Βασισμένη εν μέρει στα δυο βιβλία που γράφτηκαν από τον ίδιο τον Johny Cash (εδώ υποδυόμενος εξαιρετικά από τον Joaquin Phoenix) ("Man in Black" και "Cash: Τhe Autobiography") η ταινία είναι ένα 'ταξίδι' που έχει ως αφετηρία τα παιδικά χρόνια του μεγάλου καλλιτέχνη της country μουσικής, όπως τα έζησε κατά την περίοδο της "Μεγάλης Ύφεσης" στην Αμερική. Στη συνέχεια περνάει στα πιο δημιουργικά του χρόνια όταν ήρθε σε επαφή με το πρώτο του μεγάλο συμβόλαιο και τις πρώτες εξίσου μεγάλες συνεργασίες με διάσημα ονόματα της εποχής όπως τον Jerry Lee Lewis (Waylon Payne), αλλά και την γνωριμία με τον έρωτα της ζωής του, την ταλαντούχα June Carter (Reese Witherspoon), για να καταλήξει κάπου προς το τέλος με τον Cash βουτηγμένο μέσα στην παρακμή και την σχεσιακή του κρίση, λόγω της βαριάς του εξάρτησής από το αλκοόλ και τις ουσίες...
Η ταινία είναι όσο πιο κοντά σε βιογραφία γίνεται, δεδομένου οτι απ'οτι φαίνεται η μεγαλύτερη σημασία δίνεται στην σχέση του Cash με την Carter. O Cash υπήρξε μια ορμητική φύση, τόσο σε καλλιτεχνικό επίπεδο, όσο και στην προσωπική του ζωή. Στην ταινία και οι δυο αυτές του 'φύσεις' παρουσιάζονται άρρηκτα συνδεδεμένες μεταξύ τους, καθώς βλέπουμε την εικόνα του μέσα μεν από την σχέση του με την-τελικά-γυναίκα της ζωής του June Carter, δίνεται όμως η εντύπωση (όπως έτσι κι αλλιώς φαίνεται να ήταν και στην πραγματικότητα) οτι αυτή η σχέση αποτέλεσε και την κινητήριο δύναμη για την δημιουργική του έμπνευση, αλλά και για την αντιμετώπιση των πολυάριθμων εθισμών του.
Ο σκηνοθέτης James Mangold είναι ένας άνθρωπος που έχει προσφέρει αρκετά καλά και διαφορετικά είδη ταινιών, αλλά και μερικές τεράστιες φούσκες (αν και οχι πολλές). Είναι αυτός που με την ταινία του "Girl Interupted' (1999) έκανε την Jolie αναγνωρίσιμη στο ευρύτερο κοινό, αφού η ίδια κέρδισε τον βραβείο Oscar 'B Γυναικείου Ρόλου για την ερμηνεία της ψυχασθενούς Lisa, στο πλευρό της Winona Ryder. Στο "Cop Land" (1997) μάζεψε την αφρόκρεμα των 'κακών παιδιών' του Hollywood: Stalone, Harvey Keitel, de Niro, Ray Liotta, ενώ στο ψυχολογικό του θρίλερ "Identity" (2003) έδωσε ένα πολύ έξυπνα στημένο σενάριο, σε ένα τσούρμο γνωστούς ηθοποιούς και πέτυχε ένα από τα καλύτερα θρίλερ της δεκαετίας. Κινούμενος σε διαφορετικά είδη ταινιών, τόλμησε και πέτυχε τελικά ένα πολύ καλό remake στο κλασσικό πλέον western " 3:10 to Yuma" (2007) με πρωταγωνιστές τον Russell Crowe και τον Christian Bale. Αν και το πιο πρόσφατό του "Knight and Day" (2010) δεν ήταν ακριβώς και ο ορισμός της επιτυχίας, παρόλα αυτά δεν είναι τυχαίο οτι οι περισσότερες ταινίες του μέχρι τώρα είναι πολύ καλές παραγωγές. Το 2005 με το "Walk the Line" εκτόξευσε για μια ακόμη φορά τη φήμη της γυναικείας παρουσίας στην ταινία, με την Witherspoon να κερδίζει το Oscar 'A Γυναικείου Ρόλου και τον Phoenix να αποδεικνύει καλύτερα ίσως από ποτέ, την αξία του ως έναν από τους καλύτερους ηθοποιούς της γενιάς του.
Η σκηνοθεσία έχει καταφέρει να πιάσει την ατμόσφαιρα της εποχής 100%, με τα κοστούμια και τα σκηνικά να κλέβουν άνετα την παράσταση. Από πλευράς καθαρά τεχνικής, δεν μιλάμε για κάτι το αξιοπερίεργο ή κάτι που δεν έχουμε ξαναδεί (αυτά θα τα πούμε όταν ανέβει "Natural Born Killers"), όμως μένει πιστή στην εποχή και την αντιφατική της εικόνα, αφού παρά την τεράστια οικονομική και γενικότερη κοινωνικοπολιτική της κρίση, υπήρξε μια εντυπωσιακά μεγάλη κινητικότητα στην μουσική βιομηχανία και σε πολλούς καλλιτέχνες και κατ'επεκταση τραγούδια τα οποία άφησαν εποχή. Ο Cash αποτέλεσε χαρακτηριστικό παράδειγμα της εποχής του. Ξεκινώντας από πιτσιρίκι πολυμελούς οικογένειας και δουλεύοντας σε βαμβακοκαλλιέργειες προκειμένου να βοηθήσει την οικογένεια του, έζησε το αμερικάνικο όνειρο, με όλη του τη σημασία. Επιτυχία, δόξα, φήμη, λεφτά, αλλά και προσωπικά προβλήματα, συλλήψεις, ουσίες και αυτοκαταστροφή. Μια προσωπικότητα που έζησε τη ζωή της στο φουλ, ορμητικά και χωρίς αίσθηση του κινδύνου. Κάπως έτσι ερμηνεύει και τον ρόλο του εδώ ο Phoenix. Έντονη προσωπικότητα και ο ίδιος, αποτέλεσε τον ιδανικό ενσαρκωτή του Cash με τον οποία μάλιστα έχει και μια ανεπαίσθητη, αλλά και εμφανή μαζί εξωτερική ομοιότητα. Ο Phoenix έχει καταφέρει πολύ επιτυχημένα να μιμηθεί την προφορά και όλο το styling του τραγουδιστή της country. Με το χαρακτηριστικό στράβωμα του στόματος και την βαθιά, υποβλητική φωνή είναι σίγουρα το δυνατό χαρτί της ταινίας, και σηκώνει με άνεση όλη την ερμηνευτική αυτή προσπάθεια στην πλάτη του. Ιδιαίτερα κατά την αυτοκαταστροφική του περίοδο, ο Phoenix έδωσε τον καλύτερό του εαυτό, υποδυόμενος εξαιρετικά τον 'προβληματικό' εαυτό του Cash, μιας που και ο ίδιος είχε προβλήματα αλκοολισμού εκείνη την χρονιά. Δυναμικός και συγκινητικός σε πολλές στιγμές, ήταν απλά η τέλεια επιλογή. Όσον αφορά την Witherspoon έχω τις ενστάσεις μου ως προς το εάν η ερμηνεία της ήταν τόσο καλή που να άξιζε Oscar, αλλά σίγουρα ήταν και εκείνη πολύ καλή στον ρόλο του αιώνιου έρωτα του Johnny. Γλυκιά, με προσαρμοσμένη και αυτή προφορά και παίζοντας συνειδητά στη 'σκιά' του Phoenix, ταίριαξαν πολύ και αποτέλεσαν το ιδανικό κινηματογραφικό ζευγάρι.
Σίγουρα αδιαμφισβήτητο ατου της ταινίας υπήρξαν και οι φωνητικές ικανότητες των δυο ηθοποιών, αφού κατάφεραν να αποδώσουν όσο το δυνατόν καλύτερα τα τραγούδια και την μουσική του original ζευγαριού. Απρόσμενο ταλέντο που προέκυψε και από τους δυο, και το οποίο ενέτεινε ακόμα περισσότερο την πολύ καλή απόδοση αυτής της μουσικής βιογραφίας. Τραγούδια όπως το "It Ain't Me Babe" και το "Ring of Fire", αποδίδονται με εξαιρετική ποιότητα και σεβασμό στην ταινία και πετυχαίνουν ακριβώς τον στόχο τους: να δημιουργήσουν μια ταινία που ουσιαστικά αποτίει φόρο τιμής σε ένα μουσικό ζευγάρι που άφησε εποχή με τον έρωτα και την μουσική τους...
Όμορφη και γλυκόπικρη ταινία με μουσικές ερμηνείες, και μια μοιραία αγάπη στο επίκεντρό της. Well, love is a burning thing indeed....
http://www.youtube.com/watch?v=7wXYlL1JOd4
TRIVIA
- Και οι δυο πρωταγωνιστές τραγούδησαν μόνοι τους και χωρίς την βοήθεια του παραμικρού ντουμπλαρίσματος. Επίσης έμαθαν να παίζουν οι ίδιοι κιθάρα κ.λ.π, ξεκινώντας από το μηδέν!
- Τόσο ο Johnny Cash όσο και η June Carter, συμφώνησαν στην επιλογή του Phoenix και της Witherspoon για να τους υποδυθούν.
- Εξαιτίας της όμοια ζωής του Phoenix με τον Cash, ο πρώτος νοσηλεύτηκε για ένα διάστημα μετά τα γυρίσματα της ταινίας...
- Σε μια σκηνή οπού ο Cash ξηλώνει έναν...νιπτήρα από τη θέση του, αυτό έγινε με πρωτοβουλία του Phoenix, καθώς κάτι τέτοιο δεν συμπεριλαμβανόταν στο σενάριο.
- Επειδή η φωνή του Phoenix ήταν πιο 'ψηλή' από αυτήν του Cash, η μπάντα που έπαιζε μαζί του έπρεπε να μάθει τα τραγούδια σε υψηλότερη συχνότητα. Λίγο πριν ξεκινήσουν τα γυρίσματα, η φωνή του Phoenix έγινε πιο βαθιά και χαμήλωσε, με αποτέλεσμα η μπάντα να αναγκαστεί να μάθει όλα τα τραγούδια πάλι από την αρχή, σε χαμηλότερη συχνότητα.
(Πηγή IMDB)
H TV ΣΗΜΕΡΑ...
STAR: 22:00, Matchstick Men, με τους Nicolas Cage, Sam Rockwell, Alison Lohman. Δυο μικροαπατεώνες κανονίζουν ένα μεγάλο κόλπο που θα τους αποφέρει την χοντρή μπάζα, εάν τελικά πάει καλά. Τα πράγματα όμως κινδυνεύουν από την ξαφνική εμφάνιση της έφηβης κόρης του ενός... Σε σκηνοθεσία Ridley Scott
Bye, bye...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου