Alloha μας! Ακόμα μια πρόταση γι' αυτή την εβδομάδα (την περασμένη φορά είχα γράψει για το "Miss Violence" το οποίο επίσης κυκλοφόρησε στις αίθουσες αυτή την εβδομάδα), είναι σίγουρα το εντυπωσιακότατο "Gravity" του Alfonso Cuaron, το οποίο θα μας απασχολήσει σήμερα. Παρά το γεγονός πως θα υπάρξουν κάποιες ενδιαφέρουσες κινηματογραφικές προτάσεις για την next week, υποθέτω πως το επόμενο Σάββατο (αν τα καταφέρω ίσως γράψω πιο νωρίς), θα ασχοληθούμε και με το "All is Lost", το οποίο επίσης βγήκε στην γύρα αυτή την Πέμπτη και αποτελεί με την σειρά του, μια από τις καλύτερες ταινίες της χρονιάς. So, let's begin.
Η Dr. Ryan Stone (Sandra Bullock) και ο αστροναύτης Matt Kowalski (George Clooney), έχουν αναλάβει μια αποστολή ρουτίνας, με στόχο κάποιες μικρο-επιδιορθώσεις στο τηλεσκόπιο Hubble. Όλα είναι ήσυχα και η δουλειά οδεύει σταδιακά προς το τέλος, όταν το κέντρο ελέγχου της αποστολής στο Χιούστον εφιστά την προσοχή της ομάδας, σε κάτι εκατομμύρια θραύσματα τα οποία κινούνται με ταχύτητα προς το μέρος τους, αποτέλεσμα του χτυπήματος ενός ανενεργού δορυφόρου, από έναν ρώσικο πύραυλο. Η καθυστέρηση των πρωταγωνιστών να απομακρυνθούν από το σημείο της επερχόμενης σύγκρουσης, αποδεικνύεται τελικά μοιραία. Το αποτέλεσμα θα αφήσει δυο ανθρώπους μετέωρους στο αχανές διάστημα, σε μια απεγνωσμένη προσπάθεια να επιστρέψουν και πάλι στην Γη. Οχι όμως χωρίς τίμημα...
Επτά χρόνια μετά το "Children of Men" ο Alfonso Cuaron επιστρέφει με ένα μοναδικό συμπαντικό δημιούργημα, άξιο να σταθεί δίπλα ακόμη και σε εικονικές στιγμές του sci-fi (και οχι μόνο κινηματογράφου), όπως το κιουμπρικικό "2001: A Space Odyssey".
Το "Gravity" είναι μια ταινία η οποία θέτει τον σκηνοθετικό πήχη πολύ υψηλότερα απ'οτι έχουμε συνηθίσει τα τελευταία χρόνια, όσον αφορά το συγκεκριμένο ταινιακό είδος τουλάχιστον, χωρίς φυσικά αυτό να σημαίνει πως άλλες, αναλόγου ύφους ταινίες, όπως για παράδειγμα το ανεξάρτητο, αλλά εξαιρετικά καλοφτιαγμένο "Moon" του Duncan Jones, δεν αξίζουν την προσοχή μας. Απλώς στην προκειμένη περίπτωση το νέο πόνημα του Cuaron καταφέρνει να συνταράξει συθέμελα την οπτική του θεατή, προσφέροντας άρτο και θέαμα, με τις πρέπουσες πάντα φιλοσοφικές ανησυχίες περί της ανθρώπινης πορείας, της μοναξιάς και της πίστης στις "υπερφυσικές" μας δυνάμεις για επιβίωση.
Η ταινία πετυχαίνει παράλληλα τον ιδανικό συνδυασμό blockbuster αισθητικής (έχει ήδη σκοράρει στο παγκόσμιο box-office κάτι περισσότερο από $400 εκατομμύρια), και "σοβαρού" sci-fi που έχει ως στόχο τόσο να προβληματίσει, όσο και να ενθουσιάσει. χωρίς βέβαια να αποφεύγει και τις κλισεδιάρικες πινελιές οι οποίες κάνουν την όποια μετάβαση από την μια πράξη στην άλλη, πιο βατή.
Το καταπνικτικό βάρος του σιωπηλού διαστήματος λειτουργεί ως ιδανική παλέτα σκιαγράφησης των φόβων και των πιο μύχιων σκέψεων κάθε ανθρώπινου όντος, θέτοντας στο προσκήνιο για ακόμη μια φορά το πολυπαιγμένο σενάριο του "human vs. nature", το οποίο χαρακτηρίζει εξίσου αποτελεσματικά-αν και εκ των πραγμάτων πολύ πιο γήινα-το "All is Lost", εκεί όπου ο ήρωας του Robert Redford (σε μια εκπληκτική ερμηνεία) δίνει ένα χορταστικό 'one-man show', ενάντια στις ατυχίες και το μένος του αγριεμένου ωκεανού.
Το "Gravity" έχει εντυπωσιάσει τους πάντες, υποθέτουμε και εξαιτίας του άρτιου 3D του, το οποίο μάλλον δύσκολα θα απολαύσουμε εμείς εδώ στην Ελλάδα, μιας που οι περισσότερες αίθουσες δεν φαίνεται να κατέχουν την κατάλληλη τεχνολογία. Ακόμα όμως και με αυτή την υποτυπώδη, τρισδιάστατη απεικόνιση, η ταινία καθιστά ξεκάθαρο το γεγονός πως αποτελεί ένα από τα καλύτερα και σίγουρα δυσκολότερα παραγωγικά αποτελέσματα που υπάρχουν πλέον εκεί έξω.
Η δουλειά του Cuaron είναι εξαιρετική, χαρίζοντας στα πλάνα του αληθοφάνεια (οι σκηνές στο εξωτερικό του διαστήματος δεν έχουν ήχο), δυναμισμό, άπλετη ενέργεια και ανείπωτη ομορφιά. Υπάρχει συγκεκριμένα μια σκηνή στην οποία η Bullock θυμίζει έμβρυο μέσα σε μήτρα, με τον ιμάντα που συνδέεται η στολή της να θυμίζει κάποιον κοσμογονικό ομφάλιο λώρο, παραπέμποντας χαλαρά στο μωρό από το Space Odyssey.
Ενδεχομένως να προτιμούσα τα κλισέ στοιχεία να είναι λιγότερα, καθώς απέσπασαν κάπου την προσοχή μου από το αγωνιώδες κομμάτι του story, παρόλα αυτά στο σύνολό του το "Gravity" παραμένει ένα θεαματικό δημιούργημα, με εξαιρετικές ερμηνείες, υπέροχη κινηματογράφηση και ένα καθόλα ταιριαστό OST που εντείνει ακόμα περισσότερο την αίσθηση της απόλυτης λήθης και του ολοκληρωτικού κενού που χαρακτηρίζει τον κόσμο του διαστήματος.
Για να πούμε βέβαια και δυο λόγια για τις ερμηνείες, ο George Clooney βρίσκεται στην πιο ανώδυνη, ερμηνευτικά, πλευρά, με την Bullock να δίνει αυτή την φορά τον καλύτερό της εαυτό, στην μέχρι τώρα καριέρα της. Έντονα συναισθήματα, οπτική κυριαρχία και ένα αγχώδες φόντο, είναι αρκετά για την Bullock να λάμψει. Και το καταφέρνει περίφημα.
Αν δεν την έχετε τσεκάρει ακόμη, κάντε το. Είναι σίγουρο πως όταν βγείτε από την αίθουσα, θα είστε απλά έκθαμβοι.
Τι έμαθα από την ταινία: Οτι το αγορέ μαλλί δεν πάει στην Sandra, οτι ο George την βότκα δεν την αλλάζει και οτι η τελευταία ακριβώς σκηνή κρύβει μέσα της μια ολόκληρη ιστορία εξέλιξης.
TRIVIA
- Η φωνή του υπεύθυνου του Hiouston είναι του Ed Harris, ο οποίος κρατάει ο δικό του μερίδιο σε "διαστημικές" ταινίες όπως οι "Apollo 13" και "Τhe Right Stuff".
- O Robert Downey Jr. θα πρωταγωνιστούσε στην ταινία, αλλά τελικά αποχώρησε λόγω προγράμματος.
- Σε μια σκηνή ο Cuaron αναμετρήθηκε με την Bullock για το ποιος μπορεί να αντέξει περισσότερο. Ας πούμε πως ο Cuaron δεν κατάφερε να την ξεπεράσει. (η σκηνή βρίσκεται στο τέλος).
(ΠΗΓΗ IMDB)
