίνος πρόκειται.  Λίγο μετά το τέλος της εξακολουθούσα να μη καταλαβαίνω προς τι όλη αυτή η βαβούρα γύρω από αυτήν και κυρίως γύρω από την ερμηνεία της πρωτοεμφανιζόμενης Jennifer Lawrence.  Σύντομα κατάλαβα οτι το "Winter's Bone" είναι μια από αυτές τις ταινίες που πρέπει να 'κάτσουν' πρώτα μέσα σου, προκειμένου στη συνέχεια να αντιληφθείς τους λόγους για τους οποίους αποτελούν τελικά, καλές ταινίες.  Σήμερα λοιπόν και έχοντας περάσει αρκετός καιρός από τότε που την είδα, μπορώ να πω με βεβαιότητα οτι η ταινία αυτή ήταν μια από τις πιο μινιμαλιστικές που έχω παρακολουθήσει τα τελευταία χρονάκια και εκεί ακριβώς αποδίδω την μεγάλη της τελικά επιτυχία.  Let's see...

Η 17χρονη Ree Dolly (Jennifer Lawrence) ξεκινάει ένα-όπως θα αποδειχθεί-επικίνδυνο ταξίδι σε μια προσπάθεια να εντοπίσει τα ίχνη του πατέρα της, ο οποίος έχει εξαφανιστεί αφήνοντας πίσω μια παραιτημένη από τη ζωή σύζυγο και τρία ανήλικα παιδιά.  Η Ree αναλαμβάνει να φροντίζει τα μικρότερα αδέλφια της, και την αδιάφορη πλέον μάνα τους, την ίδια στιγμή που επιδιώκει να φέρει στο φως τους λόγους για τους οποίος ο πατέρας της, γνωστός για την εμπλοκή του στο τοπικό εμπόριο ναρκωτικών και μεθαδόνης, είναι άφαντος.  Το μήνυμα που θα λάβει από την σκληροτράχηλη, βουνίσια κοινότητα στην οποία ζει είναι ξεκάθαρο: μη χώνεις την μύτη σου στις δουλειές των άλλων, γιατί ποτέ δε ξέρεις τι μπορεί να (σου) συμβεί.  Με την μοναδική βοήθεια να προέρχεται από τον brutal θείο της Teardrop (John Hawkes), η Ree θα βρεθεί αντιμέτωπη με μια δύσκολη και σκληρή πραγματικότητα, που θα την κάνει να δει τη ζωή της, στο παγωμένο βουνό Ozrak, με άλλο μάτι...
Με μόλις την τρίτη της σκηνοθετική απόπειρα (εκ των οποίων η πρώτη ήταν το 1997, με την μικρού μήκους ταινία "Snake Feed") η σκηνοθέτης/σεναριογράφος/κινηματογραφίστρια Debra Granik πέτυχε το jackpot καταφέρνοντας η ταινία της να προταθεί για 4 χρυσά αγαλματάκια, ανάμεσα στα οποία αυτό του 'Καλύτερου Σεναρίου', καθώς και 'Καλύτερου 'Α Γυναικείου Ρόλου' για την Lawrence και 'Καλύτερου 'Β Ανδρικού' για τον Hawkes.  Οχι κι άσχημα για μια ταινία με $2 εκατομμύρια budget η οποία αν και ψιλοανεξάρτητη παραγωγή, κατάφερε να μαζέψει μέσα σε έναν χρόνο από το επίσημο release της γύρω στα $6,5 εκατομμύρια.  Not bad at all...

Πολλοί έκαναν λόγο για ένα σύγχρονο δράμα με μια γουέστερν αισθητική και μάλλον δεν έπεσαν και πολύ έξω.  Το "Winter's Bone" θα μπορούσε στην ουσία να χαρακτηριστεί ως μια νέα μορφή γουέστερν, που περιλαμβάνει και άλλα είδη όπως το δράμα, το μυστήριο και την αγωνία.  Παρόλα αυτά διαφέρει από άλλες αναλόγου ύφους ταινίες επειδή η ουσία του έγκειται στην πραγματικά μινιμαλιστική του απόδοση.  Δε βλέπουμε άλογα, σπιρούνια που στραφταλίζουν στον ήλιο, σκονισμένα γείσα καπέλων και όπλα που βγαίνουν αστραπιαία από τις δερμάτινες θήκες των ανδρών.  Κι όμως, τα βλέπουμε όλα αυτά μέσα από ένα τελείως διαφορετικό πρίσμα.  Αδίστακτοι και επικίνδυνοι άνθρωποι, κυνηγετικές καραμπίνες, ένα άγριο, καταπράσινο τοπίο, και ανάμεσα σε αυτά ανθρώπους που παλεύουν για την επιβίωση και τα ξεφτισμένα ιδανικά, που σε εκείνη την άκρη της Αμερικής περιορίζονται στον Εσταυρωμένο πάνω από το τραπέζι της κουζίνας και μερικά Αλληλούια, την ίδια στιγμή που κάποιος μπορεί να ξυλοφορτώνει την γυναίκα του ή να ρεμπελιάζει πίνοντας μπύρες και συζητώντας για το άνοιγμα της κυνηγετικής περιόδου (κατά την οποία το κυνήγι του ανθρώπου είναι ιδιαίτερα δημοφιλές).  Ωραία σύμπτωση είχε αποτελέσει και η ταινία των Coen, "True Grit" στην οποία μια πιτσιρικά αναζητεί τον δολοφόνο του πατέρα της, κάτι που δεν απέχει στην ουσία και πολύ από αυτή της Granik.  Το μόνο που αλλάζει είναι η αντίληψη περί γουέστερν αισθητικής.  Οι Coen μένουν πιστοί στην απόδοση του είδους, ενώ η Granik το εκσυγχρονίζει τοποθετώντας την ιστορία σε μια πόλη του σήμερα.

Και επιστρέφω στον βασικό λόγο για τον οποίο νομίζω οτι αυτή η ταινία δαφνοστεφανώθηκε από κριτικούς, αλλά και από πολλούς, απλούς θεατές (αν και εδώ δεν ήταν και λίγοι αυτοί που ποτέ δεν κατάλαβαν για ποιον λόγο έγινε τέλος πάντων όλος αυτός ο ντόρος).  Keep it plain and simple.  Σκηνοθετικός θρίαμβος λόγω οδυνηρής ρεαλιστικότητας και σκληρών μαθημάτων ζωής.  Μακριά από εφετζίδικα κόλπα (Christopher δεν εννοώ εσένα και το ξέρεις) και κρυμμένα νοήματα, πίσω από το νόημα του νοήματος, ω νόημα, τα πράγματα είναι τόσο ξεκάθαρα, όσο το παγωμένο γαλάζιο του ουρανού που παίζει στο background της ταινίας.  Τίποτα δε μένει κρυφό, και οτι χρειάζεται να ξέρεις σου αποκαλύπτεται σχεδόν από την αρχή, εκτός φυσικά από το τέλος το οποίο μη φανταστείς οτι είναι και τίποτα το τρομερό.  Και πάλι όμως μέσα στην τρομακτική του απλότητα θυμίζει αρχαία τραγωδία που δίνει την απαραίτητη λύτρωση και ο καθένας συνεχίζει τη ζωή του, κουβαλώντας στην πλάτη του ότι μπορεί.  Ακόμα και οι ερμηνείες φτάνουν στο σημείο να μην εκφράζουν τίποτα το artistic, ή το ψαγμένο ή το ηθοποιηκά ενδεδυμένο βρε αδελφέ, αλλά περιορίζονται σε ένα συμβατικό και μάλλον ράθυμο παίξιμο που σου κάθεται βαρύ στο στομάχι, ιδιαίτερα αν περίμενες να δεις τον Statham να πετάγεται πίσω από κάνα έλατο και να τα κάνει όλα ρημαδιό.  (Αν περίμενες κάτι τέτοιο είσαι χαζός γιατί τότε η ταινία θα λεγόταν "Jason's Bone" και θα ήταν η ιστορία ενός γαμάουα τύπου που ξέρει να χειρίζεται από πατίνι, μέχρι και F-16, να πηδάει παράλληλα όσες γκόμενες χρειάζεται για να θεωρείται γαμάουα, να σκοτώνει τους κακούς με μια και μοναδική σφαίρα που σίγουρα κάπου θα κάνει γκελ ακόμα και αν αυτό δε γίνεται, και όλα αυτά ενώ ένα μεγάλο κομμάτι από το κρανίο του λείπει εκ γενετής.  Δεν έχει σημασία γιατί ο Jason μπορεί.)

Άρα καταλήγουμε στο συμπέρασμα οτι δικαιολογημένα η πρωτοεμφανιζόμενη ξανθομαλλούσα πρωταγωνίστρια έγινε εν μια νυκτί ένα από τα ανερχόμενα, χολιγουντιανά αστέρια καθώς η ερμηνεία της ήταν υποδειγματική.  Προσηλωμένη σε μια flat απόδοση του χαρακτήρα της, με εφηβικές αντιδράσεις και τσαμπουκάδες χωρίς αίσθηση κινδύνου, ψάχνει για τον μπαμπά και σπρώχνεται στο επόμενο στάδιο της ωριμότητας και ενηλικίωσής της, με έναν καθαρόαιμο και παντελώς αποδομητικό τρόπο του αμερικάνικου ονείρου.  Πλάι της ο Hawkes δίνει και αυτός ρεσιταλάκι καπνίζοντας και υψώνοντας την φωνή, αποτελώντας με την σειρά του δίκαιη επιλογή για έναν οχι ιδιαίτερα απαιτητικό ρόλο, στον οποίο έδωσε παρόλα αυτά ψυχή και ώριμη αγριάδα.
Το "Winter's Bone" είναι μια ταινία που πρέπει να είσαι σε θέση να την εκτιμήσεις γι' αυτό που είναι και οχι γι' αυτό που θα ήθελες εσύ να είναι.  Από πλευράς σκηνοθεσίας γεμίζει και το μάτι σου πράσινο, τραχιά ομορφιά και μπορείς σχεδόν να αισθανθείς την παγωμένη ατμόσφαιρα (ακόμα και αυτή που επικρατεί στις καρδιές των περισσοτέρων κατοίκων που ζουν σε αυτό το σκατοχώρι).  Σίγουρα θα έχεις κάτι να κερδίσεις βλέποντα την.  Μια αμερικάνικη παραγωγή αλλιώτικη από τις άλλες.  Και αν δε σου αρέσει μη ξεχνάς οτι υπάρχουν πάντα οι "Expendables" που σε περιμένουν...

http://www.youtube.com/watch?v=5O8F8JtSVmI




TRIVIA

• Η Lawrence για να υποδυθεί τον ρόλο της έμαθε να γδέρνει σκίουρους, να κόβει ξύλα και να...παίζει ξύλο.
• Πολλοί από τους υπόλοιπους ηθοποιούς είναι από κάτοικοι της περιοχής οπου έγιναν τα γυρίσματα και δεν είχαν ξαναπαίξει ποτέ τους.

(Πηγή IMDB)

H TV ΣΗΜΕΡΑ....

STAR: 22:00 Death Sentence, με τους Kevin Bacon, Kelly Preston, John Goodman.  Όταν ο γιος του δολοφονηθεί εν ψυχρώ από τους ληστές ενός βενζινάδικου, ο πατέρας του θα ορκιστεί εκδίκηση για τον άδικο χαμό του, επιδιδόμενος σε ένα ανελέητο κυνηγητό για την τιμωρία των δραστών...

Αύριο περιμένω όσους είστε around για την τελευταία ψηφοφορία με favorite movie quotes vol. 3.  Be here!

Cya!